สับสน

คือไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะตอนนี้. สับสนจริงๆ  คือเรื่องมีอยู่ว่า วันนี้หนูมีนัดกับเพื่อน ว่าจะไป ซื้อหนังสือ แล้วก็ ทานอาหารเที่ยงกันเลยค่ะ ตื่นมาก็10โมงแล้ว พอ11โมง ก็ออกจากห้องไปบอกแม่ว่าไปส่งหน่อยได้มั้ย  แม่บอกว่า เดียวรอแปบ พ่อไปรับน้องอยู่เดียวให้พ่อไปส่ง ค่ะ หนูก็ เข้าไปเตรียมของในห้อง ออกมาอีกที พ่อก็กลับมาพอดี ตอนนั้นประมาน11.30แล้วค่ะ  หนูวิ่งไปบอกพ่อว่าไปส่งหน่อยได้มั้ย พ่อก็บอกว่า เดียวออกไปพร้อมกัน หนูก็ถามว่าออกไปอีกทีกี่โมง. พ่อบอกว่าบ่ายโมง หนูรอไม่ไหวหรอกค่ะ นัดเพื่อนไว้ 12.00  หนูก็โทรบอกเพื่อนค่ะว่าไปช้านะ สั่ง อะรกินก่อนไปเลยเดียวตามไป ค่ะ รอจน บ่ายโมง พ่อหายไปแล้วค่ะ โทรหาอีกที พ่ออยู่ข้างนอกแล้วค่ะ.
ทีนี้หนูเลยวิ่งไปบอกแม่ว่า ไปส่งหน่อยสายแล้ว ค่ะ ไม่รู้แม่โกดใครมา แต่มาลงกับหนู. แม่บอกว่า. วันๆ เอาแต่ตื่นแล้วก็เที่ยว ไม่คิดจะทำอะไรเลยใช้มั้ย หนูโมโหมากค่ะ แต่ยังไม่ทำอะ. ตัดสินใจจะไปเองเลยขอกุญแจบ้าน. แต่แม่ก้อไม่ให้ สุดจะทนแล้วค่ะ  โมโหมากจริงๆ เลยบอกไปว่า ไม่ไปส่งไปเองก็ได้ ออกไปเองก็ได้  ปีน ประตู ออกไปนี้แหละ ค่ะ โมโหจริงๆ พอกำลังจะออกไป แม่ก็มาอีกค่ะ. แกบอกว่า. "เนี้ย!เห็นพี่ชายไม่ทำอะไร ก็ไม่ทำตามมันใช้มั้ย เป็นผู้หญิง หัดเจียมตัวบ้าง เห็นพี่ติดเพื่อนก็จะติดเพื่อนตามมันใช้มั้ย. มันไม่เรียนก็จะไม่เรียนตามมันใช้มั้ย ". หนูทนไม่ไหวจริงๆค่ะ ตวาดกลับไปว่า ". เออเป็นผู้หญิงนี้แหละ  แล้วไง สิทธิของข้าว ข้าวจะไปไหนก็ได้ เกี่ยวไรด้วย...  ออ! หรือข้าวต้องไม่เรียนเหมือนมัน (พี่ชาย)  ตื่นสายเหมือนมัน ทำตัวมีปันหา เรียกร้องความสนใจเหมือนมันก่อน ถึงจะไปไหนก็ได้ ใช้มั้ย!! ลูกในท้อง้หมือนกันเลี้ยงให้เหมือนๆกันหน่อย ไม่ใช่ให้อีสองตัวนั้น( พี่ชายและน้องสาว) มันสบาย กินนอนกินนอน อีสองตัวนั้นทำอะไรผิดโยนความผิดมาให้ข้าวหมด อย่างนี้ใช้มั้ยการเลี้ยงลูกที่ถูกต้อง แล้วที่หาว่าไม่เรียนเนี้ย คิดใหม่เลยนะ ! ถ้าข้าวไม่คิดจะเรียนจริงๆ ข้าวไม่เรียนจนถึง ม 3  หรอก ที่เรียนเนี้ย จะคิดว่าถ้าเรียนดีกว่าอีสองตัวนั้น แม่จะหันมาสงสารข้าวบ้าง แต่ไม่เลย!! " หลังจากตวาดเสร็จ ก็วิ่งมาในห้องนอนขังตัวเองค่ะ. ไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆ ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องค่ะ    ทำไงดีค่ะ เครียดมาเลย ยังไม่ได้กินอะไรด้วยตั้งแต่เช้าแล้ว