http://pantip.com/topic/30044265
Link ของตอนที่ 1 ครับ
http://pantip.com/topic/30458341
Link ของตอนที่ 2 ครับ
http://pantip.com/topic/30472750
Link ของตอนที่ 3 ครับ
http://pantip.com/topic/30500590
Link ของตอนที่ 4 ครับ
หลายคนคงอยากรู้ว่าบ้านหลังเก่าติดต่อผมมาทำไมใช่ไหมครับ มาลุยกันต่อเลยดีกว่า
ระหว่างที่ผมอาศัยกับบ้านหลังเก่า สามีเป็นคนที่ชอบดื่มพวกไวน์และเบียร์ซึ่งถ้าดูผิวเผินก็ไม่มีปัญหาเพราะผมก็ผมคนที่นี่กินเป็นเรื่องปกติ แต่ก็รู้ๆกันอยู่ของพวกนี้มากไปมันไม่พอดีและที่เป็นปัญหาคือพอดื่มจบ ผู้เป็นพ่อจะออกอาการ "กร่าง" ไม่รู้อะไรไปดลใจเค้านะครับ เค้าจะมีเรื่องให้ได้เถียงกับฝั่งภรรยาตลอดพอมันหนักเข้าเรื่อยๆผมเองก็รำคาญจะฟัง เลี่ยงๆที่จะอยู่ในเหตุการณ์แต่ก็นะครับด้วยความที่เป็นคนขี้สงสารคน "คุณผญ" บ้านนี้เค้าชอบมาบอกให้ผมช่วยหน่อยได้ไหม เค้าไม่ทราบจริงๆว่าจะเอารูปออกจากคอมพิวเตอร์ยังไง เค้าถ่ายอย่างเดียวและปกติสามีเค้าเป็นคนเอาลงให้ ปัญหาก็คือว่าเค้าไปถ่ายรูปขวดไวน์และพวกเบียร์ที่สามีเค้าดื่มหมดแล้วมา แต่เค้าเอาออกจากเครื่องไม่เป็นและต้องการที่จะส่งรูปพวกนั้นไปให้เพื่อนของเค้าที่สนิทกันมากเพื่อเป็นหลักฐานหากเกิดอะไรขึ้นเค้าจะเอารูปพวกนี้ไปแจ้งตำรวจและดำเนินการทางกฎหมายเค้า บลา บลา ไปครับ
พอพูดจบผมก็รับกล้องมาด้วยความไม่คิดอะไรก็โหลดให้ลงให้ในคอมของเค้า อ่าววว แต่ไม่จบแค่นั้นครับ เค้ามาบอกว่าลงในคอมเค้าไม่ได้เดี๋ยวสามีมาเห็น สามีเช็คคอมพิวเตอร์ระเอียดตลอดขนาดอีเมลล์ยังอ่านก่อนที่เค้าจะเปิดอ่านเองเลย(ดูความกร่างของคุณผชนะครับ) เค้าขอร้องให้ผมเอาลงที่คอมของผมและเก็บให้หน่อย ผมก็รับปากทำให้เดี๋ยวนั้นจะยากอะไรแค่เอารูปไว้ใคอมพิวเตอร์ของตัวเอง ยังครับ !! ยังไม่จบ "เธอช่วยส่งรูปพวกนี้ให้เพื่อนชั้นหน่อยได้ไหม" เธอพูดกับผมแบบนี้ ผมก็บอกว่าทำไมไม่ส่งเอง เค้าก็บอกอีกว่าไม่ได้เดี๋ยวสามีมาเห็นเค้าแย่แน่ๆ เค้าปิดการสนทนาครั้งด้วยการบอกว่า "งั้นพรุ่งนี้เพื่อนชั้นจะมาบ้านเรามานั่งคุยกันได้ไหมแล้วเธอก็ส่งรูปเข้าอีเมลล์เค้าต่อหน้าไปเลย" ผมอะงงว่าทำไมมันไม่เอาใส่แฟลชไดร์วะแล้วก็เอาให้เพื่อนมัน แต่ด้วยความไม่คิดว่ามันจะมีเรื่องไงครับ แต่รู้ไหมครับว่าเรื่องที่จะเกิดต่อจากนี้ป้าคนไทยได้เตือนผมมาก่อนหน้านี้แล้วว่าอย่ายุ่งกับพวกเค้านะ อย่าเด็ดขาด อย่าเอาตัวเราไปเกี่ยวข้องกับเค้า ป้าบอกว่ารู้ว่าผมใจอ่อนเห็นคนร้องไห้ก็ยอมแล้ว จริงๆครับ เพียงแค่บีบน้ำตาต่อหน้าผมก็พอ ผมยินดีช่วยหมด ฮ่าๆๆ บ้าสิ้นดีครับ
