ผมหายไปนานคิดถึงเพื่อนๆพี่ๆห้องไกลบ้านมากครับ ^^ วันนี้เลยมาจัดเต็มๆอีกซักหน่อย
สำหรับเพื่อนๆที่เพิ่งเข้ามาอ่านสามารถติดตามเรื่องราวของผมผ่านทางลิ้งด้านล่างได้เลยครับ
http://pantip.com/topic/30044265
Link ของตอนที่ 1 ครับ
http://pantip.com/topic/30458341
Link ของตอนที่ 2 ครับ
http://pantip.com/topic/30472750
Link ของตอนที่ 3 ครับ
http://pantip.com/topic/30500590
Link ของตอนที่ 4 ครับ
http://pantip.com/topic/30510369
Link ของตอนที่ 4.1 ครับ
ผมเริ่มเรื่องราวของตอนนี้ก่อนที่สัญญาของผมจะหมดอีก 2 เดือนครับ ณ ตอนนี้วันที่ 5 กันยายน 2013 ผมโดยย้ายบ้านอีกแล้วครับแต่ครั้งนี้เป็นการย้ายแบบไม่ได้เปลี่ยนครอบครัว เรื่องมันมีอยู่ว่าโฮสผมเธอได้บ้านหลังใหม่ที่ Steinbach มันเป็นบ้านที่อยู่ในเขตอุตสหกรรม ที่มันน่าขำคือเขตอุตสาหกรรมเค้ามันกลับไม่มีอุตสาหกรรมหนักๆเหมือนบ้านเรา เช่น นวนคร หรือ บางปู อะไรแบบนั้น อากาศแถวนี้กลับสดชื่นเหมือนที่อื่นๆทั่วไป(สงสัยจะจริงที่ว่าเค้าผลักอุตสาหกรรมหนักไปที่เอเชียรวมทั้งบ้านเราด้วย) ผมนอกเรื่องไปตั้งเยอะเลยเรากลับมาที่เราเรื่องราวออแพร์ดีกว่าเนอะ หน้าที่การทำงานของผมก็เดิมๆครับ แต่ที่มันเปลี่นคือผมกับน้องเราสนิทกันมากคือ เรารู้สึกผูกพันกันมากขึ้น แต่ที่ไม่เคยเปลี่ยนคือเค้าดื้อมาก เกรี้ยวกราดเวลาที่แม่อยู่บ้าน แต่เคยสังเกตุเวลาที่แม่เค้าพูดว่า "ชิณจะกลับไทยแล้วนะ ไม่มีคนเล่นด้วยแล้วนะ" เค้าจะเดินมาถามผมว่า "ชิณกลับเมื่อไหร่ มาอีกไหม" ผมตอบอะไรมากไม่ได้หรอกครับก็ได้แต่ตอบปัดๆไปให้น้องไม่สนใจในคำตอบของผมมากมายนัก แต่ก่อนเค้าชอบตีผมนะ วิ่งเข้ามาตีแรง เอาดาบฟองน้ำฟาดแรงๆ เดินเอามือมาทุบหลัง เข้ามาต่อยท้อง ตอนแรกๆบอกเลยโมโห นี่มันเป็นใครทำไมมาตีเราแบบนี้ น้องชายผมนะไม่เคยปล่อยให้ทำแบบนี้เลย ผมฟาดกลับและสอนด้วยเพราะว่ามันเป็นพฤติกรรมที่ไม่ดี แต่เด็กคนนี้ผมทำแบบนั้นไม่ได้เพราะผมเป็นแค่ออแพร์
แต่มันมีวิธีครับว่าเราจะรับมือยังไงเช่น ผมแกล้งร้องไห้เลยนะและบอกเลยว่าผมเจ็บมาก ผมไม่เล่นแล้วผมเจ็บวิธีนี้ได้ผลทุกครั้งที่ผมทำและผมก็บอกเค้าตลอดว่าเล่นเบาๆผมเจ็บแล้วผมก็จะเอาแผลเก่าๆที่ผมเป็นอะให้เค้าดูว่าเนี่ยะเห็นไหมมันมาจากเธอนะ เค้าจะเดินเข้ามากอดผมนะและก็พูดว่า"ชั้นขอโทษชิณ ชั้นจะไม่ทำอีก" แต่ก็ไม่ทำอีกตอนที่พูดนั้นแหละครับ พรุ่งนี้ก็เอาใหม่เริ่มใหม่พูดใหม่เหมือนเดิมซ้ำๆๆจนตอนนี้เราก็อยู่ด้วยกันมา 6 เดือนละครับ น้องคนนี้มีอิทธิพลกับภาษาเยอรมันผมมากนะบอกเลยเป็นเพราะน้องที่ทำให้ผมกล้าพูด จะถูก จะผิด แกรมม่าจะเน่าแค่ไหนก็พูด เพราะต้องคอยเถียงกับน้องตลอดและแทบจะจุดพลุเมื่อได้กลับเข้าคลาสเรียนภาษาเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ผมความสุขมากๆชีวิตประจำวันไม่น่าเบื่ออีกต่อไป เพราะผมอยู่กับน้องมาเกือบๆ 5 เดือนที่ไม่ได้เรียนเลยอยู่แต่บ้าน สนามเด็กเล่น