สวัสดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านเรากำลังมีปัญหา พ่อมีเมียน้อยอยู่ค่ะ
ก่อนที่จะอ่านเรื่องนี้ ถึงคนที่เข้ามาอ่าน แล้วกำลังคิดในใจว่า เรื่องนี้ควรเก็บไว้ภายในบ้าน แล้วเราไม่ควรนำมาเล่า ก็ขอให้ปิดไปได้เลยค่ะ
ประเด็นสาระสำคัญของเรื่องคือ
ก่อนหน้านี้เราเคยรู้สึกแย่มากกับเรื่องนี้
ก็เลยเอาไปปรึกษากับผู้ใหญ่ท่านนึง ที่รู้จัก
แต่กลับเป็นว่าแทนที่จะได้คำแนะนำ เค้ากลับพูดว่าที่จริงเรื่องนี้ควรจะเก็บเป็นเรื่องภายในครอบครัว
และเด็กหรือลูกอย่างเราไม่ควรไปยุ่ง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ไปดีกว่า แล้วก็โดนข้ามเรื่องนี้ไปเลยค่ะ
ก็เลยอยากถามค่ะ ว่า "ผู้ใหญ่" ที่ว่ารู้สึกอย่างไรกับประโยคนี้
สมมุติเราขอคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ 10 คน เราจะเจอคนตอบแบบนี้ประมาณ7- 8 คน
เราขอพูดในฐานะคนเป็นลูก/เด็กนะคะ
ว่า พวกเรารับรู้อยู่ตลอดค่ะ
เราเป็นลูกที่ไม่ชอบพ่อเรามากๆ และจะไม่ค่อยคุยกับพ่อเราตอนนี้ค่ะ
ผู้ใหญ่ทุกคนบอกให้เราทำตัวเป็นลูกที่ดี
เราทำค่ะ เราเป็นลูกที่ดีของคุณแม่ เรารู้สึกว่าเราทำเพื่อแม่พอ
เรื่องเรียนกับเรื่องปัญหาในบ้านเราแยกแยะออกจากกัน
เราตั้งใจเรียน และกำลังศึกษาอยูในมหาลัย ผลการเรียนเราก็โอเคค่ะ
ติดแค่ว่าเราจะแอนตี้พ่อ ไม่คุยกับพ่อ
และบ่อยครั้งที่เราจะทะเลาะกับพ่อเรา
พ่อเราชอบอ้างขึ้นมาว่า เค้าส่งเสียเรามาตั้งแต่เด็ก และเริ่มทวงบุญคุณเราสารพัด
ทั้งๆที่จริงตั้งแต่ที่เค้ามีเมียน้อยคนนี้ เค้าก็ไม่ได้ส่งเสียเราเเล้วค่ะ
ตอนนี้เราขายของผ่านเนต เอากำไรเป็นค่าเทอมเราเอง
(ค่าเทอม ม.เราไม่แพงค่ะ ส่งเสียตัวเองเรียนไม่ได้เป็นเรื่องที่เราคิดว่าเราเก่งเลยนะคะ)
ส่วนค่ากิน ค่าจิปาถะ ก็เป็นเงินที่คุณแม่ให้เราค่ะ คุณแม่ต้องออกมาทำงานหลังจากที่พ่อไม่ส่งเสีย
ทุกครั้งที่มีปากเสีย พ่อเราจะเอาอดีตมาเป็นข้ออ้างตลอด
จนเราทนไม่ไหว และเถียงกลับไปว่า
"ทุกวันนี้ บ้านก็ไม่ได้กลับอยู่แล้ว พ่อจะไปรู้เรื่องอะไรของคนในบ้าน"
แล้วพ่อเราก็จะชอบพูดประผดยคนึงกลับมาว่า
"xเป็นลูก xไม่เกี่ยว นี่มันเรื่องของผู้ใหญ่"
ถามจริงเถอะค่ะ?