วันรุ่งขึ้นเพื่อนเค้ามาบ้านครับเรานั่งคุยที่โต๊ะอาหารพร้อมกับส่งรูปเข้าอีเมลล์ของเพื่อนเค้าต่อหน้ากันเลย 3 คน คือ ผม คุณผยและเพื่อนของเธอ ในอีเมลล์ที่ส่งไปไม่มีข้อความได้ๆนอกจากเขียนตรงหัวข้อว่า "ขวดเปล่า" หลังจากนั้นก็จบๆไปครับ เค้าทั้ง 2 คนพูดกับผมว่า "เราทั้งหมดจะเก็บเรื่องวันนี้เป็นความลับจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอนะชิณ ขอบคุณเธอมากๆเลยนะ" ผมก็บอกว่ายินดีครับไม่เป็นไรแล้สผมก็เดินเอาคอมไปเก็บเข้าตู้ผมล็อคกุญแจแล้วก็ออกไปข้างนอก ระหว่างนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกเรื่องราวๆต่างก็ตามที่ผมเล่าไปจนผมย้ายมาบ้านใหม่ได้ 1 เดือน มีอีเมลล์จากคุณผชบ้านเก่าติดต่อผมกลับมา ผมเองตดใจอะไรของ มีเรื่องอะไรอีก พอได้แล้วมั้ง จากนั้นผมก็เริ่มอ่านอีเมลล์ เนื้อหาเต็มไปด้วยคำถามมากมายครับ มาอ่านอีเมลล์กัน ของจริงทั้งหมดครับ มา มา ดู
Dear Chin
Hope you´re doing well in Baden-Baden.
Why I´m contacting you today:
A family friend in Weil am Rhein told me that you´ve taken pictures from collections of bottles and have shown/passed it to that person.
The person has clearly told my mother that the pictures are from you and is going missusing it now.
I assume that this is not correct as you told/promised to ชื่อคุณผญ and me you are not taking unauthorized pictures.
Can you please confirm that you´ve not taken any unauthorized picture.
In case of no response at your side I assume that you have taken unauthorized pictures and will follow-up on that the next days.
Thanking you for your response.
Kind regards
แล้วก็ตามด้วยชื่อเค้าครับ
พอผมอ่านจบผมนึกถึงใครให้ทาย ????? ติ๊กตอก ติ๊กตอก ใช่เลยยยยยยยครับ "คุณผญและเพื่อนของมัน" ครับ ไหนพวกคุณบอกว่าจะเก็บเรื่องราวเอาไว้ไม่ออกใคร ทำไมมันมาโยนขี้ใส่ผมคนเดียว ผมตอกกลับง่ายๆว่าอยากรู้รายละเอียดก็ไปถามภรรยาของคุณเอาเอง เธอรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นว่ามันคืออะไร ผมจะทำแบบนี้ทำไมมันไม่ใช่ธุระของผม ผมเป็นออแพร์แล้วนี่มันก็ปัญหาของคุณอย่าเอาผมไปเกี่ยวข้องด้วย ... แต่ปัญหามันคืออะไรรู้มะครับ ทายดู ??? รูปทั้งหมดมันส่งจากอีเมลล์ผมครับ เวงกำ เอาไงดีวะงานนี้ผมก็ร้อนดิกลัวมันจะไปแจ้งตำรวจมาจับผมงี้ ผมก็เลยถามเพื่อนผมว่าเป็นอะไรปล่าววะแบบนี้ เพื่อนบอกว่าไม่ต้องไปกลัว เพราะมีแต่รูปไม่มีข้อความอะไรเลยที่ระบุว่ารูปนี้คือเอามาจากไหน เกิดอะไรขึ้นกับขวดเปล่าพวกนี้ มีแค่หัวข้อว่าขวดเปล่าๆแค่นั้นเอง โอเคผมโล่งใจขึ้นใจมาทันทีครับ แต่ยังครับมันไม่จบ ผมโต้เมลล์อยู่ 1 อาทิตย์เพราะไม่ค่อยได้เข้ามาดูเมลล์ ไอคุณผชมันมาบอกว่า "ภรรยาเค้าไม่รุ้เรื่อง ทำไมผมต้องไปให้ร้ายภรรยาเค้าด้วย ตอนนี้ภรรยาเค้าอยากจะด่าผมจริงๆ ไม่คิดว่าผมจะเป็นเด็กแบบนี้และที่สำคัญเพื่อนบ้านก็มาบอกว่าคุณเป็นคนเอารูปพวกนี้ไปให้เค้า ไม่มีใครเกี่ยวข้องด้วยเลย แม่ชั้นก็บอกว่าเธอนั้นแหละเป็นคนทำคนเดียว" อ่าวทำไมพูดจาแบบนี้วะ อะไรของพวกมันอะ ผมอะ งง งง งง และ งง นี่คือคนที่เค้าเจริญกันแล้วทำกันเหรอวะ เชื่อไหมครับมันส่งอีเมลล์มาถามอยู่นั้นอะครับ มีรูปกี่ใบ เธอปริ้นหรือว่าส่งแต่อีเมลล์ มีใครรู้เรื่องนี้อีกไหม เธอทำแบบนี้ทำไม มันถามผมคำถามเดิมๆแบบนี้ ผมก็กวนตีนตอบกลับไปตลอดว่า"ไปถามภรรยาของเธอ อย่ามายุ่งกับผมมันเป็นเรื่องของพวกคุณ เพื่อนภรรยาคุณก็รู้และอยู่ในเหตุการณ์วันที่ผมส่งเมลล์ไปถามพวกเค้า ผมมีความสุขดีอย่ามาเอาผมไม่เกี่ยวกับปัญหาคุณ"
ผมก็ตอบไปแบบนี้อะครับประมาน 5 ฉบับได้นะและก็คิดไปด้วยว่า ทำไมเมียไม่โทรมาด่าหละ ? โทรมาแน่จริงๆโทรมา แต่ผมบอกเลยนะว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมจากที่ไม่ชอบบ้านนี้ กลายเป็นเกลียดไปเลยครับ มารยาคุณผญบ้านนี้มันร้ายกาจยิ่งนัก นี่มันไปฝึกตรงไหนมา อย่างว่าอะครับ ญ ก็ร้าย ช ก็ร้าย มันถึงอยู่กันมาได้เป็น 20 ปีที่มันแต่งงานกันมาใครน่าสงสารงานนี้ เด็กที่พวกมันไปเอามาเลี้ยงนั้นแหละครับ จากนั้นมันก็มีเมลล์มาอีกผมเลือกที่จะไม่ตอบอีกปล่อยให้มันไปเคลียกันเอง
ฝากไว้ถึงคนที่กำลังจะมานะครับ
เห็นแก่ตัวไว้ก่อนเลย อะไรที่เป็นสิทธิ์ของเราเคลียให้รู้เรื่อง ตั้งเรื่องเวลางาน เงินค่าขนม วันหยุด อย่ามีน้ำใจตั้งแต่มาถึงอย่าไปฝั่งคนโน้นคนนี้มากมายนัก เอาตัวเองเป็นหลักและตัวสินใจเองว่าเราจะทำยังไงต่อไป เพราะอยู่เมืองนอกต้องช่วยเหลือตัวเองนะครับจะมานั่งอ่อนแอ ร้องไห้ ทำได้ครับ แต่ทำแล้วต้องลุกขึ้นมาลุยต่อ อย่างน้อยต้องผ่านไปให้ได้และเราต้องไม่ใช่คนแพ้ครับ พวกเค้าควรรู้ว่าเราเรียนหนังสือมา เราเป็นคนไทยก็จริงแต่อย่ามาเอาเปรียบกัน
ผมมีเคล็ดลับดังนี้ครับ
