โอ้ยยย...เจ็บบบ...พี่... ได้เวลามาฟินรอบดึกกันอีกแล้ว ><

สวัสดี... วันนี้แค่อยากมาแชร์เรื่องบ้านตั้งแต่เกิด...ตลอดจนวัยเลขสาม เริ่มจากแรกเกิดเลยแล้วกัน...ก่อนเกิด 1 วัน ทวดเสีย แม่เจ็บท้องคลอดกลางงานศพ (ผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง) มันไม่ได้เป็นเรื่องแปลกอะไรถูกต้อง

- จำชื่อภาษาไทยตอนนั้นได้ เรื่อง" เซไกตะลุยอาณาจักรเหินเวหา" แต่googleหาชื่อหาแล้วไม่เจอ เก่าเกิน เลยขอชื่อจริง พิมพ์ภาษาอังกฤษ - เคยดูวันหยุดพิเศษทางทีวีประมาณ1ชั่วโมงจบยุค90โน่นจำปีแน่ชัดไ

ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าผมมีอาการนี้ จนเมื่อตะกี๊(ก่อนตั้งกระทู้) มันดึกและเงียบสงัดมาก ผมพิมพ์งานเพลินๆ แล้วขยับขาเล่นๆ แบบ ถ่างออก หุบเข้า สลับไปมา แล้วผมก็ได้ยินเสียง วี๊ วี๊ เบาๆที่หูข้างซ้าย ปกติจะ

ผมไม่ได้มีเซนส์ตั้งแต่เกิด ไม่เชื่อแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ เป็นคนธรรมดาทั่วไป แต่วันหนึ่งผมไปเที่ยวที่ภาคเหนือก็เกิดเรื่องขึ้น วันนั้นผมจะเดินจากที่พักไปเที่ยวในตลาดสดใกล้ๆ แต่ในระหว่างที่เดินไปผมเห็นศาลอัน

มันจะมีคนๆนึงที่ชอบเลือกเอาด้านแย่ๆหรือจุดอ่อนจุดด้อยของเราออกมาพูดในวงเพื่อนและพูดไปในเชิงที่หัวเราะตลกขบขันและดูถูกและแซะเรา ทำให้คนรอบตัวเราหัวเราะและรับเอาเฉพาะเรื่องราวด้านแย่ๆของเราไปแบบนั้น * แ

1.เต้ยไม่ผิดค่ะทางรายการผิดที่เอาคลิปมาเปิดตอกย้ำพฤติกรรมของเธอ 2.ฟลุ๊คไม่ผิดค่ะเพราะโดนมิส(ไซ่ง่อน)เต้ยรับประทานซีนไปเรียบร้อยเลยงงไปไม่เป็นว่าจะเล่นบทไหนต่อดี 3.ถังเบียร์ไม่ผิดค่ะแต่รับประทานน้ำตาไป

พ่อเสียไป12 ปีแล้วค่ะ เมื่อต้นปี 66ก็พอรับรู้ว่าแม่มีมีคุยกับผู้ชาย แต่ไม่ได้คิดว่าจะเอามาอยู่ร่วมกัน พอแฟนใหม่มาอยู่ในบ้าน ช่วงแรกๆต้นปี67หนูยอมรับว่าไม่ชินที่มีคนแปลกหน้าเข้ามาอยู่ในบ้าน เพราะที

คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนผมอยู่ตนเดียวสงัดๆ ดึกๆ มักจะได้ยินเสียงคนมาพูดกับผม ตลอด ตอนแรกก้อคิดเป็นเสียงในหัวเอง เพราะเป็นคนชอบพูดกับตัวเอง ในหัว ไม่ค่อยชอบคุยกะคนอื่น บางทีได้ยินเสียง คนที่เคยอยู่บ้านติ