ขอระบายหน่อยนะครับ วันนี้สงสัยเป็นวันไม่ค่อยดีนะเนี่ย
เรื่องแรกนะ
วันนี้ตอนเช้า ผมมีนัดเข้าไปที่ สรรพากร เข้าใจว่า ตรงนั้นที่จอดรถมีน้อย (ทำใจไว้แล้วว่าอาจต้องจอดไกลๆ)
พอวนรถอยู่ 2-3 รอบ เลยได้ที่จอด ถอยเข้าซอง เรียบร้อย ผมเองก็เข้าไปทำธุระ
พอตอนกลับออกมา เห็นว่ามีรถจอดขวางอยู่ 3-4 คัน เลยค่อยๆ ขยับคันอื่นออกไปก่อน แล้วค่อยมาขยับคันด้านหน้ารถตัวเอง
ได้เรื่องเลยครับ สัมผัสแรก รู้เลยว่ารถกระบะคันนี้ ล็อคเบรกมือ! เดินไปส่องกระจกด้านข้าง ก็ชัดเจนครับ ตามรูป
เวลานั้นมีรถของข้าราชการคนอื่นอยู่ในซองข้างๆกัน ออกไม่ได้ครับ(เป็นเจ้าหน้าที่จากอำเภออื่นครับ) ดีที่พี่เขาพอรู้จักคนในบริเวณนั้น เลยไปเดินถาม ให้ช่วยกันหาเจ้าของรถ แต่ไม่เจอครับ แต่ว่าไปเจอน้องนักศึกษาฝึกงาน ที่เป็นเจ้าของรถแจ๊ส คันสีขาว มาช่วยเลื่อนรถออกให้ (เสียเวลาทำงานน้องเขาอีก) คือ ขับเบี่ยงมาด้านหลังครับ ถึงได้มีช่องออกมา

สรุป คือ รอกันประมาณ เกือบชั่วโมง แต่เจ้าของของรถกระบะ ก็ยังไม่มาครับ
เลยอยากขอร้องว่า การจอดรถขวางคันอื่น ขอให้ปลดเบรกมือ ตั้งล้อตรง เกียร์ว่าง นะครับ อย่างกรณีนี้ ถึงปลดเบรกมือ แต่ก็เข็นไม่ได้อยู่ดี เพราะล้อไม่ตรง (ถ้าเจ้าของรถได้มาอ่านคงจะดี)
ส่วนเรื่องที่สอง
หลังจากออกมาจากตรงนั้นได้ ก็มาจ่ายค่าไฟ ที่การไฟฟ้าฯ
ก็ขับรถมาต่อคิว ช่องทางด่วนปกติครับ พอดีรถผมมาถึงตรงทางสี่แยก มีเส้นสีเหลือง (ที่เขาห้ามจอดทับ)

ผมเลยหยุด เว้นระยะไว้ ด้านหน้ามีรถจอดอยู่ ไม่ทับเส้น ด้านหลังผมก็มีรถต่อคิวเหมือนกัน
สักพัก มีนายตำรวจคนหนึง เดินมาพร้อมบิลค่าไฟในมือ เดินมา ก็มองหน้ารถผม 2-3 รอบ แล้วกวักมือเรียกยามมาคุยอะไรกันซุบซิบๆ
ทีนี้ยามเดินมาที่รถผม ทำมือหมุนๆ (ไม่แน่ใจว่าจะเช็คบิลผมหรือสะกดจิตผม) เลยลดกระจกลง
ยาม - ทำไมไม่เลื่อนรถครับ ข้างหลังไปไม่ได้
ผม - ข้างหน้าเป็นแยกครับ เดี๋ยวรถไปไม่ได้
ยาม - ไปๆครับ (ไม่ฟัง พูดจบเดินไปเลย และกวักมือให้ขยับรถ)
เอาวะ ผมเองก็เลยเลื่อนรถไป (ไปได้ประมาณ 3 เมตร ขี้เกียจเถียง) มันก็ทับเส้นเหลืองนะสิครับ เพราะข้างหน้ายังไม่ขยับ แหม่...
สักพัก คุณยามเดินมา
ยาม - ทำไมจอดทับเส้นเหลืองครับ เดี๋ยวรถไปไม่ได้
กระผม - ก็พี่บอกผมขยับ ผมก็ขยับแล้วไง
ยาม - คุณนี่ (แล้วเดินไปเลย) ส่วนผมก็งงเป็นไก่ตาแตก ???