ห้างสรรพสินค้า ร้านไอติม ร้านอาหาร พอได้กลับไปเรียนรู้สึกตัวเองชอบการตื่นไปเรียนอย่างบอกไม่ถูกได้เจอเพื่อนๆต่างชาติอาทิเช่น โรมาเนีย อิหร่าน สเปน สโลวาเกีย และที่แจ็คพอตคือคนไทยครับฮ่าๆ เมืองนี้คนไทยอยู่กันค่อนข้างเยอะครับแต่ก็ยังไม่หนาแน่นมากเลยมีพี่คนไทยนั่งเรียนด้วยกัน พี่เค้าแกรมม่าดีกว่าผมนะเอาตรงๆเลย แต่กลายเป็นว่าผมพูดได้มากกว่าพี่เค้า อันนี้อะแปลกผมก็บอกว่า"แกรมม่าพี่ดีนะ กล้าๆพูดหน่อย สำเนียงแปลกๆก็ช่างเหอะเพราะเพิ่งมา" เราสนิทกันเร็วครับเพราะภาษาเดียวกันเราเรียนกันไปได้ซักระยะครับมีเพื่อนใหม่เข้าคลาสมา
บร๊ะ !! เธอเป็นออแพร์ครับผมนี่แบบตื่นเต้นมากอ่ะคิดในใจนี่กูอยู่มาจะจบโครงการละเพิ่งจะเคยเห็นมีออแพร์เข้ามานั่งเรียนคลาสเดียวกันก็วันนี้อ่ะวะ แต่เดี๋ยวก่อน...เธอคนนี้ทำผมอยากถีบเธอให้ตกเก้าอี้ ผมมีเรื่องมาเม้าท์อีกแล้วครับด้วยความมีน้ำใจของผมหรือสาระแนกันแน่ก็ไม่รู้ ตอนนั้นเป็นช่วงเบรค15 นาทีเราก็มีการพูดคุยกันครับ เธอบอกผมว่าเธอต้องดูเด็ก 5 คน และทำงานบ้านด้วย ห๊ะ !! ผมห๊ะจริงๆนะ ตกใจอะ บ้าไงว่ะแล้วมาทำไมรู้อยู่แล้วว่ามันหนักและเยอะ(แต่ ณ จุดนี้บอกเลยนะครับว่าคนที่ใจมันจะมาอะ อะไรตอนนั้นก็เอาหมดครับโดนมาแล้วกับตัวเองพอครอบครัวขอแมชเท่านั้นแหละ บ้านแทบแตก ฮ่าๆๆ โวกเวกโวยวายที่สุด ขำตัวเอง ^^ ) เค้าก็เล่าๆมาเรื่อยๆจนมาถึงตอนที่เค้าจะขอโฮสหยุดซัมเมอร์แต่ด้วยความที่เค้าเพิ่งมาและเดือนสิงหาคมจะขอซ้มเมอร์เพื่อไปพักร้อนกับเพื่อนๆต่างเมืองแต่โฮสทำหน้าไม่พอใจ เราก็อธิบายว่าทำได้นะออแพร์ทำงาน 6 ชั่วโมงต่อวัน เบบี้สิทตอนกลางคืน 2-3 วัน โอเคไม่รวมในชั่วโมงทำงานแต่ไม่ควรมากจนเกินไป มีวันหยุด 1 วันครึ่งต่อสัปดาห์ และทุกเดือนจะมีฟรีเดย์ 2 วัน(ถ้าไม่ใช้ฟรีเดย์เลยภายใน 1 ปี สามารถเอามาเป็นพักร้อนยาวๆได้ เหมือนที่ผมกำลังจะทำนี่แหละครับ)และต้องได้หยุดทุกๆวันหยุดพิเศษของเยอรมันด้วยนะ แต่ก็ย้ำกับเค้าว่าไปเปิดดูในสัญญาทำงานนะมันจะเขียนบอกเอาไว้ เค้าก็บอกผมอีกว่า internet ก็ไม่ให้ใช้ อันนี้ผมมองว่าแย่มากอ่ะส่วนตัวนะครับ ^^ พอเธอเล่าจบหมดทุกอย่างผมก็กล้วเธอไม่เข้าใจว่าที่พูดไปเข้าใจไหมเพราะอังกฤษเธอคนนี้ก็แทบไม่เข้าใจเลย เยอรมันผมก็แย่มากๆพอเข้ามาในคลาสเรียนผมก็เลยขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ว่า อาจารย์ครับช่วยแปลทั้งหมดที่จะพูดเป็นเยอรมันให้หน่อยซึ่งอาจารย์ก็โอเค แต่เธอหั่นมาตีแขนผมและถามว่า"เธอจะทำไรอ่ะ นี่มันเรื่องของชั้นนะ" เอ้าอินี่ !! ตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆครับ กูจะให้อาจารย์แปลให้ง่ายๆเคลียๆจะได้เข้าใจ เธอพูดอีกว่า"ไม่ต้องยุ่งชั้นจัดการเอง" เออผมเลยแบบ...เสีนใจบ่องตง !! ฮ่าๆๆ พี่คนไทยก็บอกว่าปล่อยเค้าเถอะเดี๋ยวเค้าจะมาหาเราเองตอนเค้าลำบากมากกว่านี้