เราเจอผลกระทบมาขนาดนี้ ทำไมพ่อถึงพูดประโยคนี้อยู่ค่ะ
ประโยคนี้มันคือประโยคที่ ผู้ใหญ่ใช้เมื่อ
เค้าไม่สามารถตอบปัญหาที่โดนยิงมาจาก "เด็ก" อยู่รึเปล่า
ถ้าในแง่ของคนที่ให้คำปรึกษา
ก็คือเค้าไม่อยากยุ่งด้วยรึเปล่า
เพราะประโยคนี้เป็นประโยคที่ เราได้ยินบ่อยมาก ไม่ใช่แค่กับตัวเรา
เราอ่านกระทู้ในพันธ์ทิพ เราก็เคยเห็นคนตอบแบบนี้
เด็ก ไม่ใช่คำที่จะมาขีดกั้น ให้เค้าไม่ได้รับรู้นะคะ
ถ้าเป็นเด็กมากๆ อันนี้เข้าใจค่ะว่า ไม่อยากให้รับรู้ถึงความรุนแรง
แต่ถ้าเป็นเด็กที่โตมาหน่อย เป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ ที่จะไม่ให้เค้ารับรู้
ถึงยังงั้นเราก็ยังเห็น"ผู้ใหญ่" ใช้ประโยคนี้ด้วยอยู่ดี
ประโยคที่ว่า "ยังไงเค้าก็ยังเป็นพ่อเรา" ขอข้ามไปนะคะ
เราว่าเราคุยกับเค้า 2-3 ประโยค/วัน ก็มากพอสำหรับเราแล้วค่ะ
สรุปประเด็นก็คือ ตกลงที่ "ผู้ใหญ่" ยังใช้ประโยคนี้อยู่ เป็นเพราะอะไรคะ
ความจริงเป็นไปตามที่เราคิดรึเปล่า
ถ้าผู้ใหญ่ยังใช้ประโยคนี้ด้วยเหตุผลที่เราเข้าใจ แล้วมันจำเป็นอะไรด้วยคะที่เราจะต้องเชื่อและเห็นด้วย?
เราเถียงพ่อก็กลายเป็นว่าเราเป็นลูกที่แย่งั้นหรอคะ?
เราต้องแบกหน้ายิ้มรับพ่อ ทำตัวเป็นลูกสุดน่ารัก ทั้งๆที่พ่อทำกับครอบครัวแบบนี้หรอคะ?
ขอบคุณมากค่ะ ...
ปัญหาครอบครัวกับ ประโยคที่ว่า "เรื่องนี้เด็ก/ลูก ไม่เกี่ยว"
เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านเรากำลังมีปัญหา พ่อมีเมียน้อยอยู่ค่ะ
ก่อนที่จะอ่านเรื่องนี้ ถึงคนที่เข้ามาอ่าน แล้วกำลังคิดในใจว่า เรื่องนี้ควรเก็บไว้ภายในบ้าน แล้วเราไม่ควรนำมาเล่า ก็ขอให้ปิดไปได้เลยค่ะ
ประเด็นสาระสำคัญของเรื่องคือ
ก่อนหน้านี้เราเคยรู้สึกแย่มากกับเรื่องนี้
ก็เลยเอาไปปรึกษากับผู้ใหญ่ท่านนึง ที่รู้จัก
แต่กลับเป็นว่าแทนที่จะได้คำแนะนำ เค้ากลับพูดว่าที่จริงเรื่องนี้ควรจะเก็บเป็นเรื่องภายในครอบครัว
และเด็กหรือลูกอย่างเราไม่ควรไปยุ่ง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ไปดีกว่า แล้วก็โดนข้ามเรื่องนี้ไปเลยค่ะ
ก็เลยอยากถามค่ะ ว่า "ผู้ใหญ่" ที่ว่ารู้สึกอย่างไรกับประโยคนี้
สมมุติเราขอคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ 10 คน เราจะเจอคนตอบแบบนี้ประมาณ7- 8 คน
เราขอพูดในฐานะคนเป็นลูก/เด็กนะคะ
ว่า พวกเรารับรู้อยู่ตลอดค่ะ
เราเป็นลูกที่ไม่ชอบพ่อเรามากๆ และจะไม่ค่อยคุยกับพ่อเราตอนนี้ค่ะ
