คือว่าบ้านของผมอยูใกล้เขตของ  ภูไม้ซากลาก,ภูผาเหล็ก,ภูวังทอง,ดงพระเจ้า  คือพ่อเล่าให้ฟังว่าในสมัยนั้นที่นั้นก็ดุเดือดมาก ที่หมู่บ้านที่พ่ออยู่มีหน่วยทหารมาตั้งฐานด้วย  ตอนผมยังเด็กก็ยังหลงเหลือหลุมเพาะกระสอบทรายบังเก้อร์ก็ยังอยู่ แต่เดี๋ยวนี้เขาถมที่ทำเป็นศูนย์เด็กแล้ว  แต่ก่อนตอนยังเป็นเด็กเข้าไปหาของป่ายังเก็บได้เศษเหล็กออกมาด้วยหลายชิ้นเลยแต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้หายไปไหนหมดแล้ว เคยมีคนได้ระเบิด ได้ซองกระสุนมาก็มี  แต่ก่อนตอนเข้าป่าไปเจออะไรแปลกหลายอย่างเลยครับมันไม่เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติแต่เดี๋ยวนี้ป่าหายกลายเป็นสวนยางหมดแล้ว
  พ่อเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นพ่ออายุได้ประมาณ16-17ปีนี่แหล่ะ ก่อนที่จะมีเจ้านายมาที่ภูผาเหล็กจะยิงกัน3วัน3คืนเลยทีเดียว  ที่หมู่บ้านข้างๆของหมู่บ้านที่พ่ออยู่จะมีฐานปืนใหญ่อยู่หนึ่งฐานเวลาจะเจ้านายมาก็เลยรู้เพราะปืนใหญ่จะยิงตลอด  หรือไม่เวลามีการปะทะในแถวนั้นก็จะได้ยินเสียงปืนใหญ่ตลอด
  เคยมีทหารพลร่มป่าหวายประมาณ20คนมาเข้าป่าแถวนั้นแล้วโดนรุมจนเกือบแย่แต่โชคดีที่หัวหน้าผกค.โดนยิงผกค.ก็เลยถอยที่พ่อรู้เพราะว่าเวลามีทหารมาจากที่อื่นเขาจะบอกว่าไปกินข้าวป่าแต่ที่หมู่บ้านก็มีฐานทหารเข้าก็รู้กันทักทายกันปกติแบ่งน้ำแบ่งข้าวกันกินธรรมดาไม่ได้ทำไรกันที่ปะทะจะเป็นทหารจากที่อื่นมา
  พ่อผมไม่ได้เป็นคอมฯนะครับ พ่อบอกว่าส่วนมากไปเป็นเพราะว่าอยากเล่นปืนอยากยิงปืนก็เท่านั้น
  สรุปคือใครมีข้อมูล หรือเรื่องราวดีๆช่วยแชร์ด้วยนะครับจะถือเป็นพระคุณอย่างยิ่ง  ผมได้ยินมาว่าแถวนี้ถือเป็นฐานใหญ่ระดับต้นๆเลยนะ