เรื่องลี้ลับที่ไม่สามรถอธิบายได้ของผม ไม่ใช่เรื่องผี
เรื่อวมีอยู่ว่าผมเป็นคนชอบขี่มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยว ผมทำช่อง Youtube ชื่อ เพื่อนร่วมเดินทาง Partner travel โดยทุกครั้งที่เดินทางผมจะถ่ายคลิปด้วย
แต่มีอยู่1ทริป ที่ออกเดินทางแล้วรู้สึกว่ามันแปลก คือ วันนึงผมเดินทางไปเที่ยวแถวภาคตะวันออก จะไปวัดดังแห่งนึงที่คนชอบไปขอหวยกัน แล้วระหว่างทางที่ไปจาก กรุงเทพ-ฉะเชิงเทรา ทุกอย่างปกติ จนใกล้ถึงที่หมายผมรู้สึกว่าวิวข้างทางมันสวยมาก ผมออกจากบ้านบ่าย2 ไปถึงฉะเชิงเทรา 4โมงกว่าบนถนน3010 น้ำมันรถผมจะหมดเลยเสิร์จในแมพหาปั๊มห่างประมาณ2.5 กม. เลยขับตามแมพไปและแวะพักจน5โมง นาฬิกาปลุกผมดัง17.20 (ผมทำงานกะดึกเลยตั้งปลุกไว้17.20 และ17.30 น.) แต่! ทุกคนจำเวลานี้ให้ดีมันคือจุดเริ่มต้น ผมออกจากปั๊มมกูเกิลแมพแจ้งเตือนเส้นทางลัดที่ใกล้กว่าเพราะตอนมาเติมน้ำมันผมต้องขับอ้อมมาจากทางหลัก ผมจึงกดไปทางลัดเพราะเห็นว่ามันเริ่มเย็นแล้ว เลี้ยวขวาออกจากปั๊มมาได้สักพักวิวสองข้างทางมันสวยมาก ขับไปกดถ่ายวิดีโอไปบรรยากาศอย่างฟินเลย ขับมาเรื่อยๆเริ่มสังเกตุบรรยากาศรอบข้างทางมันเริ่มแคบลงจาก4เลนสวนกัน เหลือ2เลน มองไปสองข้างทางเป็นป่าวิวสวย และบนถนน ไม่มีรถเลยโล่งมากกูเกิ้ลแมพให้ผมเลี้ยวขวาเข้าไปมันเป็นทางปูน ระหว่างทางมันเป็ยต้นยูคาลิปตัสหนามากเขับตรงเข้าไปเรื่อยๆทางปูนหายกลายเป็นทางดินแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเพราะเห็นว่ามีรอยรถเข้าไปได้อยู่ ขับไปได้สักพักมันเป็นทางแยก ทางขวาเป็นทางรกทึบมากมีใบไม้เต็มถนนเลย ทางซ้ายเป็นทางดินมีรอยล้อรถ ประกอบกับสัญญาณ GPS ขาด เลยเอาวะไปซ้ายเพราะมีรอยรถเข้า-ออก อยู่ ขับไปได้สักระยะพ้นเขตป่ายูคาลิปตัส ไปเจอบ้านคนคล้ายจะเป็นหมู่บ้านแต่ไม่เห็นคน เป็นบ้านคนมีร้านค้า แต่คล้ายกับในช่วงยุค90 เป็นร้านค้าโชห่วย ไม่มีเสาไฟหรือสายไฟให้เห็นเลย บ้านที่เห็นเป็นบ้านไม้หลังคาสังกะสีประมาณ10กว่าหลัง มีวัว ควาย เลี้ยงสัตย์กันเต็ม ตอนนั้นผมยังนึกในใจว่าหิวน้ำจะจอดซื้อก็ไม่ได้เพราะไม่มีตังสดเลย อินเตอร์เน็ตก็ไม่มีสัญญาณโอนไม่ได้ ชาวบ้านเขาอยู่กันได้ไงเนี่ย ก็เลยขับผ่านหมู่บ้านไป ได้นิดเดียววิวข้างทางอย่างสวยสองข้างงทางเป็นต้นไม้เรียงยาวไปสุดตาแล้วกิ่งไม้โค้งเข้าหากัน เป็นอุงโมงค์ต้นไม้โคตรสวย ที่จำได้อีกอย่างคือ ไม่มีเสาไฟเลย ในขณะที่กำลังขี่มอไซค์เพลินๆมีรถกระบะตามหลังมา เป็นรถ Toyotaเก่าๆสมัยก่อน สีเขียวๆ แคปตอนเดียวที่สมัยนี้ไม่ค่อยเจอแล้ว ตรงมาได้สักพักเจอทางแยกผมก็ไม่รู้จะไปทางไหนต่อเพราะGPSสัญญาณหาย รถกระบบะคันนั้นขับมาเทียบข้างผมในรถคนขับเป็นผู้ชาย มีผู้หญิงนั่งข้างๆ มีเด็ก2คนหลังกระบะ อายุประมาณไม่เกิน 13-14 ปีนี่แหละ คนขับถามผมว่าหลงทางเหรอไอหนุ่ม ผมบอกไปว่าใช่ครับ ผมจะออกถนนใหญ่ จะไปววัด...... ลุงบอกตามมาเลยลุงรู้ทาง (ตอนนั้นคิดในใจโชคดีเลยกูมีคนผ่านทางมาพอดี) ผมเลยขับตามรถกระบะไปมันเปํนทางโค้งเยอะมากแล้วเหมือนลุงแกขับรถเร็วมากตอนโค้งไม่เบรกเลย เพราะผมขับตามหลังไม่เห็นไฟเบรกติดเลย แต่วิวบรรยากาศมันพาผมเพลิน ผมก็เร่งขับตามลุงแกไปจนแบบ เห้ย! แกไม่เบรกเลยได้ไงวะเข้าโค้งเกือบ 100 ได้ยังไงวะ ผมเลยหยุดรถแล้วมองรถกระบะแกซิ่งหายไป ผมเลยตัดสินใจย้อนกลับทงเดิมเพื่อจะมาตรงหมู่บ้านที่เจอตอนแรกเพื่อจะถามทาง แต่ขับวนอยู่อย่างนั้นก็ไม่เจอคิดว่าตัวเองหลงทางแล้ว (ในใจคิดว่าซวยแล้วกูหลงทางเอายังไงต่อดี ก็วนไปวนมาจนไปอยู่ตรงแยกที่เจอรถกระบะผมเลยตัดสินใจเลี้ยวซ้าย (เพราตอนแรกขับตามรถกระบะเลี้ยวขวาไป ) ขับมาเรื่อยๆมันเป็นทางเหมือนขับไปทุ่งนา เป็นทุ่งนาเขียวๆ ขับไปจนสุดทางดินเข้าสู่ทางปูนเป็นทางดินแทน ก็ตรงไปจนเจอต้นไม้ใหญ่มมันเป็นทางเบี่ยงให้หลบต้นไม้ พอพ้นต้นไม้ใหญ่ สัญญาณGPSกลับมาใช้ได้ปกติ ผมเลยออกถนนใหญ่ได้แล้วขับมุ่งตรงไปที่วัดไหว้พระเสร็จ นาฬิกาปลุกดังรอบบที่2 ผมเลยเอะใจตอนนั้นว่านาฬิกาปลุกดังตอนแรก17.20 น. ผมอยู่ที่ปั๊ม แล้วผมก็ไปหลงอยู่ในทางลัดตั้งนานทำใมนาฬิกาปลุกเพิ่งดัง พอมาดูเวลาหน้าจอมือถือเพิ่งจะ17.30 น. ระยะเวลาห่างกันแค่10นาที แต่กูไปหลงอยู่ในนั้นตั้งนาน ผมก็เลยปักหมุดจากวัดไปหาปั๊มที่ผมเติมน้ำมัน ปรากฏว่าระยะทางห่างกัน 2 กม. เอง ในใจคิดว่าหรือกูรู้สึกไปเองว่ะ แต่ก็ไม่น่าใช่เพราะผมขี่มอไซค์วนไปมาหลายรอบเลยไปดุที่เกจน้ำมัน ตอนแรกผมเติมเต็มถัง แต่น้ำมันลดมา2ขีด ซึ่งการที่จะขับให้น้ำมันลด2ขีด มันไม่ใช่แค่10 นาที แน่ๆ ขากลับผมเลยปักหมุดมาที่ปั๊มเดิม เติมน้ำมันแล้วกลับมาถามเด็กปั๊มว่าแถวนี้มันมีป่ายูคาลิปตัสเป็นทางลัดไปวัด..... ได้รึป่าว เด็กปั๊มบอกว่าแถวนี้ไม่มีป่ายูคาลิปตัสนะพี่วัด....ไปได้ทางเดียวคือเลี้ยวซ้ายย้อนไปถนนใหญ่ ถ้าเลี้ยวขวาออกไปเป็นทางตันครับพี่ ผมนี่เหวอแดกเลยครับ เลยลองเลี้ยงขวาไปดู ประมาณ 1 กม. มันเป็นทางตันจริงๆมีต้นไม้ใหญ่ขวางทางเป็นป่ารกทึบมีไม้กันเขียนทางตันชัดเจน แต่มาสังเกตุที่ต้นไม้ผมอุทานออกมาลั่นเลย เห้ย! ต้นไม้ที่กูผ่านมาตรงทางออก แล้วGPSใช้งานได้นี่หว่า (ที่จำได้เพราะตอนออกมามันมีต้นไม้ใหญ่อยู่กลางถนนกิ่งก้านใบแบบเดียวกันเลย) แต่ตอนี้มันคือทางตันและมันอยู่ตรงหน้ากู
ผมพิจาราณาอยู่ว่าที่ไปเจอมาคืออะไร จนนึกขึ้นได้ว่าถ่ายวิดีโอนี่หว่า เลยเอามาPlay back ดู ปรากฏว่า เมมโมรี่การ์ดเสีย มันขึ้นว่า ไม่สามารถอ่านวิดีโอได้
เพื่อนๆคิดยังไงกับเรื่องนี้ครับ
เรื่องลี้ลับที่ไม่สามรถอธิบายได้ ช่วยหาคำตอบที
เรื่อวมีอยู่ว่าผมเป็นคนชอบขี่มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยว ผมทำช่อง Youtube ชื่อ เพื่อนร่วมเดินทาง Partner travel โดยทุกครั้งที่เดินทางผมจะถ่ายคลิปด้วย
แต่มีอยู่1ทริป ที่ออกเดินทางแล้วรู้สึกว่ามันแปลก คือ วันนึงผมเดินทางไปเที่ยวแถวภาคตะวันออก จะไปวัดดังแห่งนึงที่คนชอบไปขอหวยกัน แล้วระหว่างทางที่ไปจาก กรุงเทพ-ฉะเชิงเทรา ทุกอย่างปกติ จนใกล้ถึงที่หมายผมรู้สึกว่าวิวข้างทางมันสวยมาก ผมออกจากบ้านบ่าย2 ไปถึงฉะเชิงเทรา 4โมงกว่าบนถนน3010 น้ำมันรถผมจะหมดเลยเสิร์จในแมพหาปั๊มห่างประมาณ2.5 กม. เลยขับตามแมพไปและแวะพักจน5โมง นาฬิกาปลุกผมดัง17.20 (ผมทำงานกะดึกเลยตั้งปลุกไว้17.20 และ17.30 น.) แต่! ทุกคนจำเวลานี้ให้ดีมันคือจุดเริ่มต้น ผมออกจากปั๊มมกูเกิลแมพแจ้งเตือนเส้นทางลัดที่ใกล้กว่าเพราะตอนมาเติมน้ำมันผมต้องขับอ้อมมาจากทางหลัก ผมจึงกดไปทางลัดเพราะเห็นว่ามันเริ่มเย็นแล้ว เลี้ยวขวาออกจากปั๊มมาได้สักพักวิวสองข้างทางมันสวยมาก