ผมขอกำลังใจ และวิธีฮีลใจของเพื่อนๆหน่อยครับ
พอดีผมได้คุยกับผญ.คนหนึ่ง(มีลูกติด 1 คน 3 ขวบนะครับ) คุยกันได้ประมาณเกือบ 2 เดือน โดยในช่วงเวลานั้นผมก็ได้เจอเขาและลูกของเขาด้วย บางครั้งก็ไปทานข้าวกันแค่ผมกับเขา 2 คน บางครั้งก็พาลูกไปด้วย โดยผมออกค่าอาหารให้ทุกครั้ง ( เจอกัน 3 ครั้ง ) ไปรับไปส่งทำงาน จนกลายเป็นผมที่รู้สึกถึงคสพ. เขาเป็นผญ.ที่เข้มแข็งมากก ขยันมากๆๆๆ แต่การเงินไม่ค่อยอำนวย จนผมรู้สึกอยากดูแลอยากช่วยเท่าที่ทำได้ (จะเรียกว่าอาหวังก็ได้) แต่ทุกทีเขาก็ตอบว่า"ไม่เป็นไร" ซึ่งผมก็โอเคไม่เป็นไร บางครั้งเขาก็บอกผมว่าเป็นเพื่อนนะ แต่ผมก็สัญญาว่าผมจะคอยเป็นกำลังใจในวันที่เขาเหนื่อย และเป็นคนปรึกษาให้เขาหายเหนื่อย และคุยกันอยู่นาน จนเขาได้งานใหม่กทม. ก็ต้องย้ายไป เขาต้องหา รร.ใหม่ให้ลูก หาที่พัก เอกสารต่างๆ ซึ่งผมทราบดีว่าเขาคงเหนื่อยมากกกเลยไม่ค่อยได้แชทคุยกันหลายวัน บางครั้ง ซึ่ง*ผมติดที่ชอบทักๆไปทั้งๆที่เขาไม่อ่าน จนกระทั่งเขาตอบและก็แชทกันปกติ ก็มีโดนเขาด่าโดนว่าบ้างว่าทักมาทำไมนักหนา ลำคาญกวนอยู่ได้และจึงรู้ว่าช่วงนั้นลูกป่วยไข้สูง และเขาก็เหนื่อย และแชทกันปกติอีกประมาณ 3 วัน ผมกลับส่งข้อความว่า "ลูกได้ไปรร.รึยัง" จากนั้นเขาก็บอกว่า โอ้ยจะรีบไปไหนเนี่ย ช่างเถอะ ซึ่งผมไม่ทราบว่าเขาเริ่มงานวันไหนและลูกเข้ารร.วันไหน และแชทนั้นก็ได้เงียบหายไป ซึ่งจาก * ที่ผมทำไว้นันหากพี่ๆจำได้ นั่นแหละ ผมจึงทักเขาไป เว้นวันนึง เว้น 2 วัน เขาลงสตอรี่ ก็ไปทักหาเขา ซึ่งแน่นอนว่าคำตอบคือความเงียบที่ได้กลับมา ซึ่งผมทำใจยากสุดๆกับเหตุการณ์ที่ผมได้ไปรักเขาจนอยากช่วยดูแล ผมจึงรู้สึกอยากย้อนเวลาไปแก้ไขข้อความที่ผมได้พิมพ์ไปนั้นอย่างมากกกx20 และด่าตัวเองว่าถ้าไม่พิมพ์ไปแบบนั้นป่านนี้คงไม่ลงเอยแบบนี้หรอก ผมจึงอยากขอคำปรึกษา 🥲 และใกล้ที่เขาจะเริ่มงานใหม่ + วันเกิดของเขาผมอยากจะให้กำลังใจและเตรียมของขวัญไปให้กับเขาด้วยตัวเองมันจะดีไหม (ปล. ผมลองปรึกษากับ ai มันบอกว่าเราควรเงียบไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้นแม้จะเป็นวันเกิดรึวันที่เริ่มงานใหม่ ซึ่งผมจึงอยากลองมาปรึกษาในฐานะมนุษย์ด้วยครับ)
