มีเพื่อนแบบนี้... คุณคิดหนักไหม? และยาลดความอ้วน... เกี่ยวอะไรกับแฮกข้อมูล

วันนี้... มีเรื่องของคนใกล้ตัว... มาเล่าให้ฟังค่ะ เรื่องยาวนะคะ ขอเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลยค่ะ  เพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมากสมัยเรียน... แต่ก็ห่างหาย และขาดการติดต่อกันไปนาน วันหนึ่ง เราได้เจอกัน ผ่านทาง Facebook ค่ะ เขาได้แอดเพื่อนมาหาเรา เราก็รับแอด แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร เพราะในเฟสมีแต่รูปเด็ก แต่พอเราไปดูรูปในอัลบั้มรูป ในเฟส ก็เจอรูปเก่าๆ ซึ่งเราก็จำได้ว่าเป็นรูปของเพื่อนเรานั่นเอง... เพื่อนแชทมาคุยและบอกว่าคิดถึง บอกว่าขอเบอร์ติดต่อหน่อย เราก็ให้ เราก็คิดถึงเหมือนกัน

เรื่องราวเพิ่งเริ่มต้นขึ้นนะคะ... หลังจากนั้นเพื่อนก็แชทคุยกับเราบ่อย เราก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน สบายดีไหม แล้วรูปเด็กเป็นรูปใคร เพื่อนก็บอกว่าเป็นลูกชาย ซึ่งเด็กน้อยคนนั้นหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดูมากๆ ค่ะ เราเห็นแล้วก็ถูกชะตา ด้วยความที่เราเป็นคนรักเด็กอยู่แล้ว เราก็บอกว่าดีใจด้วยนะ ที่มีครอบครัวแล้ว แถมมีพยานรักตัวน้อย ที่น่ารัก น่าเอ็นดู เราเองก็อยากมีลูก แต่เรากับแฟน แต่งงานอยู่กินด้วยกันมา 6 ปีแล้ว ยังไม่มีลูกเลย

เพื่อนเราก็แชทคุยกับเราปกติ เราก็เห็นโพสต์เฟสปกติ คุยกันดีปกติ ลืมเล่าว่าแฟนเพื่อนเป็นคนออสเตรเลียค่ะ เพื่อนก็ไปอยู่กับแฟนที่ออสเตรเลีย อยู่ที่นั่นมา4 ปีแล้ว ยังไม่เคยกลับมาเมืองไทยเลยค่ะ หลังจากนั้น เพื่อนได้โทรมาหาเรา พอได้ยินเสียงเราก็จะร้องไห้ เพื่อนพูดไทยคำ อังกฤษคำ เหมือนความเคยชินน่ะค่ะ เราก็เข้าใจ เขาคงอยู่ที่นู่นนาน ไม่ค่อยได้คุยกับคนไทย และก็บอกเราว่า อย่าถือสานะ เราบอกว่าไม่เป็นไร เข้าใจ

วันต่อมาเพื่อนก็โทรมาคุยแล้วก็ร้องไห้อีก เล่าให้ฟังว่า ทะเลาะกับแฟน รุนแรงมากๆ แฟนตบตี แล้วก็ขังไว้ในห้อง ไม่ให้ไปไหน อยู่แต่ในห้องกับลูกชาย น่าสงสารมากๆ แล้วก็ร้องๆๆ ร้องไห้ บอกว่าอยากกลับบ้าน อยากกลับเมืองไทย ไม่เคยได้กลับไทยเลย อยากกลับบ้านจังเลย

เราก็บอกว่ากลับมาสิ ที่ไหนก็ไม่ดีเท่าบ้านเราหรอก กลับบ้านมาหาพ่อ หาแม่เรานะ ยังไงคนทางนี้ก็ยินดีต้อนรับเสมอ จะมาหาเราก็ได้ มาอยู่บ้านเราก็ได้ มาพักอยู่กับเราก็ได้ แฟนเราใจดีไม่ว่าอะไรหรอก ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องที่พัก บ้านเรามีห้องว่าง เรายินดีต้อนรับ จะมาอยู่นานแค่ไหนก็ได้ มาเลย

แต่เพื่อนเรา กลับบอกว่า กลับไม่ได้หรอกนะ เพราะว่าพาสปอร์ตหมดอายุนานแล้ว ไม่เคยได้ออกไปไหนเลย... อ้าว เป็นงั้นไป ลำบากอีกหละสิงานนี้ เราก็สงสาร เพื่อนก็ร้องไห้ เศร้า เครียด แถมโดนแฟนทำร้ายร่างกายอีก เพื่อนบอกว่าอยากเลิกกับแฟน และอยากจะพาลูกกลับเมืองไทย

เอาหละ งานนี้เรื่องไม่เล็กแล้วสิ เราก็เลยหาข้อมูล คนรู้จักกัน เขาบอกว่าให้โอนเงินให้ อุ้มออก คือพูดง่ายๆ จ่ายเงิน แล้วก็หนีออกมา ซึ่งเราเห็นเพื่อนอยากกลับบ้าน เราก็ตกลง และโอนเงินให้ และนัดแนะกัน ขอเบอร์ติดต่อให้เพื่อนเรียบร้อย... แต่... พอถึงวันนัด เพื่อนไม่ยอมมา เพื่อนแชทมาบอกเราว่ายังไม่พร้อม ขอเวลาหน่อยนะ ขอเวลาจัดการเรื่องปัญหา เรื่องส่วนตัวก่อน ยังไม่จบเรื่อง... อืม... เงินเราก็เสียไปแล้ว ด้วยความที่อยากจะช่วยเพื่อน เราก็ยอม และไม่ได้บอกเพื่อนด้วย เราโทรไปทวงเงินคืน เพราะเพื่อนเราไม่ได้กลับ เขาบอกว่าไม่คืนให้ เหอะๆ เสียค่าโง่อีกแล้วเรา... แต่ก็ไม่เป็นไรนะ ช่างมันเหอะ

