ตอนดูเวอร์ชั่นคุณหมิว ลลิตา กับ คุณตั้ว ศรัญญู รู้สึกเฉยๆ แต่ดูละครเวอร์ชั่นล่าสุดแล้วชอบค่ะ
อยากหานิยายมาอ่าน แต่กลัวภาษาจะเก่าไป พานจะอ่านไม่รอด

ส่วนตัวไม่ชอบนิยายลูกกวาด นิยายยุคใหม่ยังไม่ถูกใจเรื่องไหนหรือนักเขียนคนไหนเป็นพิเศษ
ยุคประมาณ ว.วินิจฉัยกุล ทมยันตี กิ่งฉัตร ปิยะพร กำลังพอดี  
บุษยามาศ วลัย นวาระ อันนี้สำนวนเก่า แต่พออ่านได้ อาจจะต้องพยายามหน่อย แต่ยังไม่ถึงขั้นฝืนใจ
แต่ถ้าเป็นทัดดาว บุษยา ของ ชอุ่ม ปัญจพรรค์ อันนี้ไม่รอดจริงๆค่ะ เราไม่ได้ติดที่สำนวน แต่ติดการใช้ภาษาที่ชวนขนลุกมาก

"วนาลี" ของ สราญจิตต์ จัดอยู่ในจำพวกไหนคะ สนุกไหม อ่านได้เรื่อยๆ รวดเดียวจบ หรือต้องอ่านไป พักไป