บ่อยครั้งที่อารมณ์ของคนเราแปรปรวนซะยิ่งกว่าตลาดหลักรัก เอ๊ะ!!! หลักทรัพย์สิถึงจะถูก
ก็ต้องหาทางระบายโดยไร้ซึ่งตรรกะใดๆมาครอบงำ ช่วงนี้ผมอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนครับ ด้วยงานด้วยอะไรหลายๆอย่าง
ทำให้ต้องหาทางทำลายความหมองหม่นของอารมณ์ตนเองบ้าง
พอคิดแล้วก็หยิบเหรียญออกมาเสี่ยงทาย ออกหัวไปภูเขา ออกก้อยเราจะไปทะเล
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ออกก้อยคุณต้าจะชอบผม ถ้าออกหัวผมจะชอบคุณต้า มีค่าที่ไม่เท่ากัน ฮี่ๆ
ผลปรากฎว่า ... เลยอินบ็อกๆๆๆ ถามพี่โอม สมัญตาชีวบุตรหลุดโลกโศกใจเมื่อไกลบ้านอาเมโก้13 ว่าเฮ้ยพี่ผมจะไป
ได้คำตอบมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ทั้งที่จอดชิมข้าวซอย ทั้งที่ซุ่มดูสาว แต่ที่พี่เค้าแนะนำมาเรื่องซุ่มดูสาวผมคงทำไม่ได้ เพราะ ในสายตามีเพียง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คุณต้าคนเดียว .
เนื่องจากก่อนออกได้มีการสู่ขอฟ้าฝนไว้ล่วงหน้ากรมอุตตุนิยมวิทยารายงานสภาพอากาศโดยพลัน เมิงงงงร้อนแน่
ระหว่างพักได้สูตรเครื่องดื่มบำรุงกำลัง ที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากรุ่นพี่คนนึงว่า กินแล้วตาสว่างแน่นอน
โอเคครับพี่ตาสว่างโฮกๆแต่ท้องโครกครากกันเลยทีเดียว ข้าศึกโจมตีระหว่างขับขี่แล้วใครมันจะไปหลับลงฟะ สูตรนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะครับ
ใครอยากตาสว่างระหว่างเดินทางนำไปใช้กันได้ แต่ต้องแลกมาด้วยลำไส้ขดตัวเล็กน้อยพอเป็นพิธี ดูสารรูปหลังจากดื่มไปได้สักพักของผมเป็นตัวอย่าง หนังตาตกลงมาอย่างเห็นได้ชัด
อ่ะๆๆ ในที่สุดก็เจอข้าวซอย ที่คุณเพ่โอเมก้า13 เคยนำเสนอแล้ว จะรออยู่ใยเข้าไปสานต่อเลยดีกว่าครับ
ประโยคคำถามเริ่มต้นของเจ้าของร้าน"รับน้ำอะไรดีคะ"แหม่ะๆๆ เข้าทาง เลยตอบไปว่า"ผมขอน้ำเปล่าธรรมดาเพราะผมแฟนต้าอยู่แล้วครับ ฮี่ๆ"
หน้าตาน่าทานมาก หลายๆท่านไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมดูแล้วไม่ค่อยเหมือนข้าวซอย ผมสั่งแบบพิเศษครับ พิศดารกว่าการทานของคนอื่นๆ
เพราะตอนสั่งนึกถึงคนพิเศษคนนึง ^^ แฮ่ๆๆๆ
สีหน้าเริ่มระรื่นหลักจากขื่นขมกับสูตรน้ำรักปักทวารที่รุ่นพี่บอกให้ผสมแล้วดื่ม
เริ่มออกเดินทางต่อกันครับ จุดมุ่งหมายของผมจริงๆแล้วไม่ได้อยู่ที่เขาใหญ่ แต่ อยู่ทีใครสักคน หุหุ ขับกันเพลินๆ ไม่รบกวนสัตว์นะครับ