แต่ผมอ่ะเคยผ่านเรื่องราวแบบเค้ามาก่อนเราแค่จะเตือนในฐานะออแพร์รุ่นพี่แต่ปฏิเสธน้ใจเราได้หยาบคายมากๆ ผมนี่หน้าชาเลยอ่ะแต่อาจารย์บอกว่า"ไม่เป็นไรนะชิณ ชั้นรู้เธออยากช่วยแต่ในเมื่อเค้าไม่ต้องการก็ช่างเค้า" เออจริงๆ เชื่อไหมครับผมงอนนะ ไม่คุยไม่มองหน้าเลย จนหลังจากนั้นไปเจอกันที่สระว่ายน้ำเค้าก็มากับครอบครัวเค้าแต่ผมอะพาไอตัวเล็กไปว่ายน้ำพอดีผมก็ทักทายปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเดินมา"ขอโทษ"ผมครับเป็นไงหละเห็นภาพหละสิที่กูบอกหนะ ก็ผมเตือนไปด้วยอะเรื่องกินเรื่องงานไม่ใช่พูดแค่เรื่องวันหยุด เค้าบอกผมอีกว่า"ชั้นขอโทษ ชั้นขอบคุณที่เธอจะช่วยชั้น แต่ขอร้องนะวันนี้โฮสชั้นมาด้วยอย่าบอกเค้าว่าชั้นพูดอะไรกับเธอ" ผมก็เลยบอกว่า "ผมไม่พูดอะไรที่มันจะไม่ดีกับตัวเธอหรอก สัญญา" เธอก็ขอบคุณนะครับและเราก็คุยๆกันครับ แต่โฮสของเธอก็เข้ามาคุยกับผมนะถามโน้นนี่นั้น บลาๆบลาๆ แต่บอกเลยว่าออแพร์คนนี้เธอเจองานหนักละครับเพราะน้อง 5 คน น้องคนโตแล้วแต่อีก 3 หละ งานบ้านอีกอ่ะตอนเช้าเธอมาเรียนสายตาเธออิดโรยมาก ผมก็ถามนะว่า"เหนื่อยไหม" เธอก็บอกว่า"เหนื่อย" ผมเลยถามต่อว่า "จะกลับประเทศเธอไหม" เธอบอกเลยว่า "ไม่กลับจะอยู่จนกว่าจะจบโครงการและหาทางอยู่ต่อให้ได้" ผมก็บอกเธอว่า "เธอทำได้อีก 3-4 เดือนเดี๋ยวก็ดีขึ้น"
ออแพร์หลายๆคนไม่มีปัญหามากหรอกครับกลับเด็กๆนอกจากซะว่าเค้าโดนผู้ปกครองให้ท้ายจนเสียเด็กและไม่รู้จักมารยาทในการเข้าสังคม อย่างผมเองโดนมาตั้งแต่บ้านเก่า Weil am Rhein จนย้ายมา Baden-Baden ก็เจอความอัปยศของผู้ปกครองน้องๆที่เราดูแลไม่จบไม่สิ้น เพื่อนๆพี่ๆที่ตามกระทู้ผมจากตอนเก่าๆคงงงว่าผมหลายไปไหนมา เอาตรงๆคือเครียดด้วยครับเรื่องราวมันมากมายพอยิ่งอยู่มันยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆมาบ้านนี้ผมก็ได้มีโอกาสงัดกับโอสอยู่หลายต่อหลายครั้งเพราะสาเหตุมันมาจาก "การไม่รักษาคำพูดและไม่เคารพคนที่ร่วมงาน" ประเด็นมันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ผมมาอยู่นั้นแหละครับแต่ตอนนั้นยอมรับว่าไม่ปีกกล้าขาแข็งปากดีกล้าถกเถียงเหมือนตอนนี้ อุปนิสัยของนางไม่มีอะไรที่บ่งบอกเลยว่านี่คือคนเยอรมันเพราะอะไร
1.สาย สาย สาย ไปไหนมาไหนสายตลอด สายแบบเสียมารยาทต้องใช้คำว่าทุเรศและสมเพจมากกว่าครับกับการกระทำของนาง
2.พูดจาแถไปเรื่อยๆไม่มีจนหมายปลายทาง ตีหน้าเศร้าๆเล่าความจริงผสมความเท็จ (มันเอาจุดอ่อนผมมาเล่นงามผมเอง ผมเป็นคนขี้สงสาร)
3.แม้กระทั้งเงินค่าทำงานก็จ่าย late จนหลายๆครั้งทบกันเป็น 2 วีค และ ฯลฯ
