หลังจากที่เคยขอคำปรึกษาเพื่อนๆในกระทู้นี้
http://pantip.com/topic/31048342
ตอนนี้ผมกับแฟนเราปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว แต่เหตุผลที่มาตั้งกระทู้ใหม่ก็เพราะอยากจะมาแชร์เรื่องราวที่ได้เจอมา
เผื่อว่ามีใครที่กำลังเจอปัญหาเดียวกันกับเรา จริงๆ ต้องขอบคุณเพื่อนใน pantip ทุกคนที่เข้ามาให้คำปรึกษา หลังไมค์มา แล้วก็ที่จะขอมาช่วยงาน ผมและแฟนต้องขอบคุณมากๆ เข้าใจแล้วว่าในโลกออนไลน์เรายังหาน้ำใจได้อยู่จริงๆ ขอบคุณครับ
หลังจากที่เราเริ่มไม่ลงรอยกันแล้วผมก็ไม่ค่อยได้พูดหรือว่าเถียงออกไปตรงๆมันก็เลยกลายเป็นความเครียดที่ผมเองก็ต้องยอมรับว่ามันผิดที่ผมเองด้วยที่ไม่ยอมพูดความรู้สึกจริงๆของตัวเอง พอถึงเวลาที่ต้องพูดเรื่องมันก็เลยบานปลายด้วยเหตุที่ว่าเราตามใจเค้ามาตลอด
พอทะเลาะกันผมก็คิดแต่ว่าทำไมแฟนถึงไม่เข้าใจว่าเราหวังดี เราพยายามเลือกทางที่ดีที่สุดให้เค้าที่ถนอมน้ำใจมาตลอดเพราะรักเค้ามาก
คือผมก็มองแต่ในมุมของตัวเองล้วนๆ เลยทำให้เครียดมากกว่าเดิมเหมือนว่าเราทำดีแล้วไม่ได้ดี ยิ่งกับคนที่เรารักเราก็ยิ่งเสียใจ
พอแฟนบอกให้ห่างกัน ลองไม่คุยกัน ไม่รับโทรศัพท์ผมไปเกือบอาทิตย์ช่วงแรกๆผมกลุ้มใจมาก อยากจะคุยให้เข้าใจไม่อยากปล่อยไว้
ไปหาที่บ้านแฟนไม่อยู่ พ่อแม่เค้าก็ถามว่าทะเลาะเรื่องอะไรกัน ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมดดีที่ท่านเข้าใจทั้งคู่และขอให้ผมใจเย็นๆไว้ก่อน ลองเงียบๆนิ่งๆ ร้อนกับร้อนเข้าหากันมันก็ยิ่งแย่ มีคำพูดนึงที่พ่อพูดแล้วทำให้ผมรู้สึกว่าผมจะทำให้เราผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ ท่านบอกว่า
“คนที่มันจะมาตกลงปลงใจรักกันอยู่กินกันจริงจังไม่ได้หากันง่ายๆ ถ้าเจอแล้วก็อย่าปล่อยมือกันไปเลย วันไหนที่ทะเลาะกันก็ขอให้คิดถึงตอนที่ลำบากด้วยกันเข้าไว้แล้วมันก็จะผ่านไป”
พอได้คุยแล้วผมรู้สึกได้สติอย่างบอกไม่ถูกครับ คิดถึงตอนที่เค้าขับรถพาผมไปโรงบาลยิ่งคิดถึงสีหน้าเค้าตอนนั้นก็ยิ่งรู้สึกว่าผมปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปไม่ได้ ผมกลับมาบ้านแต่ก็ยังส่งข้อความหาแฟนทุกวันเหมือนปกติ จนวันอาทิตย์ที่ผ่านมาแฟนไลน์มาหาพร้อมกับลิ้งๆนี้
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151269808259445.481572.370287299444&type=3
พออ่านจบน้ำตาผมมันมาแบบไม่รู้ตัว มันเหมือนชีวิตจริงของเรามากๆ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะแฟนเรียกร้องมากเกินไปแต่มันเป็นเพราะเธอตั้งใจทำให้มันออกมาดีที่สุด ในขณะที่ผมมองความทุ่มเทของเค้าเป็นความฟุ่มเฟือยแล้วก็ดันทุรังอยากให้เค้าเข้าใจอย่างที่ผมต้องการ ผมบอกทุกอย่างกับแฟน แฟนก็บอกว่าเค้าเองที่ใจร้อนอยากได้อะไรก็ต้องเอาให้ได้น่าจะมองหาความพอดีให้มากกว่านี้
“สิ่งสำคัญของการแต่งงานจริงๆมันอยู่ที่มีเค้าเป็นเจ้าสาวแล้วก็มีผมเป็นเจ้าบ่าวแค่นี้ก็พอแล้ว” ผมบรรยายไม่ถูกจริงๆว่ารู้สึกยังไง ตอนที่เค้าพูดประโยคนั้นผมอยากจะกอดเค้าแน่นๆ
ตอนนี้อาจมีหลายคู่ที่กำลังจะแต่งงานและกำลังเจอปัญหาจากความไม่เข้าใจจากเรื่องเล็กน้อย ผมอยากให้ใจเย็นและพยายามคิดถึงช่วงที่ลำบากมาด้วยกันก่อนหน้าที่คุณจะตกลงมาแต่งงานกัน ก่อนที่คุณจะทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมว่าถ้าไม่มีใครยอมแพ้ไปก่อนยังไงความรักของคุณต้องผ่านไปได้แน่นอน