ใช้ความเร็วแต่พอดีความเลวเก็บเอาไว้ใช้ยามคับขันก็พอ
ไปคนเดียวข้อเสียคือเหงาข้อดีคือเราจะจอดเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่มีใครรอ ไม่มีใครว่า เพราะผมขับไปช้าๆครับ เราจะปล่อยความบริสุทธิ์ของอากาศให้ผ่านเราไปง่ายๆได้อย่างไร ว่าแล้วก็ทำการเปิดบริสุทธิ์อากาศกันดีกว่า อยากจอดก็จอดครับ พักรถพักคน พักสมอง เพื่อที่จะมองสิ่งที่อยู่รอบตัว มองเส้นทางที่เราผ่านมา และ มองเส้นทางข้างหน้าที่เรากำลังจะมุ่งไป
วันนี้ทางอุทยานได้จัดรายการพิเศษพอดี ซึ่งประจวบเหมาะมากกกก ได้มีโอกาสเห็นการ ฟีจเจอริ่งกันแบบโจ๊งครึ่ม กบว ไม่มาเซ็นเซอร์ เหมือนหมัดเทพเจ้าดาวเหนือ หรือนมของชิซุกะ
พยายามยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ
นั่งพักแล้วก็มายืนอ่านป้ายนี้ ทำให้รู้สึกว่า คนเราเนี่ยนะ เพียงเพราะผลประโยชน์และผลพลอยได้ ทำให้สิ่งมีชีวิตบางสิ่งถึงกับสูญพันธ์ แล้วค่อยมาเห็นความสำคัญกันทีหลัง เรารู้สึกตัวกันช้าไป หรือ จริงแล้วเราไม่เคยรู้สึกอะไรเลยกันแน่
บางครั้งทางเดินของเราก็เต็มไปด้วยอุปสรรคนะzมว่า แต่ ระหว่างเส้นทางเดินนั้นๆก็มีสิ่งสวยงามและสิ่งไม่สวยงามคอยสอนเราอยู่เสมอ
ถ้าเราไม่รู้จักก้าวข้ามมันไปเราจะได้เห็นอะไรสวยงามข้างๆอุปสรรคนั้นมั้ย สิ่งสวยงามบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่ แต่มันมีค่าอันใหญ่ยิ่งกับระบบของมันเอง เหมือนดอกหญ้าจ้างทางเดินนี้แหล่ะ ^^
อารมณ์อันขุ่นมัวของผมกำลังโดนท้องฟ้าใสๆ ทำลายลงไปทีละน้อยๆ บวกกับความเขียวขจีของท้องหญ้าที่เราเห็นแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวยกว่าจีสตริง
กระจกของธรรมชาติที่สะท้อนสิ่งต่างๆได้มากมาย สุดท้ายก็เป็นสายน้ำที่ไหลผ่านเทือกเขาไม่เล็ก(เขาใหญ่)
พอเริ่มกระชุ่มกระชวย ที่นี้ก็หมอบสุดตัวครับ
เขาใหญ่เป็นสถานที่ที่ไม่ได้ไกลมากถ้าอยากไป ถ้าไม่อยากนี่ไกลเอาเรื่องอยู่นะ ขอบคุณอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเอง ที่กระเตงผมมาถึงครับ
ปล่อยความคิดเรื่องอื่นๆไปบ้าง(ที่จริงหาข้ออ้างขับมอเตอร์ไซค์) พักตัวเอง ชัตดาวน์ความเครียดลงบ้าง แล้วรีสโตร์ความสดชื่นกันครับ
ทริปนี้ถ้ามีคนกดถูกใจเกินหนึ่งคนทริปต่อไปอาจได้เห็นคุณpantaRecordซ้อนผมก็เป็นได้ หึหึ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านครับ ปัญหาถ้าไม่มีทางแก้ก็อย่าไปแก้ให้มันเสียเวลา เพราะถ้าเราอยู่โดยไม่มีปัญหาปัญญาเราก็จะไม่มี