อะเนี่ยะผมถามว่าปัญหากับเด็กเราแทบไม่มีเลยแต่มาเจอแม่มันทำตัวแบบเนี่ยะ เราจะจัดการปัญหาตรงนี้ยังไง รู้ไหมครับตอนผมมาใหม่ๆนะ สร้างภาพหลอกผมหลายอย่างมากจนผมอยู่มาจนทุกวันนี้อ่ะมันเห็นจริงๆนะครับสันดารคนเราอ่ะและความจริงก็มาปรากฎอีกครั้งตอนที่นางแตกกันกับพี่เลี้ยงชาวอิตาลี พี่เลี้ยงคนเก่าที่สนิ๊ทสนิทกับลูกของนางผมมองแบบ 2 มุมคือ พี่เลี้ยงมันร้อนเงินรึเปล่าอยากกลับเข้ามาทำงานรึเปล่า หรืออีกมุมคือ อิมัมมันพูดจริงๆวะ เรามาเข้าเรื่องราวต่อไปนี้กันครับ พี่เลี้ยงคนนี้สนิทมากกับนางและน้องที่ผมดูแลอยู่ก่อนผมจะมาเค้าได้เงินจากอิมัมผมเดือนนึงต่ำๆ 1000 ยู เงินสดนะครับไม่จ่ายภาษีด้วยแต่มันไม่ได้แบบนั้นตลอดสิบางเดือน 3000 ยู เพราะค่าตัวเค้าแพง 10 ยูต่อชั่วโมงและรู้ไหมครับมันเอาน้องไปเลี้ยงยังไง อันนี้คนเป็นพ่อเป็นแม่จะหาพี่เลี้ยงควรระวังไว้เลย มันเอาไปไว้ในบ้านนั่งเล่นเกมส์กับลูกชายมัย ดูหนังบู๊ยิงสนั่นและเด็กมัน 3-4 ขวบอ่ะ คำศัพย์ คำด่า กระบวนท่าในการต่อสู่มันก็จำมาจากหนังที่ดูเกมส์ที่เล่น แต่ข้อดีคือเค้าสอนน้องเข้าห้องน้ำ เอออันนี้ให้เครดิตเค้าหน่อย ความหายนะมันไม่จบแค่นั้นนะครับ อิคนแม่รู้ทั้งรู้ว่าลูกมีพฤติกรรมกร้าวร้าวจากเกมส์ที่ไปติดจากบ้านพี่เลี้ยงมาเวลาน้องกลับมาบ้านจะพูดแต่ชื่อพี่เลี้ยงคนนี้ตลอดจะไปอีกๆ เช้าตื่นมาเอาละจะไปๆ น้องเลยแก้ปัญหาโดยการซื้อเกมส์ทุกอย่างเหมือนที่พี่เลี้ยงคนนั้นมีในบ้านเป็นงะ เจริญพรปะหละ ดูการสอนลูกของนางดิ ลูกด่าชาวบ้านแทนที่จะมีอะไรเด็ดมาสั่งสอนป่าวหรอกก็พูดแต่ว่ามันไม่ดีนะลูกอย่าพูดสิไม่น่ารักเลย ลูกไปตีไปฟาดคนอื่นก็ดุเป็นพิธี เห้อ...แล้วเด็กมันจะโตไปยังไงอะ
เออเข้าเรื่องๆ เค้าแตกกันตอนที่อิมัมผมไม่จ่ายเงินค่าเลี้ยงน้องให้พี่เลี้ยงคนนี้ 200ยู ต่างฝ่ายต่างเล่นแง้กันจนมันกินเวลาเป็นเดือนๆระหว่างนั้นผมก็เจอพี่เลี้ยงคนนี้ตลอดนะครับ เค้ามาหาผมที่สนามเด็กเล่นและบอกผมว่าให้ระวังตัวเพราะอิมัมผมอะมันจะพูดจาทุกอย่างดึงผมให้ทำงานกับมันจะเอาเงินมาล้อยื่นข้อเสนอดีๆตัวเค้าเจอมาแล้ว เค้าบอกผมว่าให้เดินตามทางของตัวเองอย่าไปสนใจและข้อความเด็ดๆก็ออกมาจากพี่เลี้ยงชาวอิตาลีคนนี้ครับ เค้าพูดกับผมว่าอิมัมอะมันเอาผมไปว่าให้เค้าฟังว่า "ติดโทรศัพย์ กับข้าวไม่ค่อยทำ และจ้างแพงด้วย" ปี๊ดนะผมอะบอกเลยและเป็นคนเก็บอารมณ์แต่จะชักสีหน้าให้เห็นว่าไม่ชอบ ทำไมผมโกรธเพราะนางไม่ทำตามสัญญาออแพร์มาตั้งแต่แรกนางบอกนางจ่ายให้ในส่วนที่เกินช่วยนางหน่อย ไอเราก็ช่วยไงแต่ทำไมพูดจาแบบนี้มารยาทไม่มีเหรอและยังไปบอกอีกนะว่าจ่ายเงินผมอะเป็นเกือบๆ 1000ยูต่อเดือนบ้าเหรอ !! มันให้ผมวีคละร้อยแต่ทำงานลากเลือดเลยนะ 08.30-22.00,24.00 หรืออีกวันนึงเลยนะนี่บอกเลย เพราะอาชีพของนางทำงานไม่เป็นเวลาน้องต้องการคนดูน้อง นางบอกเองดูน้องอย่างอื่นไม่ต้องทำแล้วยังไงอะเอาเราไปว่าทำไมอ่ะ เรื่องมือถือจะให้ผมทำไรอะน้องดูการ์ตูนผมไม่ดูอะก็หยิบมาถือมาเล่น มันไม่ชอบมันก็พูดสิอมอะไรหละ กับข้าวอีกผมทำกินเองไม่ได้ทำให้มันกินเพราะลูกมันไม่กินข้าวหรืออาหารไทยแต่ตัวมันชอบเลยกินด้วยตลอดผมก็เฉยๆกินก็กินสิจะมาพูดทำไมกับข้าวไม่ค่อยทำช่วยแหกตาดูด้วยว่า "วันนึงใช้กูทำงานกับลูกกี่ชั่วโมง" ผมฟังอย่างเดียวนะไม่ได้โตอะไรกลับไป
เดี๋ยวมาต่อครับเหลืออีกนิดนึงจะหมดประเด็น ฮ่าๆ