สุดท้ายก็ต่อคิวไปเรื่อยๆครับ จนได้จ่ายค่าไฟเรียบร้อย
เรื่องสุดท้ายครับ (เหนื่อย)
กลับมาจากจ่ายค่าไฟ มาึถึงบ้าน ก็เลี้ยวเข้าบ้าน เพื่อที่จะเอาของไปส่งที่ไปรษณีย์
พอจัดของเสร็จเรียบร้อย เดินมาหน้าบ้าน อ้าว! มีรถจอดขวางอีกละ เป็นกระบะครับ
คือที่ตรงข้ามหน้าบ้าน จะเป็นร้านส้มตำครับ ลูกค้านั่งกินในร้าน และรอซื้อกลับบ้านที่หน้าร้าน(รสชาติ แซ่บขนาด) มีลูกค้ามาจอดรถซื้อบ่อยๆ อันนี้เข้าใจ
ผมเลยเดินไปให้เจ้าของร้าน เรียกให้หน่อย ว่ามีเจ้าของรถไหม เจ้าของร้านก็ถามลูกค้าให้ ทั้งที่รออยู่ด้านหน้า และในร้าน ก็ไม่มี
สงสัยว่าจะไม่ใช่รถลูกค้า แต่ข้างบ้านก็ปิดนะ ไม่มีคนอยู่
ผมไม่รู้ทำไง เลยนั่งรอที่หน้าบ้าน (ดูซิว่าเป็นใคร)
รอประมาณ 20 นาทีได้ เจ้าของรถก็มาครับ เป็นผู้หญิง 2 คน ที่สำคัญคือ ถือถุงส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ทอดมาด้วย !!!!! (น่ากินยิ่งนัก)
มาจากร้านส้มตำ แถมนั่งรอที่หน้าร้าน ต่อหน้าแม่ค้าเลย !!!
ผมก็งงอีกรอบสิครับ แล้วตะกี้ที่เดินไปให้เจ้าของร้านถาม ทำไมท่านไม่แสดงตน หรือท่านไม่ได้ยินที่แม่ค้าถาม ผมอยากถามจริงๆครับ แต่เดินไปไม่ทัน ออกรถไปก่อน น้องร้านส้มตำก็งง ว่าทำไมไม่บอก นั่งอยู่ต่อหน้าแท้ๆ
วันนี้ก็มีเรื่องมาระบาย ให้ฟังแค่นี้แหละครับ หวังว่าคงไม่เจอเรื่องแย่กว่านี้นะ เฮ้อ!
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านจนจบครับ
เซ็งกับการจอดรถ แล้วไม่ยอมปลดเบรกมือ
เรื่องแรกนะ
วันนี้ตอนเช้า ผมมีนัดเข้าไปที่ สรรพากร เข้าใจว่า ตรงนั้นที่จอดรถมีน้อย (ทำใจไว้แล้วว่าอาจต้องจอดไกลๆ)
พอวนรถอยู่ 2-3 รอบ เลยได้ที่จอด ถอยเข้าซอง เรียบร้อย ผมเองก็เข้าไปทำธุระ
พอตอนกลับออกมา เห็นว่ามีรถจอดขวางอยู่ 3-4 คัน เลยค่อยๆ ขยับคันอื่นออกไปก่อน แล้วค่อยมาขยับคันด้านหน้ารถตัวเอง
ได้เรื่องเลยครับ สัมผัสแรก รู้เลยว่ารถกระบะคันนี้ ล็อคเบรกมือ! เดินไปส่องกระจกด้านข้าง ก็ชัดเจนครับ ตามรูป
เวลานั้นมีรถของข้าราชการคนอื่นอยู่ในซองข้างๆกัน ออกไม่ได้ครับ(เป็นเจ้าหน้าที่จากอำเภออื่นครับ) ดีที่พี่เขาพอรู้จักคนในบริเวณนั้น เลยไปเดินถาม ให้ช่วยกันหาเจ้าของรถ แต่ไม่เจอครับ แต่ว่าไปเจอน้องนักศึกษาฝึกงาน ที่เป็นเจ้าของรถแจ๊ส คันสีขาว มาช่วยเลื่อนรถออกให้ (เสียเวลาทำงานน้องเขาอีก) คือ ขับเบี่ยงมาด้านหลังครับ ถึงได้มีช่องออกมา
สรุป คือ รอกันประมาณ เกือบชั่วโมง แต่เจ้าของของรถกระบะ ก็ยังไม่มาครับ
เลยอยากขอร้องว่า การจอดรถขวางคันอื่น ขอให้ปลดเบรกมือ ตั้งล้อตรง เกียร์ว่าง นะครับ อย่างกรณีนี้ ถึงปลดเบรกมือ แต่ก็เข็นไม่ได้อยู่ดี เพราะล้อไม่ตรง (ถ้าเจ้าของรถได้มาอ่านคงจะดี)
