ทุกๆ ความพ่ายแพ้ ในสนามย่อย คือการแพ้ทีละน้อยในสงคราม ของพรรคประชาธิปัตย์..

อาการทุรน ทุราย ออกหน้า ออกตา
หลังจากพ่ายมาตลอด ในทุกสนาม
ของพลพรรคประชาธิปัตย์

ก่อนหน้านี้ พวกเขา
-วิ่งประสานหาแนวร่วม นอกสภา พวกพธม เก่า หน้ากากขาว สวนลุม เด็กเทคนิค และเด็กแว้น  (ฮา)
-เข้าไปแจมกับม้อบสวนยาง ทั้งหน้าและหลัง ฉาก
-ประสานกับการป่วนทุกรูปแบบในสภา
-และการปฏิเสธ เวที ของรัฐบาลทุกเวที กฏหมายทุกฉบับ

ใช่ พวกเขาทำทุกอย่าง จนหมดสิ้นแล้ว ไม่เหลือไพ่ในมือแล้ว
เหลือแต่ แหม่มโพธิ์แดง แต่ตอนนี้ตีไม่ได้เพราะไม่ฉะบาย (ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ)

การแพ้ในเวทีปรองดอง จะทำให้พวกเขาถูกบีบรัดให้ยอมรับในทางออก
การแพ้ใน พรบ งบประมาณ จะทำให้รัฐบาลสร้างคะแนนนิยมได้แสนนาน
การแพ้ใน 2 สภา จะทำให้ เสียงของ 2 สภาไปอยู่ในมือของ ฟากรัฐบาล
การแพ้ในม้อบต่างๆ ทำให้ แนวร่วมแตกแยก ไร้ราคา รวมไม่ได้อีกต่อไป
การแพ้ในเรื่องราคายาง จะทำให้รัฐบาลลอยลม และ พวกตุนยางกระเป๋าฉีก

ถ้าติดตามอาการป่วย ของพลพรรคประชาธิปัตย์ จะเห็นว่า มีอาการมาตลอด
การบีบคอ การโหยหวนเหมือนชะนี เป็นอาการ ขั้นเริ่มต้น
อาการทุ่มเก้าอี้ .. คือการแสดงออกถึง การทนต่อไปไม่ไหว และกลั้นไม่อยู่



ผมขอเตือนว่า การประชุมสภา ครั้งต่อๆไป
ต้องมีการ เอาโซ่  เชือก ข้าวสารเสก และ น้ำมนต์ เตรียมไว้ให้พร้อม

อาจได้เห็น สส พรรค ประชาธิปัตย์ แก้ผ้า แล้ว วิ่ง ไล่ผู้คน
ถ่ายทอดสด ผ่านดาวเทียม

บรื๋อออออ....