เล่าให้ฟังนะคับ
ผมสับสนในตัวเองครับ ตอนนี้อายุ 22 ปีแล้วถ้าตามเพศที่เกิดมาเป็นผู้ชายครับ แต่ที่แสดงออกกับเพื่อนๆก็เป็นตุ๊ด ตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิงแหละ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เคยถึงกระทั้งว่าตอนสมัยมัธยมแต่งหญิงตลอดเวลามีงานแสดง ส่วนแต่งเป็นผู้หญิงเวลาไปเที่ยวนั้นยังไม่กล้า เนื่องจากพ่อแม่ยังรับไม่ได้เท่าไหร่ นิสัยไปในแนวผู้หญิง เป็นเด็กเรียนดี ประพฤติตัวอยู่ในกรอบเพราะอยากให้พ่อแม่ภูมิใจ จนสอบติดได้คณะชื่อดังครับ(ขอไม่ระบุครับ) และยังเรียนอยู่ครับตอนนี้ ที่ผ่านมายังไม่เคยมีแฟนเลย (เพราะเป็นเด็กเรียน) แต้ก็เคยแอบชอบเพื่อนผู้ชายเป็นครั้งคราวแต่ไม่กล้า เพราะขี้อาย จนกระทั่งตอนนี้ พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็ทำตัวตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิงเหมือนเดิม แต่ไม่แต่งหญิงเท่านั้นเอง เพราะถ้าแต่งแล้วไม่สวยกับกลัวพ่อแม่รับไม่ได้ ก็ถ้าดูจากภายนอกไม่รู้จักกัน ก็เหมือนผู้ชายธรรมดา มาอยู่ช่วงหนึ่งได้ไปทำกิจกรรมค่ายอาสาร่วมกับเด็กคณะอื่น ได้มีโอกาสรู้จักรุ่นน้องผู้หญิงต่างคณะอ่อนกว่า 1ปี พูดคุยกันรู้สึกถูกใจมากๆ และก็สนุก ทำงานร่วมกันในค่าย หลายๆอย่าง หลังจากเสร็จกิจกรรมค่ายอาสา ผมกับน้องเขาได้คุยติดต่่อกันเป็นครั้งคราวครับ เพราะเรียนหนักไม่ได้เจอหน้ากันอีก แต่ก็เคยโทรศัพท์ แชทตามเฟสบุ๊คเป็นครั้งคราว จนตอนนี้เกือบ1ปีแล้วตั้งแต่ได้คุยกันแต่ไม่เจอหน้ากันเลย ผมก็คุยกันบ้าง ถามสารทุกข์สุกดิบกับน้องเขาเป็นธรรมดาครับ แต่น้องเขาชอบมีอะไรปรึกษาคุยกันเรื่อยๆกับผม จนกลายเป็นว่าก็รู้สึกดีครับที่มีเพื่อนคุย และก็คุยกับน้องเขาสบายใจครับ นานๆเข้าก็โทรคุยกันบ่อยมากขึ้นจนกลายเป็นว่ารู้สึกดี คุยแล้วเหมือนมีคนรับฟังอ่าครับ พอน้องเขาบอกว่าเครียด มีปัญหา ผมก็โทรไปหาน้องเขาทุกทีเลยครับ เป็นแบบนี้เรื่อยๆเลยจนไม่รู้ว่า ความรู้สึกเป็นห่วงมากนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นมาในชีวิตผมเลย จนไม่รู้ว่าที่ทำไปทุกวันนี้ กลายเป็นว่าความรู้สึกนี้มันจะเป็นความรักหรือเปล่าครับ เพราะว่าตนเองก็ยอมรับว่าไม่เคยชอบผู้หญิงครับ อีกอย่างน้องเขาก็ชอบพูดบ่นว่าผู้ชายสมัยนี้หายากด้วยบ่อยๆ และก็เคยบอกว่า รู้สึกดีที่ได้คุยกับผมครับ แต่ที่ผ่านมาน้องเขายังไม่รู้จักผมดีพอครับ เพราะเราเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียวเอง ตอนนี้สับสนครับ ว่าผมจะทำยังไงดีครับ ที่ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันแน่ครับ เพราะว่าตนเองก็ไม่เคยมีแฟนเลยครับ
