:: แทกซี่ดีๆ ยังมีอยู่จริง ::

หนูไม่ใช่คนโลกสวย
แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ โลกของหนูสวยและน่าอยู่ขึ้นอีกมาก

เมื่อคืนสามทุ่มกว่า นั่งแทกซี่มาจากศิริราชกลับบ้าน
ของเยอะมาก และรีบมาก เตรียมกลับมาแพคของเตรียมบินไกลคืนนี้
แพคมาจนถึง carry-on จะหาโน้ตบุคใส่กระเป๋า แล้ว เพิ่งจะระลึกได้ ว่าเห้ยยยยยย ตรูลืมคอมไว้ในรถนี่หว่าาาา

โทรทุกอย่างเท่าที่จะโทรได้ ศูนย์รับเรื่องร้องเรียนก็บอกให้โทรไปศูนย์แทกซี่ปทุมวัน
ศูนย์ปทุมวัน ก็ปิดแล้ว ... โทรไป จส 100 ก็ความหวังริบหรี่ เพราะคนขับฟังแต่เพลงลูกทุ่ง

คอมใหม่ MBP ของฉานนน ใช้มาสองปีเอง ... ร้องไห้ตาบวมทั้งคืนเลย TT.TT
กะว่าไม่พี่แทกซี่เอาไป ก็ต้องผู้โดยสารคนต่อไปเอาไปแน่นอน เพราะไม่งั้นเค้าคงขับมาคืนที่บ้านแล้ว

เช้านี้ มีคนมากดออดที่บ้านแต่เช้า
พี่คนขับมายืนยิ้มหน้าแป้นแล้น ถือโน้ตบุคสีแดง รออยู่หน้าบ้าน
ออกไปแทบทรุด น้ำตาไหลพราก แทบจะกราบแทบเท้าพี่เค้า

ให้เงินขอบคุณพี่เค้าไปเล็กน้อย พี่เค้าบอก โอ๊ยยย ไม่ถึงหรอกครับน้อง
ค่ารถแค่ 300 เอง ให้ตังทอนมาอีก 5555

ขออนุญาตประกาศเกียรติคุณนะคะ
พี่แทกซี่ ชื่อ วริศชัย เผื่อนสัจจา เลข ทม 9094 แทกซี่สหกรณ์ปทุมวัน
พี่ผู้โดยสารคนถัดมา ที่ไม่คิดจะเอาโน้ตบุคหนูไป

คนดี ยังมีอยู่จริงนะจ๊ะ   ซึ้งง

ปอลอ ห้ามวิจารณ์หนังหน้าผู้ได้รับโน้ตบุคคืนนะ โทรมใส ไร้แอพ โนฟิวเต้อ เบยยจ้าา