เป็นเล่าเรื่องไม่เก่งแต่จะพยายามเล่านะค่ะ
ถึงวัยรุ่นหลายๆคนที่กำลังมีความรัก
เรื่องของเราเป็นเรื่องสมัยตอนม.ต้นค่ะ
ช่วงนั้นเพื่อนหนีออกจากบ้านเลยไปตามหาค่ะเลยได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง
ขอใช้นามสมมุติว่า เอแล้วกันนะค่ะ ตอนแรกๆก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเพื่อนยุเรื่อยๆบวกกลับตอนนั้นไม่มีแฟนแต่เพื่อนมีแฟนกันหมดเลย
พอคุยกับเอได้ประมาณสองสามอาทิตย์ก็ตกลงว่าจะคบกัน
คบกันได้ประมาณเดือนนึงค่ะ เคยโทรไปที่บ้านเค้าแล้วแม่เค้ารับ แม่เค้าก็ด่าลูกเค้าว่ามายุ่งกับเราทำไม
ตอนนั้นก็ไม่เอะใจอะไร พอไปบ้านเค้าก็ต้องหลบๆซ่อนๆไม่ให้ที่บ้านเค้าเห็น เคยถามว่าทำไมเค้าก็บอกว่าแม่เค้าเป็นห่วงลูกเฉยๆ
คบกันผ่านมา1เดือนกว่าๆก็มีเรื่องอย่างว่า ตามประสาเด็กอยากรู้เห็น อีกทั้งเห็นเพื่อนทำเลยอยากลองบ้าง
คบกันจนจบม.ต้นค่ะ ก็เข้าเรียนต่อโรงเรียนพานิชทีนึง แต่ไม่เคยไปเรียนเลยค่ะ เพราะอยากอยู่กับเอ(กำลังหลงเค้ามากอ่ะเนาะ)
ลืมบอกไปว่าเอเค้าไม่ได้เรียนแล้วนะค่ะ มีช่วงนึงห่างๆกันไปเพราะเค้าต้องไปทำงานกับน้าอยู่บ้านน้า
เค้าห้ามใช้โทรศัพท์ แต่ก็ยังไม่เอะใจอะไร พอเค้าว่างเอก็จะลางานมาหาตลอด เลยไม่ได้ไปเรียนเลย
ผลสุดท้ายก็ลาออกจะที่เรียนมาช่วยแม่ทำงาน
ผ่านมาได้ปีนึงเราก็มาหาเค้าที่บ้าน (แม่เริ่มให้เข้าบ้านล่ะ)ปรากฏว่าเจอผู้หญิงคนนึงค่ะเป็นแฟนของเอ
เค้าคบกันมาหลายปีแล้ว เรามาทีหลัง แต่เอก็เลือกเรานะ
จนในที่สุดพ่อแม่ก็รู้เรื่องของเรากับเอค่ะ เราเคยเอาเค้าเข้าบ้านมานอนในบ้านด้วยหลายต่อหลายครั้ง
อีกทั้งหนีออกจากบ้านตอนกลางคืนตีหนึ่งตีสองเพื่อไปหาเค้า จนถึงเวลาที่พ่อโทรไปคุยกับเค้าค่ะว่า ทำไมถึงทำกับลูกพ่อแบบนี้
รู้ไหมค่ะสิ่งที่เอเค้าตอบพ่อมามันเจ็บได้ใจจริงๆพ่อถึงกับร้องไห้เลยค่ะ เค้าตอบพ่อว่า "ก็ลูกพ่อมาหาผมเอง"
ส่วนแม่ก็ร้องไห้เสียใจว่าเราทำไมเป็นแบบนี้ ต่อว่าตัวเองว่าเลี้ยงลูกไม่ดี
ตอนแรกก็ไม่เชื่อพ่อแม่หรอกค่ะ ว่าเค้าไม่ดียังไง ยังดื้อร้นคบต่อไปเรื่อยๆ ก็ต่อหน้าเราเค้าดีแสนดีนี่ค่ะ ต่อให้เค้ายังเลวยังไงก็คงไม่รับรู้หรอก
เค้าเคยต่อว่าพ่อแม่เราให้ฟังด้วยนะค่ะ เพราะกำลังหลงเลยไม่สนใจอะไร
