อายุจะ 28 จากวิศวกร มาเป็น วิศวกรขาย สายไปไหมคะ

ปกติทำงานอยู่โรงงานบริษัทญี่ปุ่น รู้สึกถึงความไม่มีความสุขอย่างมากมายมหาศาล
เหมือนทำงานเป็นบ้าเป็นหลัง แล้วก็กลับมานอน แล้วก็ตื่นไปทำงาน
ไม่มีเวลาส่วนตัวเอง ทำงานเลิก5โยงเย็นยังผิดเลย เลิกดึกดื่นทุกวัน
บริษัทก็อยู่ไกลจากบ้าน พอถึงวันหยุดขับรถกลับบ้านเข้ากทมทีก็หมดเวลาไปหลายชม.

พบกับคนเดิมๆ เจอคนเดิมๆด่า ด่าเรื่องเดิมๆ กินข้าวรสชาติเดิมๆ
พาไปเลี้ยงร้านเดิมๆ ต้องแกล้งเมารินเหล้าให้คนเดิมๆ
รู้สึกชีวิตติดคุกอย่างรุนแรง

มองกระจกอยากแต่งตัวสวยๆ แมคอัพดีๆ ฉีดน้ำหอมหอมๆ
ไม่ใช่แค่กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มหรือแป้งเด็กก็โดนใยเจ้ข้างๆบ่นว่าเหม็น
อยากย้อมสีผมสวยๆ เปลี่ยนสีเล็บทุกวัน กรีดอายไลเนอร์เฉี่ยวๆ
โฉบแซวหนุ่มหนุกๆ 5555

ตอนนี้อายุ28แล้ว อยากเปลี่ยนสายงานค่ะ
ไม่รู้saleจะมีเวลาหรือเปล่า แต่ขอแค่มีเวลาเติมลิปสติกระหว่างวันก็พอแล้วค่ะ อิอิ

ยังไงรบกวนขอคำปรึกษาด้วยนะคะ
จะเปลี่ยนสายงานทีก็คิดหนักเหมือนกัน
อยากได้กำลังใจดีๆ ไม่ใช่การเหน็บว่าหล่อนจะ30แล้วนะยะ
หรือความไม่มั่นคงใดๆที่มันทำให้หดหู่ยิ่งนัก
เงินจะดีหรือเปล่าด้วยค่ะ....ขอบคุณนะคะ