การหายตัวไปของ ‘ลูกกวาด’
คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ ‘ลูกอม’ ต้องเข้าไปพัวพันกับภารกิจลับ
ที่จะเปลี่ยนคืนวันของเธอ...ให้หวานตลอดไป
๑
ซองจดหมายสีขาวคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ซองจดหมายสีขาวปริศนา...ที่กว่าคนถูกจ่าหน้าถึงจะสังเกตเห็นก็ปาเข้าไปตอนเช้าเสียแล้ว และเธอก็ไม่รู้ว่ามันมาอยู่บนโต๊ะทำงานอันแสนรกในห้องนอนของตนได้เช่นไร
‘ลูกอม’
ตรงกลางซองมีชื่อเล่นของเจ้าของโต๊ะเพียงคำเดียว ไม่มีที่อยู่หรือผู้ส่ง ไม่มีแม้กระทั่งตราไปรษณียากร ดูเผินๆแล้วคล้ายกับซองกฐินที่ชวนให้รู้สึกขยาดเสมอเวลามีคนยื่นมาให้
มธุรสหรี่ตาลงด้วยความสงสัย ก่อนจะพินิจซองจดหมายไร้ที่มาฉบับนี้อยู่พักใหญ่ ลายมือที่ใช้เขียนชื่อคุ้นตาเสียจนเธอเห็นปลาบเดียวก็ทราบทันทีว่าเป็นใคร เริ่มข้องใจว่าแทนที่ตัวเจ้าของจดหมายจะมาเคาะห้องเรียกเธอแล้วคุยกันตามปกติ ทำไมถึงต้องเขียนจดหมายแล้วย่องมาวางไว้ในห้องเธอเช่นนี้
หรือว่า...
ใจหญิงสาวตกวูบเมื่อสมองเริ่มคิดไปในทางอกุศล พลันมือที่จับจดหมายอยู่ก็สั่นเทาทันที มธุรสรีบเปิดซองจดหมายอย่างรวดเร็ว แล้วกวาดตาดูเนื้อความด้วยสังหรณ์ใจไม่สู้ดีเท่าใดนัก
‘ลูกอมน้องรัก’
แค่คำเปิดหัวจดหมายคำเดียวก็ทำเอาลมแทบใส่ แม้จะทำให้โล่งใจไม่น้อยว่าเจ้าของจดหมายคงไม่ได้มีเจตนาลาตายดังที่เธอเผลอคิดไปตอนแรก แต่ก็ทำให้อดนึกสยองในใจไม่ได้ว่าเจ้าของจดหมายเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมา ในเมื่อปกติแล้ว… ‘ฉลาดน้อย’ ‘สวยน้อย’ ‘ปัญญานิ่ม’ คือคำเรียกมาตรฐานที่กัญชรส ฝาแฝดผู้พี่ที่เกิดห่างกันเพียงแค่สิบสองนาทีจะสรรหามาพรรณนาแฝดน้องอย่างเธอจนเกินงาม
ดังนั้นการที่จู่ๆจะมีจดหมายจั่วหัวมาว่าลูกอมน้องรักเช่นนี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องปกติแน่นอน
‘คุณวิญญูที่เป็นเจ้านายกวาดเขากดดันกวาดมากๆ กวาดรำคาญเรื่องงานก็เลยอยากหนีไปเที่ยวสักพัก กวาดไม่มีทางเลือก กวาดต้องการพักผ่อนเพราะตอนนี้มีแต่เรื่องให้เครียดมากมาย แถมกวาดก็ทะเลาะกับพี่นนท์อีก กวาดไม่อยากจะทนแล้ว