ผ่านไป2ปี ยังดื้อด้านคบอยู่พ่อแม่ก็ยังเสียใจนะค่ะแต่ไม่รู้จะห้ามยังไง เด็กๆยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ต่อมาก็มีปัญหาทะเลาะกันค่ะ
จับได้ว่าเค้ายังคุยและมีอะไรกับแฟนเก่าอยู่ค่ะ โทรไปด่าเค้าค่ะว่าทำแบบนี้ได้ยังไง แต่เค้าไม่สนใจเลยค่ะ แถมไไล่เราอีกด้วยซ้ำ เลยเลิกกันค่ะ
ช่วงที่เลิกเราก็นั่งร้องไห้เป็นแทบบ้าเลยค่ะ ก็มีแต่พ่อแม่นี่ล่ะที่คอยอยู่ข้างๆเสมอ คิดถึงอดีตที่ผ่านมา เสียทั้งความบริสุทธิ์ เสียทั้งอนาคต แต่เราโชคดีค่ะเราได้กลับมาแก้ตัวใหม่
เพราะพ่อแม่ให้โอกาสเราได้เริ่มต้นใหม่ เราสอบเข้าโรงเรียนสตรี ชื่อดังได้ค่ะ พ่อแม่ค่อยให้กำลังใจ
คอยบอกเสมอว่าเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้เก็บเป็นบทเรียนที่ดี
แต่เราก็ไม่ได้คิดว่าเป็นประสบการณ์ที่แย่นะค่ะ ถือว่าเป็นบทเรียนที่ดีในการเริ่มต้นชีวิตใหม่
ตอนนี้เรากำลังจะจบจากมหาลัยชื่อดัง พ่อแม่ภูมิใจมากค่ะ เราโชคดีนะค่ะที่ยังกลับตัวทัน
ไม่งั้นสงสัยได้มีสามีไร้อนาคต บวกกับเราที่ไร้อนาคต ได้กัดก้อนเกลือกินแน่ๆ
ขอบคุณพ่อและแม่ที่ให้โอกาสลูกคนนี้ได้มีอนาคตที่สดใสค่ะ
เล่าสู่กันฟังค่ะ
ถึงวัยรุ่นหลายๆคนที่กำลังมีความรัก
เรื่องของเราเป็นเรื่องสมัยตอนม.ต้นค่ะ
ช่วงนั้นเพื่อนหนีออกจากบ้านเลยไปตามหาค่ะเลยได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง
ขอใช้นามสมมุติว่า เอแล้วกันนะค่ะ ตอนแรกๆก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเพื่อนยุเรื่อยๆบวกกลับตอนนั้นไม่มีแฟนแต่เพื่อนมีแฟนกันหมดเลย
พอคุยกับเอได้ประมาณสองสามอาทิตย์ก็ตกลงว่าจะคบกัน
คบกันได้ประมาณเดือนนึงค่ะ เคยโทรไปที่บ้านเค้าแล้วแม่เค้ารับ แม่เค้าก็ด่าลูกเค้าว่ามายุ่งกับเราทำไม
ตอนนั้นก็ไม่เอะใจอะไร พอไปบ้านเค้าก็ต้องหลบๆซ่อนๆไม่ให้ที่บ้านเค้าเห็น เคยถามว่าทำไมเค้าก็บอกว่าแม่เค้าเป็นห่วงลูกเฉยๆ
คบกันผ่านมา1เดือนกว่าๆก็มีเรื่องอย่างว่า ตามประสาเด็กอยากรู้เห็น อีกทั้งเห็นเพื่อนทำเลยอยากลองบ้าง
คบกันจนจบม.ต้นค่ะ ก็เข้าเรียนต่อโรงเรียนพานิชทีนึง แต่ไม่เคยไปเรียนเลยค่ะ เพราะอยากอยู่กับเอ(กำลังหลงเค้ามากอ่ะเนาะ)
ลืมบอกไปว่าเอเค้าไม่ได้เรียนแล้วนะค่ะ มีช่วงนึงห่างๆกันไปเพราะเค้าต้องไปทำงานกับน้าอยู่บ้านน้า