ทำตัวให้โง่อยู่ตลอดเวลา พยายามฟังไม่ออกว่าพวกมันคุยอะไรกัน พยายามไม่รุ้เรื่องอะไรเลยเวลามันถามว่า ไปตรงนั้นมายัง ไปตรงนี้มายัง รู้จักตรงนั้นไหม ตรงนี้ไหม อย่าไปรู้มากอะไรมากอะครับ ทำเป็นไม่รุ้ ไม่เห็น ไม่สนใจ แต่อย่าลืมนะครับเราต้องเก็บข้อมูลทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว ไอเรื่องที่มันชอบถามๆว่าเรารู้ไหม พอเราบอกไม่รุ้มันก็จะอธิบายเราอีกที ทีนี้เราก็จะข้อมูลจริงๆกับสิ่งที่มันพูดออกจากปากครับว่าจริงไหม Internet มีครับอย่าไปกลัว อะไรที่เราเสียมากกว่าได้อย่าทนอยู่ครับไม่มีความสุขหรอกครับ ทำไมต้องบอกแบบนี้ เพราะว่าน้ำใจที่เรามีไม่ทำให้เค้ารู้สึกดีนะครับจำไว !! มันเป็นกำไรพวกเค้าครับ ผมเอาเรื่องราวจริงๆมาเล่าให้ฟัง ออแพร์ส่วนมากไม่มีปัญหากับงานแต่มีปัญหากับโฮสครับ เอเจนซี่เค้าไม่บอกหรอกครับว่ามันจะเจออะไรเพราะเค้าเองก็ไม่รุ้เหมือนกัน แต่ที่เค้ารู้คือเราอยากไป เค้าก็อยากได้เงิน เค้าก็จะหาบ้านให้เรา แต่หลังจากนั้นเราเองนั้นแหละครับที่ต้องดูแลตัวเอง
ปล.เรื่องราวทั้งหมดมันมาจากเรื่องจริงๆที่ผมเจอมา ออแพร์คนไหนไม่เห็นด้วยเรื่องที่ผมทำลงไปกรุณาเข้าใจว่ามันคือเรื่องของผมเอง คุณอาจจะเจอแบบของคุณและมีวิธีของคุณแต่ผมเลือกวิธีพวกนี้ครับ /// มีความสุขกับการเสพเรื่องรางของผมครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจและติดตามกัน ขอบคุณครับ ./\.
เรื่องเล่าจาก Aupair(ชาย) ที่ประเทศเยอรมัน ตอนที่ 4.1 (ตอนเสริม)
Link ของตอนที่ 1 ครับ
http://pantip.com/topic/30458341
Link ของตอนที่ 2 ครับ
http://pantip.com/topic/30472750
Link ของตอนที่ 3 ครับ
http://pantip.com/topic/30500590
Link ของตอนที่ 4 ครับ
หลายคนคงอยากรู้ว่าบ้านหลังเก่าติดต่อผมมาทำไมใช่ไหมครับ มาลุยกันต่อเลยดีกว่า
ระหว่างที่ผมอาศัยกับบ้านหลังเก่า สามีเป็นคนที่ชอบดื่มพวกไวน์และเบียร์ซึ่งถ้าดูผิวเผินก็ไม่มีปัญหาเพราะผมก็ผมคนที่นี่กินเป็นเรื่องปกติ แต่ก็รู้ๆกันอยู่ของพวกนี้มากไปมันไม่พอดีและที่เป็นปัญหาคือพอดื่มจบ ผู้เป็นพ่อจะออกอาการ "กร่าง" ไม่รู้อะไรไปดลใจเค้านะครับ เค้าจะมีเรื่องให้ได้เถียงกับฝั่งภรรยาตลอดพอมันหนักเข้าเรื่อยๆผมเองก็รำคาญจะฟัง เลี่ยงๆที่จะอยู่ในเหตุการณ์แต่ก็นะครับด้วยความที่เป็นคนขี้สงสารคน "คุณผญ" บ้านนี้เค้าชอบมาบอกให้ผมช่วยหน่อยได้ไหม เค้าไม่ทราบจริงๆว่าจะเอารูปออกจากคอมพิวเตอร์ยังไง เค้าถ่ายอย่างเดียวและปกติสามีเค้าเป็นคนเอาลงให้ ปัญหาก็คือว่าเค้าไปถ่ายรูปขวดไวน์และพวกเบียร์ที่สามีเค้าดื่มหมดแล้วมา แต่เค้าเอาออกจากเครื่องไม่เป็นและต้องการที่จะส่งรูปพวกนั้นไปให้เพื่อนของเค้าที่สนิทกันมากเพื่อเป็นหลักฐานหากเกิดอะไรขึ้นเค้าจะเอารูปพวกนี้ไปแจ้งตำรวจและดำเนินการทางกฎหมายเค้า บลา บลา ไปครับ