ส่วนเรื่องที่สอง
หลังจากออกมาจากตรงนั้นได้ ก็มาจ่ายค่าไฟ ที่การไฟฟ้าฯ
ก็ขับรถมาต่อคิว ช่องทางด่วนปกติครับ พอดีรถผมมาถึงตรงทางสี่แยก มีเส้นสีเหลือง (ที่เขาห้ามจอดทับ)
ผมเลยหยุด เว้นระยะไว้ ด้านหน้ามีรถจอดอยู่ ไม่ทับเส้น ด้านหลังผมก็มีรถต่อคิวเหมือนกัน
สักพัก มีนายตำรวจคนหนึง เดินมาพร้อมบิลค่าไฟในมือ เดินมา ก็มองหน้ารถผม 2-3 รอบ แล้วกวักมือเรียกยามมาคุยอะไรกันซุบซิบๆ
ทีนี้ยามเดินมาที่รถผม ทำมือหมุนๆ (ไม่แน่ใจว่าจะเช็คบิลผมหรือสะกดจิตผม) เลยลดกระจกลง
ยาม - ทำไมไม่เลื่อนรถครับ ข้างหลังไปไม่ได้
ผม - ข้างหน้าเป็นแยกครับ เดี๋ยวรถไปไม่ได้
ยาม - ไปๆครับ (ไม่ฟัง พูดจบเดินไปเลย และกวักมือให้ขยับรถ)
เอาวะ ผมเองก็เลยเลื่อนรถไป (ไปได้ประมาณ 3 เมตร ขี้เกียจเถียง) มันก็ทับเส้นเหลืองนะสิครับ เพราะข้างหน้ายังไม่ขยับ แหม่...
สักพัก คุณยามเดินมา
ยาม - ทำไมจอดทับเส้นเหลืองครับ เดี๋ยวรถไปไม่ได้
กระผม - ก็พี่บอกผมขยับ ผมก็ขยับแล้วไง
ยาม - คุณนี่ (แล้วเดินไปเลย) ส่วนผมก็งงเป็นไก่ตาแตก ???
สุดท้ายก็ต่อคิวไปเรื่อยๆครับ จนได้จ่ายค่าไฟเรียบร้อย
เรื่องสุดท้ายครับ (เหนื่อย)
กลับมาจากจ่ายค่าไฟ มาึถึงบ้าน ก็เลี้ยวเข้าบ้าน เพื่อที่จะเอาของไปส่งที่ไปรษณีย์
พอจัดของเสร็จเรียบร้อย เดินมาหน้าบ้าน อ้าว! มีรถจอดขวางอีกละ เป็นกระบะครับ
คือที่ตรงข้ามหน้าบ้าน จะเป็นร้านส้มตำครับ ลูกค้านั่งกินในร้าน และรอซื้อกลับบ้านที่หน้าร้าน(รสชาติ แซ่บขนาด) มีลูกค้ามาจอดรถซื้อบ่อยๆ อันนี้เข้าใจ
ผมเลยเดินไปให้เจ้าของร้าน เรียกให้หน่อย ว่ามีเจ้าของรถไหม เจ้าของร้านก็ถามลูกค้าให้ ทั้งที่รออยู่ด้านหน้า และในร้าน ก็ไม่มี
สงสัยว่าจะไม่ใช่รถลูกค้า แต่ข้างบ้านก็ปิดนะ ไม่มีคนอยู่
ผมไม่รู้ทำไง เลยนั่งรอที่หน้าบ้าน (ดูซิว่าเป็นใคร)
รอประมาณ 20 นาทีได้ เจ้าของรถก็มาครับ เป็นผู้หญิง 2 คน ที่สำคัญคือ ถือถุงส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ทอดมาด้วย !!!!! (น่ากินยิ่งนัก)
มาจากร้านส้มตำ แถมนั่งรอที่หน้าร้าน ต่อหน้าแม่ค้าเลย !!!
ผมก็งงอีกรอบสิครับ แล้วตะกี้ที่เดินไปให้เจ้าของร้านถาม ทำไมท่านไม่แสดงตน หรือท่านไม่ได้ยินที่แม่ค้าถาม ผมอยากถามจริงๆครับ แต่เดินไปไม่ทัน ออกรถไปก่อน น้องร้านส้มตำก็งง ว่าทำไมไม่บอก นั่งอยู่ต่อหน้าแท้ๆ
วันนี้ก็มีเรื่องมาระบาย ให้ฟังแค่นี้แหละครับ หวังว่าคงไม่เจอเรื่องแย่กว่านี้นะ เฮ้อ!
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านจนจบครับ