รูปนี้เอามาจากไอจีแฟนครับ
น้ำใจใน Pantip มีอยู่จริงกับสิ่งสำคัญวันแต่งงาน
ตอนนี้ผมกับแฟนเราปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว แต่เหตุผลที่มาตั้งกระทู้ใหม่ก็เพราะอยากจะมาแชร์เรื่องราวที่ได้เจอมา
เผื่อว่ามีใครที่กำลังเจอปัญหาเดียวกันกับเรา จริงๆ ต้องขอบคุณเพื่อนใน pantip ทุกคนที่เข้ามาให้คำปรึกษา หลังไมค์มา แล้วก็ที่จะขอมาช่วยงาน ผมและแฟนต้องขอบคุณมากๆ เข้าใจแล้วว่าในโลกออนไลน์เรายังหาน้ำใจได้อยู่จริงๆ ขอบคุณครับ
หลังจากที่เราเริ่มไม่ลงรอยกันแล้วผมก็ไม่ค่อยได้พูดหรือว่าเถียงออกไปตรงๆมันก็เลยกลายเป็นความเครียดที่ผมเองก็ต้องยอมรับว่ามันผิดที่ผมเองด้วยที่ไม่ยอมพูดความรู้สึกจริงๆของตัวเอง พอถึงเวลาที่ต้องพูดเรื่องมันก็เลยบานปลายด้วยเหตุที่ว่าเราตามใจเค้ามาตลอด
พอทะเลาะกันผมก็คิดแต่ว่าทำไมแฟนถึงไม่เข้าใจว่าเราหวังดี เราพยายามเลือกทางที่ดีที่สุดให้เค้าที่ถนอมน้ำใจมาตลอดเพราะรักเค้ามาก
คือผมก็มองแต่ในมุมของตัวเองล้วนๆ เลยทำให้เครียดมากกว่าเดิมเหมือนว่าเราทำดีแล้วไม่ได้ดี ยิ่งกับคนที่เรารักเราก็ยิ่งเสียใจ
พอแฟนบอกให้ห่างกัน ลองไม่คุยกัน ไม่รับโทรศัพท์ผมไปเกือบอาทิตย์ช่วงแรกๆผมกลุ้มใจมาก อยากจะคุยให้เข้าใจไม่อยากปล่อยไว้
ไปหาที่บ้านแฟนไม่อยู่ พ่อแม่เค้าก็ถามว่าทะเลาะเรื่องอะไรกัน ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมดดีที่ท่านเข้าใจทั้งคู่และขอให้ผมใจเย็นๆไว้ก่อน ลองเงียบๆนิ่งๆ ร้อนกับร้อนเข้าหากันมันก็ยิ่งแย่ มีคำพูดนึงที่พ่อพูดแล้วทำให้ผมรู้สึกว่าผมจะทำให้เราผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ ท่านบอกว่า
“คนที่มันจะมาตกลงปลงใจรักกันอยู่กินกันจริงจังไม่ได้หากันง่ายๆ ถ้าเจอแล้วก็อย่าปล่อยมือกันไปเลย วันไหนที่ทะเลาะกันก็ขอให้คิดถึงตอนที่ลำบากด้วยกันเข้าไว้แล้วมันก็จะผ่านไป”
พอได้คุยแล้วผมรู้สึกได้สติอย่างบอกไม่ถูกครับ คิดถึงตอนที่เค้าขับรถพาผมไปโรงบาลยิ่งคิดถึงสีหน้าเค้าตอนนั้นก็ยิ่งรู้สึกว่าผมปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปไม่ได้ ผมกลับมาบ้านแต่ก็ยังส่งข้อความหาแฟนทุกวันเหมือนปกติ จนวันอาทิตย์ที่ผ่านมาแฟนไลน์มาหาพร้อมกับลิ้งๆนี้
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151269808259445.481572.370287299444&type=3
พออ่านจบน้ำตาผมมันมาแบบไม่รู้ตัว มันเหมือนชีวิตจริงของเรามากๆ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะแฟนเรียกร้องมากเกินไปแต่มันเป็นเพราะเธอตั้งใจทำให้มันออกมาดีที่สุด ในขณะที่ผมมองความทุ่มเทของเค้าเป็นความฟุ่มเฟือยแล้วก็ดันทุรังอยากให้เค้าเข้าใจอย่างที่ผมต้องการ ผมบอกทุกอย่างกับแฟน แฟนก็บอกว่าเค้าเองที่ใจร้อนอยากได้อะไรก็ต้องเอาให้ได้น่าจะมองหาความพอดีให้มากกว่านี้
“สิ่งสำคัญของการแต่งงานจริงๆมันอยู่ที่มีเค้าเป็นเจ้าสาวแล้วก็มีผมเป็นเจ้าบ่าวแค่นี้ก็พอแล้ว” ผมบรรยายไม่ถูกจริงๆว่ารู้สึกยังไง ตอนที่เค้าพูดประโยคนั้นผมอยากจะกอดเค้าแน่นๆ
ตอนนี้อาจมีหลายคู่ที่กำลังจะแต่งงานและกำลังเจอปัญหาจากความไม่เข้าใจจากเรื่องเล็กน้อย ผมอยากให้ใจเย็นและพยายามคิดถึงช่วงที่ลำบากมาด้วยกันก่อนหน้าที่คุณจะตกลงมาแต่งงานกัน ก่อนที่คุณจะทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมว่าถ้าไม่มีใครยอมแพ้ไปก่อนยังไงความรักของคุณต้องผ่านไปได้แน่นอน
รูปนี้เอามาจากไอจีแฟนครับ