ช่วยด้วยครับ สับสนในตัวเอง
ผมสับสนในตัวเองครับ ตอนนี้อายุ 22 ปีแล้วถ้าตามเพศที่เกิดมาเป็นผู้ชายครับ แต่ที่แสดงออกกับเพื่อนๆก็เป็นตุ๊ด ตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิงแหละ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เคยถึงกระทั้งว่าตอนสมัยมัธยมแต่งหญิงตลอดเวลามีงานแสดง ส่วนแต่งเป็นผู้หญิงเวลาไปเที่ยวนั้นยังไม่กล้า เนื่องจากพ่อแม่ยังรับไม่ได้เท่าไหร่ นิสัยไปในแนวผู้หญิง เป็นเด็กเรียนดี ประพฤติตัวอยู่ในกรอบเพราะอยากให้พ่อแม่ภูมิใจ จนสอบติดได้คณะชื่อดังครับ(ขอไม่ระบุครับ) และยังเรียนอยู่ครับตอนนี้ ที่ผ่านมายังไม่เคยมีแฟนเลย (เพราะเป็นเด็กเรียน) แต้ก็เคยแอบชอบเพื่อนผู้ชายเป็นครั้งคราวแต่ไม่กล้า เพราะขี้อาย จนกระทั่งตอนนี้ พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็ทำตัวตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิงเหมือนเดิม แต่ไม่แต่งหญิงเท่านั้นเอง เพราะถ้าแต่งแล้วไม่สวยกับกลัวพ่อแม่รับไม่ได้ ก็ถ้าดูจากภายนอกไม่รู้จักกัน ก็เหมือนผู้ชายธรรมดา มาอยู่ช่วงหนึ่งได้ไปทำกิจกรรมค่ายอาสาร่วมกับเด็กคณะอื่น ได้มีโอกาสรู้จักรุ่นน้องผู้หญิงต่างคณะอ่อนกว่า 1ปี พูดคุยกันรู้สึกถูกใจมากๆ และก็สนุก ทำงานร่วมกันในค่าย หลายๆอย่าง หลังจากเสร็จกิจกรรมค่ายอาสา ผมกับน้องเขาได้คุยติดต่่อกันเป็นครั้งคราวครับ เพราะเรียนหนักไม่ได้เจอหน้ากันอีก แต่ก็เคยโทรศัพท์ แชทตามเฟสบุ๊คเป็นครั้งคราว จนตอนนี้เกือบ1ปีแล้วตั้งแต่ได้คุยกันแต่ไม่เจอหน้ากันเลย ผมก็คุยกันบ้าง ถามสารทุกข์สุกดิบกับน้องเขาเป็นธรรมดาครับ แต่น้องเขาชอบมีอะไรปรึกษาคุยกันเรื่อยๆกับผม จนกลายเป็นว่าก็รู้สึกดีครับที่มีเพื่อนคุย และก็คุยกับน้องเขาสบายใจครับ นานๆเข้าก็โทรคุยกันบ่อยมากขึ้นจนกลายเป็นว่ารู้สึกดี คุยแล้วเหมือนมีคนรับฟังอ่าครับ พอน้องเขาบอกว่าเครียด มีปัญหา ผมก็โทรไปหาน้องเขาทุกทีเลยครับ เป็นแบบนี้เรื่อยๆเลยจนไม่รู้ว่า ความรู้สึกเป็นห่วงมากนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นมาในชีวิตผมเลย จนไม่รู้ว่าที่ทำไปทุกวันนี้ กลายเป็นว่าความรู้สึกนี้มันจะเป็นความรักหรือเปล่าครับ เพราะว่าตนเองก็ยอมรับว่าไม่เคยชอบผู้หญิงครับ อีกอย่างน้องเขาก็ชอบพูดบ่นว่าผู้ชายสมัยนี้หายากด้วยบ่อยๆ และก็เคยบอกว่า รู้สึกดีที่ได้คุยกับผมครับ แต่ที่ผ่านมาน้องเขายังไม่รู้จักผมดีพอครับ เพราะเราเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียวเอง ตอนนี้สับสนครับ ว่าผมจะทำยังไงดีครับ ที่ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันแน่ครับ เพราะว่าตนเองก็ไม่เคยมีแฟนเลยครับ