ผู้ใหญ่ทุกคนบอกให้เราทำตัวเป็นลูกที่ดี
เราทำค่ะ เราเป็นลูกที่ดีของคุณแม่ เรารู้สึกว่าเราทำเพื่อแม่พอ
เรื่องเรียนกับเรื่องปัญหาในบ้านเราแยกแยะออกจากกัน
เราตั้งใจเรียน และกำลังศึกษาอยูในมหาลัย ผลการเรียนเราก็โอเคค่ะ
ติดแค่ว่าเราจะแอนตี้พ่อ ไม่คุยกับพ่อ
และบ่อยครั้งที่เราจะทะเลาะกับพ่อเรา
พ่อเราชอบอ้างขึ้นมาว่า เค้าส่งเสียเรามาตั้งแต่เด็ก และเริ่มทวงบุญคุณเราสารพัด
ทั้งๆที่จริงตั้งแต่ที่เค้ามีเมียน้อยคนนี้ เค้าก็ไม่ได้ส่งเสียเราเเล้วค่ะ
ตอนนี้เราขายของผ่านเนต เอากำไรเป็นค่าเทอมเราเอง
(ค่าเทอม ม.เราไม่แพงค่ะ ส่งเสียตัวเองเรียนไม่ได้เป็นเรื่องที่เราคิดว่าเราเก่งเลยนะคะ)
ส่วนค่ากิน ค่าจิปาถะ ก็เป็นเงินที่คุณแม่ให้เราค่ะ คุณแม่ต้องออกมาทำงานหลังจากที่พ่อไม่ส่งเสีย
ทุกครั้งที่มีปากเสีย พ่อเราจะเอาอดีตมาเป็นข้ออ้างตลอด
จนเราทนไม่ไหว และเถียงกลับไปว่า
"ทุกวันนี้ บ้านก็ไม่ได้กลับอยู่แล้ว พ่อจะไปรู้เรื่องอะไรของคนในบ้าน"
แล้วพ่อเราก็จะชอบพูดประผดยคนึงกลับมาว่า
"xเป็นลูก xไม่เกี่ยว นี่มันเรื่องของผู้ใหญ่"
ถามจริงเถอะค่ะ?
เราเจอผลกระทบมาขนาดนี้ ทำไมพ่อถึงพูดประโยคนี้อยู่ค่ะ
ประโยคนี้มันคือประโยคที่ ผู้ใหญ่ใช้เมื่อ
เค้าไม่สามารถตอบปัญหาที่โดนยิงมาจาก "เด็ก" อยู่รึเปล่า
ถ้าในแง่ของคนที่ให้คำปรึกษา
ก็คือเค้าไม่อยากยุ่งด้วยรึเปล่า
เพราะประโยคนี้เป็นประโยคที่ เราได้ยินบ่อยมาก ไม่ใช่แค่กับตัวเรา
เราอ่านกระทู้ในพันธ์ทิพ เราก็เคยเห็นคนตอบแบบนี้
เด็ก ไม่ใช่คำที่จะมาขีดกั้น ให้เค้าไม่ได้รับรู้นะคะ
ถ้าเป็นเด็กมากๆ อันนี้เข้าใจค่ะว่า ไม่อยากให้รับรู้ถึงความรุนแรง
แต่ถ้าเป็นเด็กที่โตมาหน่อย เป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ ที่จะไม่ให้เค้ารับรู้
ถึงยังงั้นเราก็ยังเห็น"ผู้ใหญ่" ใช้ประโยคนี้ด้วยอยู่ดี
ประโยคที่ว่า "ยังไงเค้าก็ยังเป็นพ่อเรา" ขอข้ามไปนะคะ
เราว่าเราคุยกับเค้า 2-3 ประโยค/วัน ก็มากพอสำหรับเราแล้วค่ะ
สรุปประเด็นก็คือ ตกลงที่ "ผู้ใหญ่" ยังใช้ประโยคนี้อยู่ เป็นเพราะอะไรคะ
ความจริงเป็นไปตามที่เราคิดรึเปล่า
ถ้าผู้ใหญ่ยังใช้ประโยคนี้ด้วยเหตุผลที่เราเข้าใจ แล้วมันจำเป็นอะไรด้วยคะที่เราจะต้องเชื่อและเห็นด้วย?
เราเถียงพ่อก็กลายเป็นว่าเราเป็นลูกที่แย่งั้นหรอคะ?
เราต้องแบกหน้ายิ้มรับพ่อ ทำตัวเป็นลูกสุดน่ารัก ทั้งๆที่พ่อทำกับครอบครัวแบบนี้หรอคะ?
ขอบคุณมากค่ะ ...