ซึ้งน้ำใจ คนงานก่อสร้าง

เรื่องเกิดเมื่อกี้เลยค่ะ พอดีวันนี้หยุดเรียน เพิ่งตื่น หิวมาก เลยขี่มอไซค์ไป 7-11 หน้าปากซอยหอพัก ซึ่งอยู่ใกล้มากๆค่ะ ขี่ไม่ถึง 5 นาที ระหว่างทางไปเนี่ย ก็มีคนงานก่อสร้างเยอะมาก มาช่วยกันสร้างโรงงาน เราเห็นสร้างมานานแล้วค่ะ แต่เราไม่สนใจ เพราะคนงานก่อสร้างบางคน ชอบตะโกนแซวเสียงดัง โหวกเหวก บางทีขี่รถผ่าน เค้าต้องการเรียกร้องความสนใจ พอแซวไม่หัน เค้าก็ร้องดังๆค่ะ เลยค่อนข้างมี อคติ กับคนอาชีพนี้ (จขกท บางทีก็หยิ่งค่ะ แซวน่ะได้ยิน แต่ไม่หัน และไม่สนใจ อยากให้เค้าคิดว่า เค้าไม่ได้อยู่ในสายตาเรา)

  ทีนี้ขากลับจาก 7-11 กำลังขี่มอไซค์เพลินๆ เราขี่ช้ามากค่ะ เพราะตรงนั้นมีก่อสร้าง มันมีแต่ทรายและหิน ก็บังเอิญมีรถมอไซค์อีกคันนึงขับเร็วมาก มากันผู้ชายกับผู้หญิง ขับตัดหน้าเรา เราตกใจ กำลังเพลินๆ ก็เลยเบรคค่ะ รถเลยล้ม ของกระจุยกระจาย ตัวเราก็ล้มลงไปกับรถ
ปรากฏว่า มอไซค์ 2 คน สามีภรรยา ที่ตัดหน้าเรา หันมามองเราทั้งคู่ แต่ทำเฉยๆ ขี่ไปแบบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ถนนตอนนั้นไม่มีรถค่ะ มีแค่เรากับเค้า 2 คัน เราพยายามลุก ก็มีพี่คนงานก่อสร้าง หน้าโหดๆ ตัวเลอะๆ วิ่งมาอย่างเร็ว เพื่อมาช่วยเรา อารมณ์ตอนนั้น อึ้งเลยค่ะ มาช่วยยกรถ มาช่วยเก็บของ ทั้งๆที่กลางถนนแดดร้อนมาก เราซึ้งกับน้ำใจพี่เค้ามาก พอลุกได้เลยยกมือไหว้ขอบคุณเค้า

ตอนนี้ ทัศนคติ ต่อคนอาชีพนี้ รู้สึกดีขึ้นเลยค่ะ ถึงแม้เค้าจะทำอาชีพ (ที่เราคิดมาตลอดว่า อาชีพล่างๆ) แต่กลับมีน้ำใจ มากกว่า คนที่มีการศึกษา มีหน้าที่การงานดีๆบางคนซะอีก คิดแล้วก็โมโห 2 สามีภรรยาคู่นั้น ถ้าเป็นภรรยาเค้าล้ม เค้าจะช่วยไหม กลางถนนแดดร้อนแบบนั้น น้ำใจไม่มีเลยซักนิด และถ้าเราเป็นผู้หญิงที่เป็นภรรยาเค้า เราคงบอกให้แฟนเรา จอดรถ ลงไปช่วยยกรถคนที่ล้ม ซึ่งไม่ได้เสียเวลาอะไรมากมาย

ระบายจบละค่ะ แค่มาบ่นพร่ำเพร้อถามหาน้ำใจในสังคม กับ บุคคลบางประเภท เป็นลูกเป็นหลาน เราจะจับมาสอนใหม่ซะเลย เจอแบบนี้ ทำให้เราอยากจะเรียนครูจริงๆ อยากเป็นคนป้อนข้อมูลในสิ่งดีๆของโลกเบี้ยวๆในปัจจุบันให้กับเด็กๆ เพราะเด็กๆสอนง่าย และจำนาน

ปล. สำหรับความคิดกับอาชีพก่อสร้างของเรา ในตอนแรก เพราะเราโลกแคบ ชีวิตมีแค่เพื่อน บ้าน และมหาลัย ไม่เคยสนใจว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอาศัยอยู่นั้น เกิดจากอาชีพนี้ทั้งสิ้น อย่าดราม่าใส่เราน้าาาา ตอนนี้รู้สึกดีกับอาชีพนี้ขึ้นมาเยอะเลยค่ะ