เรื่องเล่าจาก Aupair(ชาย) ที่ประเทศเยอรมัน ตอนที่ 5
สำหรับเพื่อนๆที่เพิ่งเข้ามาอ่านสามารถติดตามเรื่องราวของผมผ่านทางลิ้งด้านล่างได้เลยครับ
http://pantip.com/topic/30044265
Link ของตอนที่ 1 ครับ
http://pantip.com/topic/30458341
Link ของตอนที่ 2 ครับ
http://pantip.com/topic/30472750
Link ของตอนที่ 3 ครับ
http://pantip.com/topic/30500590
Link ของตอนที่ 4 ครับ
http://pantip.com/topic/30510369
Link ของตอนที่ 4.1 ครับ
ผมเริ่มเรื่องราวของตอนนี้ก่อนที่สัญญาของผมจะหมดอีก 2 เดือนครับ ณ ตอนนี้วันที่ 5 กันยายน 2013 ผมโดยย้ายบ้านอีกแล้วครับแต่ครั้งนี้เป็นการย้ายแบบไม่ได้เปลี่ยนครอบครัว เรื่องมันมีอยู่ว่าโฮสผมเธอได้บ้านหลังใหม่ที่ Steinbach มันเป็นบ้านที่อยู่ในเขตอุตสหกรรม ที่มันน่าขำคือเขตอุตสาหกรรมเค้ามันกลับไม่มีอุตสาหกรรมหนักๆเหมือนบ้านเรา เช่น นวนคร หรือ บางปู อะไรแบบนั้น อากาศแถวนี้กลับสดชื่นเหมือนที่อื่นๆทั่วไป(สงสัยจะจริงที่ว่าเค้าผลักอุตสาหกรรมหนักไปที่เอเชียรวมทั้งบ้านเราด้วย) ผมนอกเรื่องไปตั้งเยอะเลยเรากลับมาที่เราเรื่องราวออแพร์ดีกว่าเนอะ หน้าที่การทำงานของผมก็เดิมๆครับ แต่ที่มันเปลี่นคือผมกับน้องเราสนิทกันมากคือ เรารู้สึกผูกพันกันมากขึ้น แต่ที่ไม่เคยเปลี่ยนคือเค้าดื้อมาก เกรี้ยวกราดเวลาที่แม่อยู่บ้าน แต่เคยสังเกตุเวลาที่แม่เค้าพูดว่า "ชิณจะกลับไทยแล้วนะ ไม่มีคนเล่นด้วยแล้วนะ" เค้าจะเดินมาถามผมว่า "ชิณกลับเมื่อไหร่ มาอีกไหม" ผมตอบอะไรมากไม่ได้หรอกครับก็ได้แต่ตอบปัดๆไปให้น้องไม่สนใจในคำตอบของผมมากมายนัก แต่ก่อนเค้าชอบตีผมนะ วิ่งเข้ามาตีแรง เอาดาบฟองน้ำฟาดแรงๆ เดินเอามือมาทุบหลัง เข้ามาต่อยท้อง ตอนแรกๆบอกเลยโมโห นี่มันเป็นใครทำไมมาตีเราแบบนี้ น้องชายผมนะไม่เคยปล่อยให้ทำแบบนี้เลย ผมฟาดกลับและสอนด้วยเพราะว่ามันเป็นพฤติกรรมที่ไม่ดี แต่เด็กคนนี้ผมทำแบบนั้นไม่ได้เพราะผมเป็นแค่ออแพร์
แต่มันมีวิธีครับว่าเราจะรับมือยังไงเช่น ผมแกล้งร้องไห้เลยนะและบอกเลยว่าผมเจ็บมาก ผมไม่เล่นแล้วผมเจ็บวิธีนี้ได้ผลทุกครั้งที่ผมทำและผมก็บอกเค้าตลอดว่าเล่นเบาๆผมเจ็บแล้วผมก็จะเอาแผลเก่าๆที่ผมเป็นอะให้เค้าดูว่าเนี่ยะเห็นไหมมันมาจากเธอนะ เค้าจะเดินเข้ามากอดผมนะและก็พูดว่า"ชั้นขอโทษชิณ ชั้นจะไม่ทำอีก" แต่ก็ไม่ทำอีกตอนที่พูดนั้นแหละครับ พรุ่งนี้ก็เอาใหม่เริ่มใหม่พูดใหม่เหมือนเดิมซ้ำๆๆจนตอนนี้เราก็อยู่ด้วยกันมา 6 เดือนละครับ น้องคนนี้มีอิทธิพลกับภาษาเยอรมันผมมากนะบอกเลยเป็นเพราะน้องที่ทำให้ผมกล้าพูด จะถูก จะผิด แกรมม่าจะเน่าแค่ไหนก็พูด เพราะต้องคอยเถียงกับน้องตลอดและแทบจะจุดพลุเมื่อได้กลับเข้าคลาสเรียนภาษาเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ผมความสุขมากๆชีวิตประจำวันไม่น่าเบื่ออีกต่อไป เพราะผมอยู่กับน้องมาเกือบๆ 5 เดือนที่ไม่ได้เรียนเลยอยู่แต่บ้าน สนามเด็กเล่น ห้างสรรพสินค้า ร้านไอติม ร้านอาหาร พอได้กลับไปเรียนรู้สึกตัวเองชอบการตื่นไปเรียนอย่างบอกไม่ถูกได้เจอเพื่อนๆต่างชาติอาทิเช่น โรมาเนีย อิหร่าน สเปน สโลวาเกีย และที่แจ็คพอตคือคนไทยครับฮ่าๆ เมืองนี้คนไทยอยู่กันค่อนข้างเยอะครับแต่ก็ยังไม่หนาแน่นมากเลยมีพี่คนไทยนั่งเรียนด้วยกัน พี่เค้าแกรมม่าดีกว่าผมนะเอาตรงๆเลย แต่กลายเป็นว่าผมพูดได้มากกว่าพี่เค้า อันนี้อะแปลกผมก็บอกว่า"แกรมม่าพี่ดีนะ กล้าๆพูดหน่อย สำเนียงแปลกๆก็ช่างเหอะเพราะเพิ่งมา" เราสนิทกันเร็วครับเพราะภาษาเดียวกันเราเรียนกันไปได้ซักระยะครับมีเพื่อนใหม่เข้าคลาสมา
บร๊ะ !! เธอเป็นออแพร์ครับผมนี่แบบตื่นเต้นมากอ่ะคิดในใจนี่กูอยู่มาจะจบโครงการละเพิ่งจะเคยเห็นมีออแพร์เข้ามานั่งเรียนคลาสเดียวกันก็วันนี้อ่ะวะ แต่เดี๋ยวก่อน...เธอคนนี้ทำผมอยากถีบเธอให้ตกเก้าอี้ ผมมีเรื่องมาเม้าท์อีกแล้วครับด้วยความมีน้ำใจของผมหรือสาระแนกันแน่ก็ไม่รู้ ตอนนั้นเป็นช่วงเบรค15 นาทีเราก็มีการพูดคุยกันครับ เธอบอกผมว่าเธอต้องดูเด็ก 5 คน และทำงานบ้านด้วย ห๊ะ !! ผมห๊ะจริงๆนะ ตกใจอะ บ้าไงว่ะแล้วมาทำไมรู้อยู่แล้วว่ามันหนักและเยอะ(แต่ ณ จุดนี้บอกเลยนะครับว่าคนที่ใจมันจะมาอะ อะไรตอนนั้นก็เอาหมดครับโดนมาแล้วกับตัวเองพอครอบครัวขอแมชเท่านั้นแหละ บ้านแทบแตก ฮ่าๆๆ โวกเวกโวยวายที่สุด ขำตัวเอง ^^ ) เค้าก็เล่าๆมาเรื่อยๆจนมาถึงตอนที่เค้าจะขอโฮสหยุดซัมเมอร์แต่ด้วยความที่เค้าเพิ่งมาและเดือนสิงหาคมจะขอซ้มเมอร์เพื่อไปพักร้อนกับเพื่อนๆต่างเมืองแต่โฮสทำหน้าไม่พอใจ เราก็อธิบายว่าทำได้นะออแพร์ทำงาน 6 ชั่วโมงต่อวัน เบบี้สิทตอนกลางคืน 2-3 วัน โอเคไม่รวมในชั่วโมงทำงานแต่ไม่ควรมากจนเกินไป มีวันหยุด 1 วันครึ่งต่อสัปดาห์ และทุกเดือนจะมีฟรีเดย์ 2 วัน(ถ้าไม่ใช้ฟรีเดย์เลยภายใน 1 ปี สามารถเอามาเป็นพักร้อนยาวๆได้ เหมือนที่ผมกำลังจะทำนี่แหละครับ)และต้องได้หยุดทุกๆวันหยุดพิเศษของเยอรมันด้วยนะ แต่ก็ย้ำกับเค้าว่าไปเปิดดูในสัญญาทำงานนะมันจะเขียนบอกเอาไว้ เค้าก็บอกผมอีกว่า internet ก็ไม่ให้ใช้ อันนี้ผมมองว่าแย่มากอ่ะส่วนตัวนะครับ ^^ พอเธอเล่าจบหมดทุกอย่างผมก็กล้วเธอไม่เข้าใจว่าที่พูดไปเข้าใจไหมเพราะอังกฤษเธอคนนี้ก็แทบไม่เข้าใจเลย เยอรมันผมก็แย่มากๆพอเข้ามาในคลาสเรียนผมก็เลยขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ว่า อาจารย์ครับช่วยแปลทั้งหมดที่จะพูดเป็นเยอรมันให้หน่อยซึ่งอาจารย์ก็โอเค แต่เธอหั่นมาตีแขนผมและถามว่า"เธอจะทำไรอ่ะ นี่มันเรื่องของชั้นนะ" เอ้าอินี่ !! ตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆครับ กูจะให้อาจารย์แปลให้ง่ายๆเคลียๆจะได้เข้าใจ เธอพูดอีกว่า"ไม่ต้องยุ่งชั้นจัดการเอง" เออผมเลยแบบ...เสีนใจบ่องตง !! ฮ่าๆๆ พี่คนไทยก็บอกว่าปล่อยเค้าเถอะเดี๋ยวเค้าจะมาหาเราเองตอนเค้าลำบากมากกว่านี้
