เผอิญว่าเรามีโอกาศได้งานหลายๆที่พร้อมๆกัน แต่ รอผลสัมภาษณ์ของอีกที่นึงอยู่
และ บ.กลางๆ แห่งหนึ่งก็ยื่น offer มาให้ และ บอกว่าอยากร่วมงานกับเรามาก ๆ
เราก็เลยขอเวลาตัดสินใจ เพราะ บ.กลาง และ ผลตอบแทนไม่ดึงดูด กับ ขนาดค.เสี่ยง
แต่ ผลของบ. ใหญ่ที่เราจะหวังจะได้ เงินเดือนอาจดีกว่า ใกล้บ้านกว่า แต่ก็บอก
เลื่อนประกาศผลแล้วเลื่อนอีก เลื่อนเป็นอาทิตย์...
สุดท้าย จำเป็นต้องบอกว่าจะไปเซ็นสัญญาแต่เราก็บอกวันเซ็นสัญญาช้าไปอีกหน่อย (ยังไม่ได้เซ็น)
เราเข้าใจนะ สุดท้ายเราต้องเลือกอนาคตของเรา แต่ มันก็อดรู้สึกผิดมากๆไม่ได้ เพราะ บ.กลางนั้นๆ
เสียเวลา ให้โอกาสเรา และ อยากร่วมงานกับเรามากกว่าบ.ใหญ่...
จะต้องปฏิเสธ จะพูดยังไงดีนะ เฮ้อ รู้สึกผิดมากจริงๆ ที่เลื่อนๆ ไปแล้วก็ไม่เอา ทั้งๆที่เค้ารอ
เข้าใจว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาทางธุรกิจมากนะ แต่ ความรู้สึกผิดนี่มันห้ามกันยากจริงๆ
ค.รู้สึกผิดของการปฏิเสธงาน หรือ อนาคตของเรา
และ บ.กลางๆ แห่งหนึ่งก็ยื่น offer มาให้ และ บอกว่าอยากร่วมงานกับเรามาก ๆ
เราก็เลยขอเวลาตัดสินใจ เพราะ บ.กลาง และ ผลตอบแทนไม่ดึงดูด กับ ขนาดค.เสี่ยง
แต่ ผลของบ. ใหญ่ที่เราจะหวังจะได้ เงินเดือนอาจดีกว่า ใกล้บ้านกว่า แต่ก็บอก
เลื่อนประกาศผลแล้วเลื่อนอีก เลื่อนเป็นอาทิตย์...
สุดท้าย จำเป็นต้องบอกว่าจะไปเซ็นสัญญาแต่เราก็บอกวันเซ็นสัญญาช้าไปอีกหน่อย (ยังไม่ได้เซ็น)
เราเข้าใจนะ สุดท้ายเราต้องเลือกอนาคตของเรา แต่ มันก็อดรู้สึกผิดมากๆไม่ได้ เพราะ บ.กลางนั้นๆ
เสียเวลา ให้โอกาสเรา และ อยากร่วมงานกับเรามากกว่าบ.ใหญ่...
จะต้องปฏิเสธ จะพูดยังไงดีนะ เฮ้อ รู้สึกผิดมากจริงๆ ที่เลื่อนๆ ไปแล้วก็ไม่เอา ทั้งๆที่เค้ารอ
เข้าใจว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาทางธุรกิจมากนะ แต่ ความรู้สึกผิดนี่มันห้ามกันยากจริงๆ