ขับไปกดถ่ายวิดีโอไปบรรยากาศอย่างฟินเลย ขับมาเรื่อยๆเริ่มสังเกตุบรรยากาศรอบข้างทางมันเริ่มแคบลงจาก4เลนสวนกัน เหลือ2เลน มองไปสองข้างทางเป็นป่าวิวสวย และบนถนน ไม่มีรถเลยโล่งมากกูเกิ้ลแมพให้ผมเลี้ยวขวาเข้าไปมันเป็นทางปูน ระหว่างทางมันเป็ยต้นยูคาลิปตัสหนามากเขับตรงเข้าไปเรื่อยๆทางปูนหายกลายเป็นทางดินแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเพราะเห็นว่ามีรอยรถเข้าไปได้อยู่ ขับไปได้สักพักมันเป็นทางแยก ทางขวาเป็นทางรกทึบมากมีใบไม้เต็มถนนเลย ทางซ้ายเป็นทางดินมีรอยล้อรถ ประกอบกับสัญญาณ GPS ขาด เลยเอาวะไปซ้ายเพราะมีรอยรถเข้า-ออก อยู่ ขับไปได้สักระยะพ้นเขตป่ายูคาลิปตัส ไปเจอบ้านคนคล้ายจะเป็นหมู่บ้านแต่ไม่เห็นคน เป็นบ้านคนมีร้านค้า แต่คล้ายกับในช่วงยุค90 เป็นร้านค้าโชห่วย ไม่มีเสาไฟหรือสายไฟให้เห็นเลย บ้านที่เห็นเป็นบ้านไม้หลังคาสังกะสีประมาณ10กว่าหลัง มีวัว ควาย เลี้ยงสัตย์กันเต็ม ตอนนั้นผมยังนึกในใจว่าหิวน้ำจะจอดซื้อก็ไม่ได้เพราะไม่มีตังสดเลย อินเตอร์เน็ตก็ไม่มีสัญญาณโอนไม่ได้ ชาวบ้านเขาอยู่กันได้ไงเนี่ย ก็เลยขับผ่านหมู่บ้านไป ได้นิดเดียววิวข้างทางอย่างสวยสองข้างงทางเป็นต้นไม้เรียงยาวไปสุดตาแล้วกิ่งไม้โค้งเข้าหากัน เป็นอุงโมงค์ต้นไม้โคตรสวย ที่จำได้อีกอย่างคือ ไม่มีเสาไฟเลย ในขณะที่กำลังขี่มอไซค์เพลินๆมีรถกระบะตามหลังมา เป็นรถ Toyotaเก่าๆสมัยก่อน สีเขียวๆ แคปตอนเดียวที่สมัยนี้ไม่ค่อยเจอแล้ว ตรงมาได้สักพักเจอทางแยกผมก็ไม่รู้จะไปทางไหนต่อเพราะGPSสัญญาณหาย รถกระบบะคันนั้นขับมาเทียบข้างผมในรถคนขับเป็นผู้ชาย มีผู้หญิงนั่งข้างๆ มีเด็ก2คนหลังกระบะ อายุประมาณไม่เกิน 13-14 ปีนี่แหละ คนขับถามผมว่าหลงทางเหรอไอหนุ่ม ผมบอกไปว่าใช่ครับ ผมจะออกถนนใหญ่ จะไปววัด...... ลุงบอกตามมาเลยลุงรู้ทาง (ตอนนั้นคิดในใจโชคดีเลยกูมีคนผ่านทางมาพอดี) ผมเลยขับตามรถกระบะไปมันเปํนทางโค้งเยอะมากแล้วเหมือนลุงแกขับรถเร็วมากตอนโค้งไม่เบรกเลย เพราะผมขับตามหลังไม่เห็นไฟเบรกติดเลย แต่วิวบรรยากาศมันพาผมเพลิน ผมก็เร่งขับตามลุงแกไปจนแบบ เห้ย! แกไม่เบรกเลยได้ไงวะเข้าโค้งเกือบ 100 ได้ยังไงวะ ผมเลยหยุดรถแล้วมองรถกระบะแกซิ่งหายไป ผมเลยตัดสินใจย้อนกลับทงเดิมเพื่อจะมาตรงหมู่บ้านที่เจอตอนแรกเพื่อจะถามทาง แต่ขับวนอยู่อย่างนั้นก็ไม่เจอคิดว่าตัวเองหลงทางแล้ว (ในใจคิดว่าซวยแล้วกูหลงทางเอายังไงต่อดี ก็วนไปวนมาจนไปอยู่ตรงแยกที่เจอรถกระบะผมเลยตัดสินใจเลี้ยวซ้าย (เพราตอนแรกขับตามรถกระบะเลี้ยวขวาไป ) ขับมาเรื่อยๆมันเป็นทางเหมือนขับไปทุ่งนา เป็นทุ่งนาเขียวๆ ขับไปจนสุดทางดินเข้าสู่ทางปูนเป็นทางดินแทน ก็ตรงไปจนเจอต้นไม้ใหญ่มมันเป็นทางเบี่ยงให้หลบต้นไม้ พอพ้นต้นไม้ใหญ่ สัญญาณGPSกลับมาใช้ได้ปกติ ผมเลยออกถนนใหญ่ได้แล้วขับมุ่งตรงไปที่วัดไหว้พระเสร็จ นาฬิกาปลุกดังรอบบที่2 ผมเลยเอะใจตอนนั้นว่านาฬิกาปลุกดังตอนแรก17.20 น. ผมอยู่ที่ปั๊ม แล้วผมก็ไปหลงอยู่ในทางลัดตั้งนานทำใมนาฬิกาปลุกเพิ่งดัง พอมาดูเวลาหน้าจอมือถือเพิ่งจะ17.30 น. ระยะเวลาห่างกันแค่10นาที แต่กูไปหลงอยู่ในนั้นตั้งนาน ผมก็เลยปักหมุดจากวัดไปหาปั๊มที่ผมเติมน้ำมัน ปรากฏว่าระยะทางห่างกัน 2 กม. เอง ในใจคิดว่าหรือกูรู้สึกไปเองว่ะ แต่ก็ไม่น่าใช่เพราะผมขี่มอไซค์วนไปมาหลายรอบเลยไปดุที่เกจน้ำมัน ตอนแรกผมเติมเต็มถัง แต่น้ำมันลดมา2ขีด ซึ่งการที่จะขับให้น้ำมันลด2ขีด มันไม่ใช่แค่10 นาที แน่ๆ ขากลับผมเลยปักหมุดมาที่ปั๊มเดิม เติมน้ำมันแล้วกลับมาถามเด็กปั๊มว่าแถวนี้มันมีป่ายูคาลิปตัสเป็นทางลัดไปวัด..... ได้รึป่าว เด็กปั๊มบอกว่าแถวนี้ไม่มีป่ายูคาลิปตัสนะพี่วัด....ไปได้ทางเดียวคือเลี้ยวซ้ายย้อนไปถนนใหญ่ ถ้าเลี้ยวขวาออกไปเป็นทางตันครับพี่ ผมนี่เหวอแดกเลยครับ เลยลองเลี้ยงขวาไปดู ประมาณ 1 กม. มันเป็นทางตันจริงๆมีต้นไม้ใหญ่ขวางทางเป็นป่ารกทึบมีไม้กันเขียนทางตันชัดเจน แต่มาสังเกตุที่ต้นไม้ผมอุทานออกมาลั่นเลย เห้ย! ต้นไม้ที่กูผ่านมาตรงทางออก แล้วGPSใช้งานได้นี่หว่า (ที่จำได้เพราะตอนออกมามันมีต้นไม้ใหญ่อยู่กลางถนนกิ่งก้านใบแบบเดียวกันเลย) แต่ตอนี้มันคือทางตันและมันอยู่ตรงหน้ากู
ผมพิจาราณาอยู่ว่าที่ไปเจอมาคืออะไร จนนึกขึ้นได้ว่าถ่ายวิดีโอนี่หว่า เลยเอามาPlay back ดู ปรากฏว่า เมมโมรี่การ์ดเสีย มันขึ้นว่า ไม่สามารถอ่านวิดีโอได้
เพื่อนๆคิดยังไงกับเรื่องนี้ครับ