แต่ผมอ่ะเคยผ่านเรื่องราวแบบเค้ามาก่อนเราแค่จะเตือนในฐานะออแพร์รุ่นพี่แต่ปฏิเสธน้ใจเราได้หยาบคายมากๆ ผมนี่หน้าชาเลยอ่ะแต่อาจารย์บอกว่า"ไม่เป็นไรนะชิณ ชั้นรู้เธออยากช่วยแต่ในเมื่อเค้าไม่ต้องการก็ช่างเค้า" เออจริงๆ เชื่อไหมครับผมงอนนะ ไม่คุยไม่มองหน้าเลย จนหลังจากนั้นไปเจอกันที่สระว่ายน้ำเค้าก็มากับครอบครัวเค้าแต่ผมอะพาไอตัวเล็กไปว่ายน้ำพอดีผมก็ทักทายปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเดินมา"ขอโทษ"ผมครับเป็นไงหละเห็นภาพหละสิที่กูบอกหนะ ก็ผมเตือนไปด้วยอะเรื่องกินเรื่องงานไม่ใช่พูดแค่เรื่องวันหยุด เค้าบอกผมอีกว่า"ชั้นขอโทษ ชั้นขอบคุณที่เธอจะช่วยชั้น แต่ขอร้องนะวันนี้โฮสชั้นมาด้วยอย่าบอกเค้าว่าชั้นพูดอะไรกับเธอ" ผมก็เลยบอกว่า "ผมไม่พูดอะไรที่มันจะไม่ดีกับตัวเธอหรอก สัญญา" เธอก็ขอบคุณนะครับและเราก็คุยๆกันครับ แต่โฮสของเธอก็เข้ามาคุยกับผมนะถามโน้นนี่นั้น บลาๆบลาๆ แต่บอกเลยว่าออแพร์คนนี้เธอเจองานหนักละครับเพราะน้อง 5 คน น้องคนโตแล้วแต่อีก 3 หละ งานบ้านอีกอ่ะตอนเช้าเธอมาเรียนสายตาเธออิดโรยมาก ผมก็ถามนะว่า"เหนื่อยไหม" เธอก็บอกว่า"เหนื่อย" ผมเลยถามต่อว่า "จะกลับประเทศเธอไหม" เธอบอกเลยว่า "ไม่กลับจะอยู่จนกว่าจะจบโครงการและหาทางอยู่ต่อให้ได้" ผมก็บอกเธอว่า "เธอทำได้อีก 3-4 เดือนเดี๋ยวก็ดีขึ้น"
ออแพร์หลายๆคนไม่มีปัญหามากหรอกครับกลับเด็กๆนอกจากซะว่าเค้าโดนผู้ปกครองให้ท้ายจนเสียเด็กและไม่รู้จักมารยาทในการเข้าสังคม อย่างผมเองโดนมาตั้งแต่บ้านเก่า Weil am Rhein จนย้ายมา Baden-Baden ก็เจอความอัปยศของผู้ปกครองน้องๆที่เราดูแลไม่จบไม่สิ้น เพื่อนๆพี่ๆที่ตามกระทู้ผมจากตอนเก่าๆคงงงว่าผมหลายไปไหนมา เอาตรงๆคือเครียดด้วยครับเรื่องราวมันมากมายพอยิ่งอยู่มันยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆมาบ้านนี้ผมก็ได้มีโอกาสงัดกับโอสอยู่หลายต่อหลายครั้งเพราะสาเหตุมันมาจาก "การไม่รักษาคำพูดและไม่เคารพคนที่ร่วมงาน" ประเด็นมันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ผมมาอยู่นั้นแหละครับแต่ตอนนั้นยอมรับว่าไม่ปีกกล้าขาแข็งปากดีกล้าถกเถียงเหมือนตอนนี้ อุปนิสัยของนางไม่มีอะไรที่บ่งบอกเลยว่านี่คือคนเยอรมันเพราะอะไร
1.สาย สาย สาย ไปไหนมาไหนสายตลอด สายแบบเสียมารยาทต้องใช้คำว่าทุเรศและสมเพจมากกว่าครับกับการกระทำของนาง
2.พูดจาแถไปเรื่อยๆไม่มีจนหมายปลายทาง ตีหน้าเศร้าๆเล่าความจริงผสมความเท็จ (มันเอาจุดอ่อนผมมาเล่นงามผมเอง ผมเป็นคนขี้สงสาร)
3.แม้กระทั้งเงินค่าทำงานก็จ่าย late จนหลายๆครั้งทบกันเป็น 2 วีค และ ฯลฯ
