เป็นคนไม่มีสังคมผิดหรือเปล่าคะ

เราเข้าข่ายคนไกลบ้าน เคยเข้ากลุ่มคนไทยที่เป็นกลุ่มแม่บ้านด้วยกัน แอบดีใจที่เจอคนไทย เลยคิดว่าเฮไหนเฮนั้นน่าจะสนุก แต่มันก็ไม่ใช่อย่างที่คิด อาจเพราะโลกสวยเกินไป เรื่องสนทนาบางเรื่องทำให้เราไม่สบายใจ หรือเราเองก็อาจตกเป็นเรื่องสนทนา คือระแวงและปลงไม่ตกเรื่องการถูกคนอื่นพูดถึง แต่คนที่เราเข้ากลุ่มด้วยก็มีน้ำใจดี คือเวลามารวมกันทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสดีมีอาหารมาให้แลกกัน แต่หัวข้อสนทนาบางเรื่องก็ทำให้เราไม่อยากเข้าใกล้ ใครไม่อยู่คนนั้นก็คือเป้าหมาย ใครทะเลาะกับใครก็คือข่าวบันเทิง เราส่วนใหญ่รับฟังเพราะพูดตามเขาไม่ทันคะ อยากมีเพื่อนไว้เป็นที่พึ่ง บางครั้งแอบเครียดเรื่องที่คนในกลุ่มคุยกัน กลับบ้านก็คิดตามคนอื่น หัวข้อเรื่องเงินๆทองๆ เรื่องสามีเราสามีเขา แล้วเวลาที่เราอยู่กับลูกก็จะมีเพื่อนที่อยู่ใกล้กันมาหาและเอาเรื่องของคนอื่นมาเล่าอีกทีแม้ว่าเราจะเริ่มห่างจากกลุ่มแล้ว พอเจอหน้าคนในกลุ่มก็รู้สึกเป็นคนนอกทุกที คือไม่อยากฟัง ไม่กล้าพูดตรงๆ ไม่กล้าปฏิเสธ กลับมาบ้านพักที่นี่ก็ไม่ได้บอกใคร เก็บตัวอยู่เงียบๆ แบบขอออกจากกลุ่มโดยไม่มีการบอกลา แต่ก็รู้สึกผิดในน้ำใจบางอย่างจากคนที่นี่ที่ให้มา รู้สึกแย่มากเหมือนคนไม่รู้คุณคน แต่จะให้ไปยิ้มกับคนที่เรารู้สึกไม่ดีเราทำไม่ได้ไม่อยากเสแสร้ง หรือจะกลับเข้ากลุ่มแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเดิมดีคะ กรุณาแนะนำด้วยคะ

ขออนุญาตแปะห้องชานเรือนเผื่อท่านที่มีประสบการณ์ผ่านมาช่วยแนะนำด้วยคะ เพราะคิดว่าไกลหรือในบ้านก็น่าจะมีปัญหาคล้ายๆกัน