ใช่อยู่ที่ป๊าม้ากับน้ารัตน์อยากให้เราแต่งงานกันเพราะจะได้เกี่ยวดองกัน...ใช่อยู่ที่เขาเป็นคนดี แต่ยังไงกวาดก็เข้ากับเขาไม่ได้จริงๆ กวาดไม่มีแผนจะแต่งงานกับเขาอีกต่อไป กวาดรู้อะไรไหม ก่อนหน้านี้เขาทำนิสัยพูดร้ายใส่กวาดยกใหญ่ กวาดรับไม่ได้จริงๆ อมเองก็เห็นว่าเราทะเลาะกันตลอดเวลา และมันจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ตอนนี้กวาดยังอยู่ในไทย แต่ไม่ได้อยู่กับญาติเราที่เชียงใหม่แน่นอน อย่าเพิ่งตามหา อย่าบอกอะไรให้คุณวิญญูรู้ ส่วนพี่นนท์ก็ให้เขารู้ไปเถอะ แต่ไม่ต้องมาตามหาตัว เพราะตอนนี้กวาดอยากอยู่เงียบๆสักพัก ไม่อยากเจอใคร ไม่ต้องเป็นห่วงด้วยว่ากวาดจะเป็นอันตราย ไม่ต้องแจ้งตำรวจอะไรทั้งนั้น กวาดปลอดภัยดี
กวาดมีเรื่องจะขอร้องอมอยู่เรื่องหนึ่ง อมช่วยปลอมตัวเข้าไปทำงานแทนกวาดได้ไหม กวาดไม่เคยขอร้องอะไรอมมาก่อนในชีวิต และนี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่กวาดจะขอร้องอม ระหว่างที่ทำงานเป็นกวาด พยายามอยู่นิ่งๆที่สุด อย่าคุยอะไรกับใครให้มาก อย่ายุ่งกับคุณวิญญูเป็นอันขาด และอย่าขอลาออกเอง ส่วนเงินเดือนของกวาด กวาดยกให้อมในช่วงนี้ เอาไว้กวาดพร้อมแล้วเมื่อไรเดี๋ยวจะกลับบ้านเอง ฝากบอกป๊าม้าดูแลตัวเองดีๆด้วย
ลูกกวาด
ป.ล. มือถือของกวาดวางอยู่บนโต๊ะในห้องนอน ระหว่างรับหน้าเป็นกวาดก็ช่วยใช้เบอร์นี้แล้วกัน แล้วจะติดต่อกลับบ้านให้เร็วที่สุด ไม่ต้องเป็นห่วง’
* หวานลับเล่ห์ * ๑
คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ ‘ลูกอม’ ต้องเข้าไปพัวพันกับภารกิจลับ
ที่จะเปลี่ยนคืนวันของเธอ...ให้หวานตลอดไป
๑
ซองจดหมายสีขาวคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ซองจดหมายสีขาวปริศนา...ที่กว่าคนถูกจ่าหน้าถึงจะสังเกตเห็นก็ปาเข้าไปตอนเช้าเสียแล้ว และเธอก็ไม่รู้ว่ามันมาอยู่บนโต๊ะทำงานอันแสนรกในห้องนอนของตนได้เช่นไร
‘ลูกอม’
ตรงกลางซองมีชื่อเล่นของเจ้าของโต๊ะเพียงคำเดียว ไม่มีที่อยู่หรือผู้ส่ง ไม่มีแม้กระทั่งตราไปรษณียากร ดูเผินๆแล้วคล้ายกับซองกฐินที่ชวนให้รู้สึกขยาดเสมอเวลามีคนยื่นมาให้
มธุรสหรี่ตาลงด้วยความสงสัย ก่อนจะพินิจซองจดหมายไร้ที่มาฉบับนี้อยู่พักใหญ่ ลายมือที่ใช้เขียนชื่อคุ้นตาเสียจนเธอเห็นปลาบเดียวก็ทราบทันทีว่าเป็นใคร เริ่มข้องใจว่าแทนที่ตัวเจ้าของจดหมายจะมาเคาะห้องเรียกเธอแล้วคุยกันตามปกติ ทำไมถึงต้องเขียนจดหมายแล้วย่องมาวางไว้ในห้องเธอเช่นนี้
หรือว่า...