ขอให้น้าๆห้องมอเตอร์ไซค์ขับขี่ด้วยความปลอดภัยครับ ^^
เมื่ออารมณ์ อยู่เหนือสิ่งอื่นใด ^^
ก็ต้องหาทางระบายโดยไร้ซึ่งตรรกะใดๆมาครอบงำ ช่วงนี้ผมอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนครับ ด้วยงานด้วยอะไรหลายๆอย่าง
ทำให้ต้องหาทางทำลายความหมองหม่นของอารมณ์ตนเองบ้าง
พอคิดแล้วก็หยิบเหรียญออกมาเสี่ยงทาย ออกหัวไปภูเขา ออกก้อยเราจะไปทะเล
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผลปรากฎว่า ... เลยอินบ็อกๆๆๆ ถามพี่โอม สมัญตาชีวบุตรหลุดโลกโศกใจเมื่อไกลบ้านอาเมโก้13 ว่าเฮ้ยพี่ผมจะไป
ได้คำตอบมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ทั้งที่จอดชิมข้าวซอย ทั้งที่ซุ่มดูสาว แต่ที่พี่เค้าแนะนำมาเรื่องซุ่มดูสาวผมคงทำไม่ได้ เพราะ ในสายตามีเพียง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คนเดียว .
เนื่องจากก่อนออกได้มีการสู่ขอฟ้าฝนไว้ล่วงหน้ากรมอุตตุนิยมวิทยารายงานสภาพอากาศโดยพลัน เมิงงงงร้อนแน่
ระหว่างพักได้สูตรเครื่องดื่มบำรุงกำลัง ที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากรุ่นพี่คนนึงว่า กินแล้วตาสว่างแน่นอน
โอเคครับพี่ตาสว่างโฮกๆแต่ท้องโครกครากกันเลยทีเดียว ข้าศึกโจมตีระหว่างขับขี่แล้วใครมันจะไปหลับลงฟะ สูตรนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะครับ
ใครอยากตาสว่างระหว่างเดินทางนำไปใช้กันได้ แต่ต้องแลกมาด้วยลำไส้ขดตัวเล็กน้อยพอเป็นพิธี ดูสารรูปหลังจากดื่มไปได้สักพักของผมเป็นตัวอย่าง หนังตาตกลงมาอย่างเห็นได้ชัด
อ่ะๆๆ ในที่สุดก็เจอข้าวซอย ที่คุณเพ่โอเมก้า13 เคยนำเสนอแล้ว จะรออยู่ใยเข้าไปสานต่อเลยดีกว่าครับ
ประโยคคำถามเริ่มต้นของเจ้าของร้าน"รับน้ำอะไรดีคะ"แหม่ะๆๆ เข้าทาง เลยตอบไปว่า"ผมขอน้ำเปล่าธรรมดาเพราะผมแฟนต้าอยู่แล้วครับ ฮี่ๆ"
หน้าตาน่าทานมาก หลายๆท่านไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมดูแล้วไม่ค่อยเหมือนข้าวซอย ผมสั่งแบบพิเศษครับ พิศดารกว่าการทานของคนอื่นๆ
เพราะตอนสั่งนึกถึงคนพิเศษคนนึง ^^ แฮ่ๆๆๆ
สีหน้าเริ่มระรื่นหลักจากขื่นขมกับสูตรน้ำรักปักทวารที่รุ่นพี่บอกให้ผสมแล้วดื่ม
เริ่มออกเดินทางต่อกันครับ จุดมุ่งหมายของผมจริงๆแล้วไม่ได้อยู่ที่เขาใหญ่ แต่ อยู่ทีใครสักคน หุหุ ขับกันเพลินๆ ไม่รบกวนสัตว์นะครับ
ใช้ความเร็วแต่พอดีความเลวเก็บเอาไว้ใช้ยามคับขันก็พอ