พอพูดจบผมก็รับกล้องมาด้วยความไม่คิดอะไรก็โหลดให้ลงให้ในคอมของเค้า อ่าววว แต่ไม่จบแค่นั้นครับ เค้ามาบอกว่าลงในคอมเค้าไม่ได้เดี๋ยวสามีมาเห็น สามีเช็คคอมพิวเตอร์ระเอียดตลอดขนาดอีเมลล์ยังอ่านก่อนที่เค้าจะเปิดอ่านเองเลย(ดูความกร่างของคุณผชนะครับ) เค้าขอร้องให้ผมเอาลงที่คอมของผมและเก็บให้หน่อย ผมก็รับปากทำให้เดี๋ยวนั้นจะยากอะไรแค่เอารูปไว้ใคอมพิวเตอร์ของตัวเอง ยังครับ !! ยังไม่จบ "เธอช่วยส่งรูปพวกนี้ให้เพื่อนชั้นหน่อยได้ไหม" เธอพูดกับผมแบบนี้ ผมก็บอกว่าทำไมไม่ส่งเอง เค้าก็บอกอีกว่าไม่ได้เดี๋ยวสามีมาเห็นเค้าแย่แน่ๆ เค้าปิดการสนทนาครั้งด้วยการบอกว่า "งั้นพรุ่งนี้เพื่อนชั้นจะมาบ้านเรามานั่งคุยกันได้ไหมแล้วเธอก็ส่งรูปเข้าอีเมลล์เค้าต่อหน้าไปเลย" ผมอะงงว่าทำไมมันไม่เอาใส่แฟลชไดร์วะแล้วก็เอาให้เพื่อนมัน แต่ด้วยความไม่คิดว่ามันจะมีเรื่องไงครับ แต่รู้ไหมครับว่าเรื่องที่จะเกิดต่อจากนี้ป้าคนไทยได้เตือนผมมาก่อนหน้านี้แล้วว่าอย่ายุ่งกับพวกเค้านะ อย่าเด็ดขาด อย่าเอาตัวเราไปเกี่ยวข้องกับเค้า ป้าบอกว่ารู้ว่าผมใจอ่อนเห็นคนร้องไห้ก็ยอมแล้ว จริงๆครับ เพียงแค่บีบน้ำตาต่อหน้าผมก็พอ ผมยินดีช่วยหมด ฮ่าๆๆ บ้าสิ้นดีครับ
วันรุ่งขึ้นเพื่อนเค้ามาบ้านครับเรานั่งคุยที่โต๊ะอาหารพร้อมกับส่งรูปเข้าอีเมลล์ของเพื่อนเค้าต่อหน้ากันเลย 3 คน คือ ผม คุณผยและเพื่อนของเธอ ในอีเมลล์ที่ส่งไปไม่มีข้อความได้ๆนอกจากเขียนตรงหัวข้อว่า "ขวดเปล่า" หลังจากนั้นก็จบๆไปครับ เค้าทั้ง 2 คนพูดกับผมว่า "เราทั้งหมดจะเก็บเรื่องวันนี้เป็นความลับจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอนะชิณ ขอบคุณเธอมากๆเลยนะ" ผมก็บอกว่ายินดีครับไม่เป็นไรแล้สผมก็เดินเอาคอมไปเก็บเข้าตู้ผมล็อคกุญแจแล้วก็ออกไปข้างนอก ระหว่างนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกเรื่องราวๆต่างก็ตามที่ผมเล่าไปจนผมย้ายมาบ้านใหม่ได้ 1 เดือน มีอีเมลล์จากคุณผชบ้านเก่าติดต่อผมกลับมา ผมเองตดใจอะไรของ มีเรื่องอะไรอีก พอได้แล้วมั้ง จากนั้นผมก็เริ่มอ่านอีเมลล์ เนื้อหาเต็มไปด้วยคำถามมากมายครับ มาอ่านอีเมลล์กัน ของจริงทั้งหมดครับ มา มา ดู
Dear Chin
Hope you´re doing well in Baden-Baden.
