วันนี้เรียกว่าเป็นวันที่ตัวเองไร้ค่ามาก ๆ ครับเมื่อกี้เพิ่งเสียน้ำตามา
ผมกับเธอ เป็นเพื่อนกันมาเจอกันในมหาลัย
ผมชอบเธอครับได้สารภาพแล้วก็บอกเธอไปแล้ว
เธอก็รับฟังแล้วก็ทำตัวเป็นปกติ เรามีความทรงจำดี ๆ ร่วมกันมากครับ
ในมหาลัยที่ผมย้ายมา ปกติเธอจะส่งข้อความคุยเฟสบุ๊คกับเธอทุกวันครับ
ไปรับไปส่งผมอยู่ตลอด แล้วผมก็พูดจาไม่ดีกับเธอไปหน่อย
คือเค้าลืมของ แต่ผมอยากเอาไปให้เค้าที่หอ เค้าบอกไม่เป็นไร ผมก็บอกแล้วแต่ละกัน
เค้าก็กลับมาเอา คืนนั้นไม่ได้ทักมาเลยครับ แต่เธอกลับไปทักคนอื่น
แต่ช่วงนี้เริ่มเปลี่ยนในไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เค้าไม่ทักเลย เพราะเค้ามีกีฬาแข่งบาส
ได้เจอเพื่อนใหม่สังคมใหม่
ผมก็เข้าใจนะ ผมก็รอแต่ที่ผมรู้สึกได้คือเค้าเปลี่ยนไปครับเหมือนจะไม่เห็นผมสำคัญแล้ว
"ผมว่าคนเรารู้สึกได้นะเวลาใจคนเปลี่ยนไปจริง ๆ ต่อให้ไม่คิดมากก็เถอะ"
ปกติเค้าจะชวนคุยนี่นั่น ไปไหนก็ชวน แต่วันนี้ เค้าชวนเพื่อนเค้า แต่ไม่ชวนผม แถมยังจะไม่บอกอีกด้วย
เรื่องมันยาวครับไม่อยากเวิ่นเว้อ
สรุปไม่รู้จะทำไงกลับหอนั่งร้องไห้อยู่พักนึง ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาเค้าคงอยากไปจริง ๆ ก็นั่งดูตัวเองในกระจกเวลาร้อง
เห็นแล้วว่าโคตรสงสารตัวเองเลยจริง ๆ เหมือนไม่ใช่เราเลยยิ่งเห็นยิ่งร้องแต่ก็สงสารเลยหยุด อืม...กลับมานั่งคิด
เราก็แค่เสียคนที่เค้าไม่เห็นค่าของเราไปจะมาร้องไห้ทำไมวะ อดทนรอทำอะไรเพื่อเค้าซะทุกอย่าง
เหมือนเอาหัววิ่งชนกำแพงไปเรื่อย ๆ ทั้งที่เดินอ้อมได้ก็ไม่เดิน เอาใจช่วยคนที่วิ่งชนอยู่นะครับ
เมื่อคุณเลือกวิ่งชน จนหัวแตกเค้าจะกลับมาซับเลือดให้ก็ไม่มี ขอให้ชนให้ช้าลง จะได้เจ็บน้อยลงนะครับ
เราก็อยากจะอยู่เคียงค้างเขาไปตลอดแหละครับ แต่ถ้าเขาไม่ต้องการก็ต้องปล่อยไป
"เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอ" เรายังมีคนในกระจกที่ต้องดูแลนะครับ สงสารเค้าบ้างคุณทำเพื่อคนอื่นจนเค้าเหนื่อย
แต่คุณไม่ได้ทำเพื่อเค้าเลย เสียเวลาไปกับคนที่จริง ๆ ก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากมายขนาดนั้น
คนเราถ้าเหนื่อยสุด ๆ เจ็บสุด ๆ มันจะหยุดได้เองครับ ขอให้ถึงเวลานั้นไว ๆ จะได้พ้น ๆ กับการเจ็บแบบไม่มีสิ้นสุดซักที
...อย่ารักเค้าจนลืมความฝันของตัวเราเองนะครับ คิดไว้ยังมีเรื่องต้องทำลุกขึ้นมาให้ไหวครับ
ยังมีคนรอบข้างและตัวเรา รอเราอยู่นะครับเข้มแข็งขึ้นมาทำเพื่อตัวเองบ้าง...