เพื่อนเราไปติดต่อเรื่องที่กงศุลเอง ขอเสียค่าปรับ และขอเอกสาร เพื่อที่จะได้เอกสารเดินทางกลับมาไทยได้อย่างปลอดภัย ซึ่งเราก็ไม่รู้เรื่องว่าเพื่อนไปขอ จนเพื่อนโทรมาบอกเรา ว่าได้เอกสารเรียบร้อยแล้ว ขอโทษนะ ที่ไม่ได้บอกเรา... เราก็บอกว่า ดีแล้วจะได้สบายใจ ทำให้ถูกต้องดีแล้ว และเพื่อนก็นัดเราว่าจะกลับมาไทยวันไหน บอกว่าจองตั๋วเรียบร้อยแล้ว เราก็บอกว่าได้ๆ มาพักที่บ้านเราก่อนนะ เดี๋ยวเราไปรับ ซึ่งตอนนั้นคิดแค่ว่ายังไงต้องพาเพื่อนกลับบ้านให้ได้ สงสารเพื่อนมากๆ

จนถึงวันที่เพื่อนจะเดินทางกลับ... โทรศัพท์ดังขึ้นมา... เรายังกลับไม่ได้นะ ยังจัดการปัญหาไม่เรียบร้อย แม่แฟนบอกว่าให้รอเงิน จะเอาเงินให้หลาน ให้รอก่อน อืม... เราก็เข้าใจ เราก็บอกว่าไม่เป็นไร พร้อมเมื่อไรก็บอกแล้วกัน เราว่างเสมอ ยินดีช่วยเสมอ เพื่อนก็พูดขอบคุณ เราบอกว่าไม่เป็นไร

เพื่อนนัดวันกลับอีกครั้ง... ครั้งนี้จะมาจริงๆ เรานอนไม่หลับเลย ตื่นเต้นแทนเพื่อน ว่าจะผ่านด่าน กลับมาได้ไหม เอกสารจะเรียบร้อยไหม จะปลอดภัยไหม โทรศัพท์ดังขึ้น... เพื่อนโทรมาแล้ว บอกว่าผ่านเรียบร้อยแล้วจ้า แต่ว่าเขาเรียกเก็บเงินเพิ่ม เพื่อนบอกว่าแฟนก็จ่ายไป อ้าว... เราก็คิดในใจ ไหนว่าเลิกกัน... แต่ก็ยังดีนะ ที่แฟนยังมาส่ง แล้วเพื่อนก็บอกว่าแฟนไปด้วยนะ เขาเป็นห่วงลูก อยากไปส่งลูก เราก็บอกว่าดีเลย จะได้สบายใจ มีคนร่วมเดินทางเป็นเพื่อน อุ่นใจดี

เรานอนไม่หลับทั้งคืน... ตอนเช้า เพื่อนโทรมา บอกว่าถึงไทยแล้วนะ เราก็เตรียมตัวไปรับ... ตื่นเต้นมากๆ จะได้เจอเพื่อนรักแล้ว ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว แถมจะได้เจอหลานชาย เด็กน้อย ที่หน้าตาน่ารักน่าชังอีกด้วย จะกอดๆๆ ฟัดๆๆ ให้สะใจเลย อิอิ

เราไปรอรับที่สนามบิน... ทั้งที่ไม่เคยขับรถไปคนเองเลย และไม่เคยไปไหนมาไหนคนเดียวด้วย เราก็พยายามขับรถเพื่อที่จะไปรับเพื่อนรักของเรา เพื่อนโทรมา ถึงไหนแล้ว เราบอกว่าเรายืนรออยู่ เดินมาหาเราได้เลย เพื่อนก็บอกว่า... ถ้าเจอ ห้ามทัก และห้ามตกใจนะ เราอ้วนมาก ดำ หน้าก็เป็นสิวเต็มเลย ขี้เหร่มากๆ.... เราคิดในใจมันจะอะไรขนาดนั้นนะ คนเคยตัวเล็กนิดเดียว ผอมสวย สวยอย่างกับนางแบบ หน้าใส หุ่นดี หุ่นเป๊ะมากๆ เป็นไปได้เหรอที่จะเปลี่ยนไปขนาดนั้น... เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องสนใจ เราไม่พูดอะไรหรอก ไม่ได้คิดอะไรด้วย แค่เพื่อนได้กลับมาเมืองไทยโดยปลอดภัย... เราก็ดีใจมากๆ แล้วจ้า

สักพัก เพื่อนเดินมา เรานะ... ในใจ... ตกใจมากๆ จำไม่ได้เลย... จำได้แต่ฝรั่งตัวน้อยๆ ที่เห็นรูปโพสต์ในเฟสเยอะแยะ เรานั่งดูรูปฝรั่งน้อย จนจำได้แล้ว เพราะขาว หน้าตา น่ารักมากๆ แต่เรานะเหมือนเดิม... เพื่อนเราจำได้ พอเจอเราก็รีบจูงมือลูก วิ่งมากอดเรา แล้วก็ร้องไห้ เราก็ร้องตามด้วยความดีใจ... เดี๋ยวมาต่อนะคะ