รู้สึกอกหักด้วยความเร็วแสง

ไม่คิดว่าจะต้องมาตั้งกระทู้ หาที่ระบาย...ตอนนี้รู้สึก fail มาก ใจเต้น ตึก ตึก เจ็บจี๊ดเลย
แต่ร้องไห้ไม่ออก คิดแค่ว่า "มันเกิดขึ้นกับเราอีกแล้วหรอ" พอเริ่มเทใจให้ใครสักคนจนเกือบหมด
เมื่อถึงจุดจุดหนึ่ง มันก็ต้องหยุด หยุดแบบไม่มีสัญญาณเตือนอะไรเลย.....เพียงแค่คำว่า "คนรู้จัก"

ปกติเราจะไม่ถ่ายภาพให้ผู้ชายคนไหนเลยถ้าไม่ใช่คนที่เรารู้สึกดีด้วยมากๆ เพราะอยากถ่ายภาพให้ออกมาดี
อยากให้คนพิเศษ เป็นแบบให้เราถ่าย....จนมีเค้าเข้ามาในชีวิต รู้สึกว่าคนนี้แหละที่โอเคสำหรับเรา
แต่คนไม่ใช่ยังไงก็คงไม่ใช่สินะ เราคงรู้สึกไปเองฝ่ายเดียวมาตั้งแต่แรก คำพูดทุกคำ ก็แค่ "ล้อเล่น"

เห้ออออ...(ถอนหายใจยาวๆ) อย่าได้มีใครเข้ามาในชีวิตเราอีกเลย....โสดมาเกือบ 3 ปี
คุยกับใครมาก็เยอะ ใช้ชีวิตตามที่ใจอยากมาก็มาก อยากทำตัวดีๆให้ดีพอสำหรับใครสักคน
ก็เมื่อตอนที่เจอเค้า....แต่ไงหล่ะ สุดท้ายก็จบแบบนี้ ตอนนี้งง อึ้ง หื๊อ เมื่อตอนเย็นเรายังยิ้ม ยังหัวเราะ ยังแหย่กัน

แต่พอดึกๆ ต้องมานั่งนอยด์ โอ้คุณพระ!! ชีวิตคนเรามันช่างไม่มีอะไรแน่นอนซะจริงๆ.....
เพ้อมาเยอะ สุดท้ายท้ายสุด ความรักมันทำให้เรามีความสุข แต่ความหวังต่างหากที่ทำให้เราทุกข์
เริ่มงง นอยด์เอง ปลอบเอง ตึ่งโป๊ะ!!

แปะเพลงเพิ่ม เพื่อเพิ่มอรรถรสแห่งความดราม่า....