แม้วันนี้จะยังทำใจไม่ได้ แต่พรุ่งนี้จะเจ็บน้อยลง อย่าเพิ่งท้อนะครับสักวันจะมีคนดี ๆ มาหาเราบ้าง
แล้วเราจะลืมความเสียใจทั้งหมดนี่ไปเอง หยุดทำให้ตัวเองไร้ค่าเพื่อคนที่ไม่คู่ควรกับมันครับ
เพราะชีวิตเรามีค่ากว่านั้น
เป็นกำลังใจให้คนอกหักทุกคนนะครับ
ผมกับเธอ เป็นเพื่อนกันมาเจอกันในมหาลัย
ผมชอบเธอครับได้สารภาพแล้วก็บอกเธอไปแล้ว
เธอก็รับฟังแล้วก็ทำตัวเป็นปกติ เรามีความทรงจำดี ๆ ร่วมกันมากครับ
ในมหาลัยที่ผมย้ายมา ปกติเธอจะส่งข้อความคุยเฟสบุ๊คกับเธอทุกวันครับ
ไปรับไปส่งผมอยู่ตลอด แล้วผมก็พูดจาไม่ดีกับเธอไปหน่อย
คือเค้าลืมของ แต่ผมอยากเอาไปให้เค้าที่หอ เค้าบอกไม่เป็นไร ผมก็บอกแล้วแต่ละกัน
เค้าก็กลับมาเอา คืนนั้นไม่ได้ทักมาเลยครับ แต่เธอกลับไปทักคนอื่น
แต่ช่วงนี้เริ่มเปลี่ยนในไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เค้าไม่ทักเลย เพราะเค้ามีกีฬาแข่งบาส
ได้เจอเพื่อนใหม่สังคมใหม่
ผมก็เข้าใจนะ ผมก็รอแต่ที่ผมรู้สึกได้คือเค้าเปลี่ยนไปครับเหมือนจะไม่เห็นผมสำคัญแล้ว
"ผมว่าคนเรารู้สึกได้นะเวลาใจคนเปลี่ยนไปจริง ๆ ต่อให้ไม่คิดมากก็เถอะ"
ปกติเค้าจะชวนคุยนี่นั่น ไปไหนก็ชวน แต่วันนี้ เค้าชวนเพื่อนเค้า แต่ไม่ชวนผม แถมยังจะไม่บอกอีกด้วย
เรื่องมันยาวครับไม่อยากเวิ่นเว้อ
สรุปไม่รู้จะทำไงกลับหอนั่งร้องไห้อยู่พักนึง ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาเค้าคงอยากไปจริง ๆ ก็นั่งดูตัวเองในกระจกเวลาร้อง
เห็นแล้วว่าโคตรสงสารตัวเองเลยจริง ๆ เหมือนไม่ใช่เราเลยยิ่งเห็นยิ่งร้องแต่ก็สงสารเลยหยุด อืม...กลับมานั่งคิด
เราก็แค่เสียคนที่เค้าไม่เห็นค่าของเราไปจะมาร้องไห้ทำไมวะ อดทนรอทำอะไรเพื่อเค้าซะทุกอย่าง
เหมือนเอาหัววิ่งชนกำแพงไปเรื่อย ๆ ทั้งที่เดินอ้อมได้ก็ไม่เดิน เอาใจช่วยคนที่วิ่งชนอยู่นะครับ
เมื่อคุณเลือกวิ่งชน จนหัวแตกเค้าจะกลับมาซับเลือดให้ก็ไม่มี ขอให้ชนให้ช้าลง จะได้เจ็บน้อยลงนะครับ
เราก็อยากจะอยู่เคียงค้างเขาไปตลอดแหละครับ แต่ถ้าเขาไม่ต้องการก็ต้องปล่อยไป
"เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอ" เรายังมีคนในกระจกที่ต้องดูแลนะครับ สงสารเค้าบ้างคุณทำเพื่อคนอื่นจนเค้าเหนื่อย
แต่คุณไม่ได้ทำเพื่อเค้าเลย เสียเวลาไปกับคนที่จริง ๆ ก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากมายขนาดนั้น
คนเราถ้าเหนื่อยสุด ๆ เจ็บสุด ๆ มันจะหยุดได้เองครับ ขอให้ถึงเวลานั้นไว ๆ จะได้พ้น ๆ กับการเจ็บแบบไม่มีสิ้นสุดซักที
...อย่ารักเค้าจนลืมความฝันของตัวเราเองนะครับ คิดไว้ยังมีเรื่องต้องทำลุกขึ้นมาให้ไหวครับ
ยังมีคนรอบข้างและตัวเรา รอเราอยู่นะครับเข้มแข็งขึ้นมาทำเพื่อตัวเองบ้าง...
แม้วันนี้จะยังทำใจไม่ได้ แต่พรุ่งนี้จะเจ็บน้อยลง อย่าเพิ่งท้อนะครับสักวันจะมีคนดี ๆ มาหาเราบ้าง
แล้วเราจะลืมความเสียใจทั้งหมดนี่ไปเอง หยุดทำให้ตัวเองไร้ค่าเพื่อคนที่ไม่คู่ควรกับมันครับ
เพราะชีวิตเรามีค่ากว่านั้น