อะเนี่ยะผมถามว่าปัญหากับเด็กเราแทบไม่มีเลยแต่มาเจอแม่มันทำตัวแบบเนี่ยะ เราจะจัดการปัญหาตรงนี้ยังไง รู้ไหมครับตอนผมมาใหม่ๆนะ สร้างภาพหลอกผมหลายอย่างมากจนผมอยู่มาจนทุกวันนี้อ่ะมันเห็นจริงๆนะครับสันดารคนเราอ่ะและความจริงก็มาปรากฎอีกครั้งตอนที่นางแตกกันกับพี่เลี้ยงชาวอิตาลี พี่เลี้ยงคนเก่าที่สนิ๊ทสนิทกับลูกของนางผมมองแบบ 2 มุมคือ พี่เลี้ยงมันร้อนเงินรึเปล่าอยากกลับเข้ามาทำงานรึเปล่า หรืออีกมุมคือ อิมัมมันพูดจริงๆวะ เรามาเข้าเรื่องราวต่อไปนี้กันครับ พี่เลี้ยงคนนี้สนิทมากกับนางและน้องที่ผมดูแลอยู่ก่อนผมจะมาเค้าได้เงินจากอิมัมผมเดือนนึงต่ำๆ 1000 ยู เงินสดนะครับไม่จ่ายภาษีด้วยแต่มันไม่ได้แบบนั้นตลอดสิบางเดือน 3000 ยู เพราะค่าตัวเค้าแพง 10 ยูต่อชั่วโมงและรู้ไหมครับมันเอาน้องไปเลี้ยงยังไง อันนี้คนเป็นพ่อเป็นแม่จะหาพี่เลี้ยงควรระวังไว้เลย มันเอาไปไว้ในบ้านนั่งเล่นเกมส์กับลูกชายมัย ดูหนังบู๊ยิงสนั่นและเด็กมัน 3-4 ขวบอ่ะ คำศัพย์ คำด่า กระบวนท่าในการต่อสู่มันก็จำมาจากหนังที่ดูเกมส์ที่เล่น แต่ข้อดีคือเค้าสอนน้องเข้าห้องน้ำ เอออันนี้ให้เครดิตเค้าหน่อย ความหายนะมันไม่จบแค่นั้นนะครับ อิคนแม่รู้ทั้งรู้ว่าลูกมีพฤติกรรมกร้าวร้าวจากเกมส์ที่ไปติดจากบ้านพี่เลี้ยงมาเวลาน้องกลับมาบ้านจะพูดแต่ชื่อพี่เลี้ยงคนนี้ตลอดจะไปอีกๆ เช้าตื่นมาเอาละจะไปๆ น้องเลยแก้ปัญหาโดยการซื้อเกมส์ทุกอย่างเหมือนที่พี่เลี้ยงคนนั้นมีในบ้านเป็นงะ เจริญพรปะหละ ดูการสอนลูกของนางดิ ลูกด่าชาวบ้านแทนที่จะมีอะไรเด็ดมาสั่งสอนป่าวหรอกก็พูดแต่ว่ามันไม่ดีนะลูกอย่าพูดสิไม่น่ารักเลย ลูกไปตีไปฟาดคนอื่นก็ดุเป็นพิธี เห้อ...แล้วเด็กมันจะโตไปยังไงอะ
เออเข้าเรื่องๆ เค้าแตกกันตอนที่อิมัมผมไม่จ่ายเงินค่าเลี้ยงน้องให้พี่เลี้ยงคนนี้ 200ยู ต่างฝ่ายต่างเล่นแง้กันจนมันกินเวลาเป็นเดือนๆระหว่างนั้นผมก็เจอพี่เลี้ยงคนนี้ตลอดนะครับ เค้ามาหาผมที่สนามเด็กเล่นและบอกผมว่าให้ระวังตัวเพราะอิมัมผมอะมันจะพูดจาทุกอย่างดึงผมให้ทำงานกับมันจะเอาเงินมาล้อยื่นข้อเสนอดีๆตัวเค้าเจอมาแล้ว เค้าบอกผมว่าให้เดินตามทางของตัวเองอย่าไปสนใจและข้อความเด็ดๆก็ออกมาจากพี่เลี้ยงชาวอิตาลีคนนี้ครับ เค้าพูดกับผมว่าอิมัมอะมันเอาผมไปว่าให้เค้าฟังว่า "ติดโทรศัพย์ กับข้าวไม่ค่อยทำ และจ้างแพงด้วย" ปี๊ดนะผมอะบอกเลยและเป็นคนเก็บอารมณ์แต่จะชักสีหน้าให้เห็นว่าไม่ชอบ ทำไมผมโกรธเพราะนางไม่ทำตามสัญญาออแพร์มาตั้งแต่แรกนางบอกนางจ่ายให้ในส่วนที่เกินช่วยนางหน่อย ไอเราก็ช่วยไงแต่ทำไมพูดจาแบบนี้มารยาทไม่มีเหรอและยังไปบอกอีกนะว่าจ่ายเงินผมอะเป็นเกือบๆ 1000ยูต่อเดือนบ้าเหรอ !! มันให้ผมวีคละร้อยแต่ทำงานลากเลือดเลยนะ 08.30-22.00,24.00 หรืออีกวันนึงเลยนะนี่บอกเลย เพราะอาชีพของนางทำงานไม่เป็นเวลาน้องต้องการคนดูน้อง นางบอกเองดูน้องอย่างอื่นไม่ต้องทำแล้วยังไงอะเอาเราไปว่าทำไมอ่ะ เรื่องมือถือจะให้ผมทำไรอะน้องดูการ์ตูนผมไม่ดูอะก็หยิบมาถือมาเล่น มันไม่ชอบมันก็พูดสิอมอะไรหละ กับข้าวอีกผมทำกินเองไม่ได้ทำให้มันกินเพราะลูกมันไม่กินข้าวหรืออาหารไทยแต่ตัวมันชอบเลยกินด้วยตลอดผมก็เฉยๆกินก็กินสิจะมาพูดทำไมกับข้าวไม่ค่อยทำช่วยแหกตาดูด้วยว่า "วันนึงใช้กูทำงานกับลูกกี่ชั่วโมง" ผมฟังอย่างเดียวนะไม่ได้โตอะไรกลับไป
เดี๋ยวมาต่อครับเหลืออีกนิดนึงจะหมดประเด็น ฮ่าๆ