ใจหญิงสาวตกวูบเมื่อสมองเริ่มคิดไปในทางอกุศล พลันมือที่จับจดหมายอยู่ก็สั่นเทาทันที มธุรสรีบเปิดซองจดหมายอย่างรวดเร็ว แล้วกวาดตาดูเนื้อความด้วยสังหรณ์ใจไม่สู้ดีเท่าใดนัก
‘ลูกอมน้องรัก’
แค่คำเปิดหัวจดหมายคำเดียวก็ทำเอาลมแทบใส่ แม้จะทำให้โล่งใจไม่น้อยว่าเจ้าของจดหมายคงไม่ได้มีเจตนาลาตายดังที่เธอเผลอคิดไปตอนแรก แต่ก็ทำให้อดนึกสยองในใจไม่ได้ว่าเจ้าของจดหมายเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมา ในเมื่อปกติแล้ว… ‘ฉลาดน้อย’ ‘สวยน้อย’ ‘ปัญญานิ่ม’ คือคำเรียกมาตรฐานที่กัญชรส ฝาแฝดผู้พี่ที่เกิดห่างกันเพียงแค่สิบสองนาทีจะสรรหามาพรรณนาแฝดน้องอย่างเธอจนเกินงาม
ดังนั้นการที่จู่ๆจะมีจดหมายจั่วหัวมาว่าลูกอมน้องรักเช่นนี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องปกติแน่นอน
‘คุณวิญญูที่เป็นเจ้านายกวาดเขากดดันกวาดมากๆ กวาดรำคาญเรื่องงานก็เลยอยากหนีไปเที่ยวสักพัก กวาดไม่มีทางเลือก กวาดต้องการพักผ่อนเพราะตอนนี้มีแต่เรื่องให้เครียดมากมาย แถมกวาดก็ทะเลาะกับพี่นนท์อีก กวาดไม่อยากจะทนแล้ว
ใช่อยู่ที่ป๊าม้ากับน้ารัตน์อยากให้เราแต่งงานกันเพราะจะได้เกี่ยวดองกัน...ใช่อยู่ที่เขาเป็นคนดี แต่ยังไงกวาดก็เข้ากับเขาไม่ได้จริงๆ กวาดไม่มีแผนจะแต่งงานกับเขาอีกต่อไป กวาดรู้อะไรไหม ก่อนหน้านี้เขาทำนิสัยพูดร้ายใส่กวาดยกใหญ่ กวาดรับไม่ได้จริงๆ อมเองก็เห็นว่าเราทะเลาะกันตลอดเวลา และมันจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ตอนนี้กวาดยังอยู่ในไทย แต่ไม่ได้อยู่กับญาติเราที่เชียงใหม่แน่นอน อย่าเพิ่งตามหา อย่าบอกอะไรให้คุณวิญญูรู้ ส่วนพี่นนท์ก็ให้เขารู้ไปเถอะ แต่ไม่ต้องมาตามหาตัว เพราะตอนนี้กวาดอยากอยู่เงียบๆสักพัก ไม่อยากเจอใคร ไม่ต้องเป็นห่วงด้วยว่ากวาดจะเป็นอันตราย ไม่ต้องแจ้งตำรวจอะไรทั้งนั้น กวาดปลอดภัยดี
กวาดมีเรื่องจะขอร้องอมอยู่เรื่องหนึ่ง อมช่วยปลอมตัวเข้าไปทำงานแทนกวาดได้ไหม กวาดไม่เคยขอร้องอะไรอมมาก่อนในชีวิต และนี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่กวาดจะขอร้องอม ระหว่างที่ทำงานเป็นกวาด พยายามอยู่นิ่งๆที่สุด อย่าคุยอะไรกับใครให้มาก อย่ายุ่งกับคุณวิญญูเป็นอันขาด และอย่าขอลาออกเอง ส่วนเงินเดือนของกวาด กวาดยกให้อมในช่วงนี้ เอาไว้กวาดพร้อมแล้วเมื่อไรเดี๋ยวจะกลับบ้านเอง ฝากบอกป๊าม้าดูแลตัวเองดีๆด้วย
ลูกกวาด
ป.ล. มือถือของกวาดวางอยู่บนโต๊ะในห้องนอน ระหว่างรับหน้าเป็นกวาดก็ช่วยใช้เบอร์นี้แล้วกัน แล้วจะติดต่อกลับบ้านให้เร็วที่สุด ไม่ต้องเป็นห่วง’