ไปคนเดียวข้อเสียคือเหงาข้อดีคือเราจะจอดเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่มีใครรอ ไม่มีใครว่า เพราะผมขับไปช้าๆครับ เราจะปล่อยความบริสุทธิ์ของอากาศให้ผ่านเราไปง่ายๆได้อย่างไร ว่าแล้วก็ทำการเปิดบริสุทธิ์อากาศกันดีกว่า อยากจอดก็จอดครับ พักรถพักคน พักสมอง เพื่อที่จะมองสิ่งที่อยู่รอบตัว มองเส้นทางที่เราผ่านมา และ มองเส้นทางข้างหน้าที่เรากำลังจะมุ่งไป
วันนี้ทางอุทยานได้จัดรายการพิเศษพอดี ซึ่งประจวบเหมาะมากกกก ได้มีโอกาสเห็นการ ฟีจเจอริ่งกันแบบโจ๊งครึ่ม กบว ไม่มาเซ็นเซอร์ เหมือนหมัดเทพเจ้าดาวเหนือ หรือนมของชิซุกะ
พยายามยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ
นั่งพักแล้วก็มายืนอ่านป้ายนี้ ทำให้รู้สึกว่า คนเราเนี่ยนะ เพียงเพราะผลประโยชน์และผลพลอยได้ ทำให้สิ่งมีชีวิตบางสิ่งถึงกับสูญพันธ์ แล้วค่อยมาเห็นความสำคัญกันทีหลัง เรารู้สึกตัวกันช้าไป หรือ จริงแล้วเราไม่เคยรู้สึกอะไรเลยกันแน่
บางครั้งทางเดินของเราก็เต็มไปด้วยอุปสรรคนะzมว่า แต่ ระหว่างเส้นทางเดินนั้นๆก็มีสิ่งสวยงามและสิ่งไม่สวยงามคอยสอนเราอยู่เสมอ
ถ้าเราไม่รู้จักก้าวข้ามมันไปเราจะได้เห็นอะไรสวยงามข้างๆอุปสรรคนั้นมั้ย สิ่งสวยงามบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่ แต่มันมีค่าอันใหญ่ยิ่งกับระบบของมันเอง เหมือนดอกหญ้าจ้างทางเดินนี้แหล่ะ ^^
อารมณ์อันขุ่นมัวของผมกำลังโดนท้องฟ้าใสๆ ทำลายลงไปทีละน้อยๆ บวกกับความเขียวขจีของท้องหญ้าที่เราเห็นแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวยกว่าจีสตริง
กระจกของธรรมชาติที่สะท้อนสิ่งต่างๆได้มากมาย สุดท้ายก็เป็นสายน้ำที่ไหลผ่านเทือกเขาไม่เล็ก(เขาใหญ่)
พอเริ่มกระชุ่มกระชวย ที่นี้ก็หมอบสุดตัวครับ
เขาใหญ่เป็นสถานที่ที่ไม่ได้ไกลมากถ้าอยากไป ถ้าไม่อยากนี่ไกลเอาเรื่องอยู่นะ ขอบคุณอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเอง ที่กระเตงผมมาถึงครับ
ปล่อยความคิดเรื่องอื่นๆไปบ้าง(ที่จริงหาข้ออ้างขับมอเตอร์ไซค์) พักตัวเอง ชัตดาวน์ความเครียดลงบ้าง แล้วรีสโตร์ความสดชื่นกันครับ
ทริปนี้ถ้ามีคนกดถูกใจเกินหนึ่งคนทริปต่อไปอาจได้เห็นคุณpantaRecordซ้อนผมก็เป็นได้ หึหึ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านครับ ปัญหาถ้าไม่มีทางแก้ก็อย่าไปแก้ให้มันเสียเวลา เพราะถ้าเราอยู่โดยไม่มีปัญหาปัญญาเราก็จะไม่มี
ขอให้น้าๆห้องมอเตอร์ไซค์ขับขี่ด้วยความปลอดภัยครับ ^^