Why I´m contacting you today:
A family friend in Weil am Rhein told me that you´ve taken pictures from collections of bottles and have shown/passed it to that person.
The person has clearly told my mother that the pictures are from you and is going missusing it now.
I assume that this is not correct as you told/promised to ชื่อคุณผญ and me you are not taking unauthorized pictures.
Can you please confirm that you´ve not taken any unauthorized picture.
In case of no response at your side I assume that you have taken unauthorized pictures and will follow-up on that the next days.
Thanking you for your response.
Kind regards
แล้วก็ตามด้วยชื่อเค้าครับ
พอผมอ่านจบผมนึกถึงใครให้ทาย ????? ติ๊กตอก ติ๊กตอก ใช่เลยยยยยยยครับ "คุณผญและเพื่อนของมัน" ครับ ไหนพวกคุณบอกว่าจะเก็บเรื่องราวเอาไว้ไม่ออกใคร ทำไมมันมาโยนขี้ใส่ผมคนเดียว ผมตอกกลับง่ายๆว่าอยากรู้รายละเอียดก็ไปถามภรรยาของคุณเอาเอง เธอรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นว่ามันคืออะไร ผมจะทำแบบนี้ทำไมมันไม่ใช่ธุระของผม ผมเป็นออแพร์แล้วนี่มันก็ปัญหาของคุณอย่าเอาผมไปเกี่ยวข้องด้วย ... แต่ปัญหามันคืออะไรรู้มะครับ ทายดู ??? รูปทั้งหมดมันส่งจากอีเมลล์ผมครับ เวงกำ เอาไงดีวะงานนี้ผมก็ร้อนดิกลัวมันจะไปแจ้งตำรวจมาจับผมงี้ ผมก็เลยถามเพื่อนผมว่าเป็นอะไรปล่าววะแบบนี้ เพื่อนบอกว่าไม่ต้องไปกลัว เพราะมีแต่รูปไม่มีข้อความอะไรเลยที่ระบุว่ารูปนี้คือเอามาจากไหน เกิดอะไรขึ้นกับขวดเปล่าพวกนี้ มีแค่หัวข้อว่าขวดเปล่าๆแค่นั้นเอง โอเคผมโล่งใจขึ้นใจมาทันทีครับ แต่ยังครับมันไม่จบ ผมโต้เมลล์อยู่ 1 อาทิตย์เพราะไม่ค่อยได้เข้ามาดูเมลล์ ไอคุณผชมันมาบอกว่า "ภรรยาเค้าไม่รุ้เรื่อง ทำไมผมต้องไปให้ร้ายภรรยาเค้าด้วย ตอนนี้ภรรยาเค้าอยากจะด่าผมจริงๆ ไม่คิดว่าผมจะเป็นเด็กแบบนี้และที่สำคัญเพื่อนบ้านก็มาบอกว่าคุณเป็นคนเอารูปพวกนี้ไปให้เค้า ไม่มีใครเกี่ยวข้องด้วยเลย แม่ชั้นก็บอกว่าเธอนั้นแหละเป็นคนทำคนเดียว" อ่าวทำไมพูดจาแบบนี้วะ อะไรของพวกมันอะ ผมอะ งง งง งง และ งง นี่คือคนที่เค้าเจริญกันแล้วทำกันเหรอวะ เชื่อไหมครับมันส่งอีเมลล์มาถามอยู่นั้นอะครับ มีรูปกี่ใบ เธอปริ้นหรือว่าส่งแต่อีเมลล์ มีใครรู้เรื่องนี้อีกไหม เธอทำแบบนี้ทำไม มันถามผมคำถามเดิมๆแบบนี้ ผมก็กวนตีนตอบกลับไปตลอดว่า"ไปถามภรรยาของเธอ อย่ามายุ่งกับผมมันเป็นเรื่องของพวกคุณ เพื่อนภรรยาคุณก็รู้และอยู่ในเหตุการณ์วันที่ผมส่งเมลล์ไปถามพวกเค้า ผมมีความสุขดีอย่ามาเอาผมไม่เกี่ยวกับปัญหาคุณ"