ปรับทุก ฮีลใจ
พอดีผมได้คุยกับผญ.คนหนึ่ง(มีลูกติด 1 คน 3 ขวบนะครับ) คุยกันได้ประมาณเกือบ 2 เดือน โดยในช่วงเวลานั้นผมก็ได้เจอเขาและลูกของเขาด้วย บางครั้งก็ไปทานข้าวกันแค่ผมกับเขา 2 คน บางครั้งก็พาลูกไปด้วย โดยผมออกค่าอาหารให้ทุกครั้ง ( เจอกัน 3 ครั้ง ) ไปรับไปส่งทำงาน จนกลายเป็นผมที่รู้สึกถึงคสพ. เขาเป็นผญ.ที่เข้มแข็งมากก ขยันมากๆๆๆ แต่การเงินไม่ค่อยอำนวย จนผมรู้สึกอยากดูแลอยากช่วยเท่าที่ทำได้ (จะเรียกว่าอาหวังก็ได้) แต่ทุกทีเขาก็ตอบว่า"ไม่เป็นไร" ซึ่งผมก็โอเคไม่เป็นไร บางครั้งเขาก็บอกผมว่าเป็นเพื่อนนะ แต่ผมก็สัญญาว่าผมจะคอยเป็นกำลังใจในวันที่เขาเหนื่อย และเป็นคนปรึกษาให้เขาหายเหนื่อย และคุยกันอยู่นาน จนเขาได้งานใหม่กทม. ก็ต้องย้ายไป เขาต้องหา รร.ใหม่ให้ลูก หาที่พัก เอกสารต่างๆ ซึ่งผมทราบดีว่าเขาคงเหนื่อยมากกกเลยไม่ค่อยได้แชทคุยกันหลายวัน บางครั้ง ซึ่ง*ผมติดที่ชอบทักๆไปทั้งๆที่เขาไม่อ่าน จนกระทั่งเขาตอบและก็แชทกันปกติ ก็มีโดนเขาด่าโดนว่าบ้างว่าทักมาทำไมนักหนา ลำคาญกวนอยู่ได้และจึงรู้ว่าช่วงนั้นลูกป่วยไข้สูง และเขาก็เหนื่อย และแชทกันปกติอีกประมาณ 3 วัน ผมกลับส่งข้อความว่า "ลูกได้ไปรร.รึยัง" จากนั้นเขาก็บอกว่า โอ้ยจะรีบไปไหนเนี่ย ช่างเถอะ ซึ่งผมไม่ทราบว่าเขาเริ่มงานวันไหนและลูกเข้ารร.วันไหน และแชทนั้นก็ได้เงียบหายไป ซึ่งจาก * ที่ผมทำไว้นันหากพี่ๆจำได้ นั่นแหละ ผมจึงทักเขาไป เว้นวันนึง เว้น 2 วัน เขาลงสตอรี่ ก็ไปทักหาเขา ซึ่งแน่นอนว่าคำตอบคือความเงียบที่ได้กลับมา ซึ่งผมทำใจยากสุดๆกับเหตุการณ์ที่ผมได้ไปรักเขาจนอยากช่วยดูแล ผมจึงรู้สึกอยากย้อนเวลาไปแก้ไขข้อความที่ผมได้พิมพ์ไปนั้นอย่างมากกกx20 และด่าตัวเองว่าถ้าไม่พิมพ์ไปแบบนั้นป่านนี้คงไม่ลงเอยแบบนี้หรอก ผมจึงอยากขอคำปรึกษา 🥲 และใกล้ที่เขาจะเริ่มงานใหม่ + วันเกิดของเขาผมอยากจะให้กำลังใจและเตรียมของขวัญไปให้กับเขาด้วยตัวเองมันจะดีไหม (ปล. ผมลองปรึกษากับ ai มันบอกว่าเราควรเงียบไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้นแม้จะเป็นวันเกิดรึวันที่เริ่มงานใหม่ ซึ่งผมจึงอยากลองมาปรึกษาในฐานะมนุษย์ด้วยครับ)