เค้าห้ามใช้โทรศัพท์ แต่ก็ยังไม่เอะใจอะไร พอเค้าว่างเอก็จะลางานมาหาตลอด เลยไม่ได้ไปเรียนเลย
ผลสุดท้ายก็ลาออกจะที่เรียนมาช่วยแม่ทำงาน
ผ่านมาได้ปีนึงเราก็มาหาเค้าที่บ้าน (แม่เริ่มให้เข้าบ้านล่ะ)ปรากฏว่าเจอผู้หญิงคนนึงค่ะเป็นแฟนของเอ
เค้าคบกันมาหลายปีแล้ว เรามาทีหลัง แต่เอก็เลือกเรานะ
จนในที่สุดพ่อแม่ก็รู้เรื่องของเรากับเอค่ะ เราเคยเอาเค้าเข้าบ้านมานอนในบ้านด้วยหลายต่อหลายครั้ง
อีกทั้งหนีออกจากบ้านตอนกลางคืนตีหนึ่งตีสองเพื่อไปหาเค้า จนถึงเวลาที่พ่อโทรไปคุยกับเค้าค่ะว่า ทำไมถึงทำกับลูกพ่อแบบนี้
รู้ไหมค่ะสิ่งที่เอเค้าตอบพ่อมามันเจ็บได้ใจจริงๆพ่อถึงกับร้องไห้เลยค่ะ เค้าตอบพ่อว่า "ก็ลูกพ่อมาหาผมเอง"
ส่วนแม่ก็ร้องไห้เสียใจว่าเราทำไมเป็นแบบนี้ ต่อว่าตัวเองว่าเลี้ยงลูกไม่ดี
ตอนแรกก็ไม่เชื่อพ่อแม่หรอกค่ะ ว่าเค้าไม่ดียังไง ยังดื้อร้นคบต่อไปเรื่อยๆ ก็ต่อหน้าเราเค้าดีแสนดีนี่ค่ะ ต่อให้เค้ายังเลวยังไงก็คงไม่รับรู้หรอก
เค้าเคยต่อว่าพ่อแม่เราให้ฟังด้วยนะค่ะ เพราะกำลังหลงเลยไม่สนใจอะไร
ผ่านไป2ปี ยังดื้อด้านคบอยู่พ่อแม่ก็ยังเสียใจนะค่ะแต่ไม่รู้จะห้ามยังไง เด็กๆยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ต่อมาก็มีปัญหาทะเลาะกันค่ะ
จับได้ว่าเค้ายังคุยและมีอะไรกับแฟนเก่าอยู่ค่ะ โทรไปด่าเค้าค่ะว่าทำแบบนี้ได้ยังไง แต่เค้าไม่สนใจเลยค่ะ แถมไไล่เราอีกด้วยซ้ำ เลยเลิกกันค่ะ
ช่วงที่เลิกเราก็นั่งร้องไห้เป็นแทบบ้าเลยค่ะ ก็มีแต่พ่อแม่นี่ล่ะที่คอยอยู่ข้างๆเสมอ คิดถึงอดีตที่ผ่านมา เสียทั้งความบริสุทธิ์ เสียทั้งอนาคต แต่เราโชคดีค่ะเราได้กลับมาแก้ตัวใหม่
เพราะพ่อแม่ให้โอกาสเราได้เริ่มต้นใหม่ เราสอบเข้าโรงเรียนสตรี ชื่อดังได้ค่ะ พ่อแม่ค่อยให้กำลังใจ
คอยบอกเสมอว่าเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้เก็บเป็นบทเรียนที่ดี
แต่เราก็ไม่ได้คิดว่าเป็นประสบการณ์ที่แย่นะค่ะ ถือว่าเป็นบทเรียนที่ดีในการเริ่มต้นชีวิตใหม่
ตอนนี้เรากำลังจะจบจากมหาลัยชื่อดัง พ่อแม่ภูมิใจมากค่ะ เราโชคดีนะค่ะที่ยังกลับตัวทัน
ไม่งั้นสงสัยได้มีสามีไร้อนาคต บวกกับเราที่ไร้อนาคต ได้กัดก้อนเกลือกินแน่ๆ
ขอบคุณพ่อและแม่ที่ให้โอกาสลูกคนนี้ได้มีอนาคตที่สดใสค่ะ