ผมก็ตอบไปแบบนี้อะครับประมาน 5 ฉบับได้นะและก็คิดไปด้วยว่า ทำไมเมียไม่โทรมาด่าหละ ? โทรมาแน่จริงๆโทรมา แต่ผมบอกเลยนะว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมจากที่ไม่ชอบบ้านนี้ กลายเป็นเกลียดไปเลยครับ มารยาคุณผญบ้านนี้มันร้ายกาจยิ่งนัก นี่มันไปฝึกตรงไหนมา อย่างว่าอะครับ ญ ก็ร้าย ช ก็ร้าย มันถึงอยู่กันมาได้เป็น 20 ปีที่มันแต่งงานกันมาใครน่าสงสารงานนี้ เด็กที่พวกมันไปเอามาเลี้ยงนั้นแหละครับ จากนั้นมันก็มีเมลล์มาอีกผมเลือกที่จะไม่ตอบอีกปล่อยให้มันไปเคลียกันเอง
ฝากไว้ถึงคนที่กำลังจะมานะครับ
เห็นแก่ตัวไว้ก่อนเลย อะไรที่เป็นสิทธิ์ของเราเคลียให้รู้เรื่อง ตั้งเรื่องเวลางาน เงินค่าขนม วันหยุด อย่ามีน้ำใจตั้งแต่มาถึงอย่าไปฝั่งคนโน้นคนนี้มากมายนัก เอาตัวเองเป็นหลักและตัวสินใจเองว่าเราจะทำยังไงต่อไป เพราะอยู่เมืองนอกต้องช่วยเหลือตัวเองนะครับจะมานั่งอ่อนแอ ร้องไห้ ทำได้ครับ แต่ทำแล้วต้องลุกขึ้นมาลุยต่อ อย่างน้อยต้องผ่านไปให้ได้และเราต้องไม่ใช่คนแพ้ครับ พวกเค้าควรรู้ว่าเราเรียนหนังสือมา เราเป็นคนไทยก็จริงแต่อย่ามาเอาเปรียบกัน
ผมมีเคล็ดลับดังนี้ครับ
ทำตัวให้โง่อยู่ตลอดเวลา พยายามฟังไม่ออกว่าพวกมันคุยอะไรกัน พยายามไม่รุ้เรื่องอะไรเลยเวลามันถามว่า ไปตรงนั้นมายัง ไปตรงนี้มายัง รู้จักตรงนั้นไหม ตรงนี้ไหม อย่าไปรู้มากอะไรมากอะครับ ทำเป็นไม่รุ้ ไม่เห็น ไม่สนใจ แต่อย่าลืมนะครับเราต้องเก็บข้อมูลทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว ไอเรื่องที่มันชอบถามๆว่าเรารู้ไหม พอเราบอกไม่รุ้มันก็จะอธิบายเราอีกที ทีนี้เราก็จะข้อมูลจริงๆกับสิ่งที่มันพูดออกจากปากครับว่าจริงไหม Internet มีครับอย่าไปกลัว อะไรที่เราเสียมากกว่าได้อย่าทนอยู่ครับไม่มีความสุขหรอกครับ ทำไมต้องบอกแบบนี้ เพราะว่าน้ำใจที่เรามีไม่ทำให้เค้ารู้สึกดีนะครับจำไว !! มันเป็นกำไรพวกเค้าครับ ผมเอาเรื่องราวจริงๆมาเล่าให้ฟัง ออแพร์ส่วนมากไม่มีปัญหากับงานแต่มีปัญหากับโฮสครับ เอเจนซี่เค้าไม่บอกหรอกครับว่ามันจะเจออะไรเพราะเค้าเองก็ไม่รุ้เหมือนกัน แต่ที่เค้ารู้คือเราอยากไป เค้าก็อยากได้เงิน เค้าก็จะหาบ้านให้เรา แต่หลังจากนั้นเราเองนั้นแหละครับที่ต้องดูแลตัวเอง
ปล.เรื่องราวทั้งหมดมันมาจากเรื่องจริงๆที่ผมเจอมา ออแพร์คนไหนไม่เห็นด้วยเรื่องที่ผมทำลงไปกรุณาเข้าใจว่ามันคือเรื่องของผมเอง คุณอาจจะเจอแบบของคุณและมีวิธีของคุณแต่ผมเลือกวิธีพวกนี้ครับ /// มีความสุขกับการเสพเรื่องรางของผมครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจและติดตามกัน ขอบคุณครับ ./\.