ไม่รู้จะระบายทางไหน
พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่ สองขวบค่ะ อยู่กะย่า อาชีพขายของทั่วไป
ที่บ้านนิสัย จะออกหยิ่งๆ แข็งๆ ไม่อ่อนโยน ไม่มีการแสดงความรักออกมาตรงๆ
พ่อ อยู่ไม่ไกลกัน. นานๆเจอครั้ง ไม่ค่อยพูดกัน ไม่เคยกอด ไม่เคยหอม ไม่เคยคุยหรือเล่าเรื่องราวให้ฟัง
หลายครั้งที่พยายามจะคุย จะเล่า ได้เกรด 3.6 ก็มาบอก ย่ากะพ่อ แต่เค้าเงียบ ไม่พูดไร ไม่ยินดี เฉยๆ จนไม่กล้าจะคุย ไม่กล้าจะเล่า
แม่อยู่ห่างกันตั้งแต่เด็ก ปีนึงเจอกันครั้งนึง คุยเยอะกว่าฝ่ายพ่อ แต่แม่ค่อนข้างอารมณ์ร้อนพอๆกันกับดิฉัน ทะเลาะกันบ่อย
เพราะความชอบต่างกันมาก
ปีนี้เพิ่งมาเรียนที่กรุงเทพ แม่อยูากรุงเทพ. อยู่มา 5-6 เดือน แม่มาหาแค่ครั้งเดียว
แม่ติดเพื่อนมาก. แม่ไปโน่นไปนี่ตลอด.
วันก่อนบอกแม่ว่าไม่สบาย ปวดหัวหนัก. ขอให้แม่พาไปตรวจ แม่บอกได้ ให้ตื่นไวๆ เดี๋ยวมารับ
ตื่นมารอ 6โมงเช้า แม่ก็ไม่มา. แม่ผลัด เป็นอีกวัน สุดท้าย รอ2-3 วันก๋ไม่มา
หลายครั้งที่นัดกันแล้วผิดนัด. จะไปหาแม่ แม่ก็ไม่ค่อยอยู่
วันนี้ก็รอ. รอทุกครั้ง เหนื่อยใจจังค่ะ โตจนป่านนี้แล้วยังไม่มีโมเม้นของความรัก ความผูกพันธ์ พ่อแม่ลูกเลย
ดีใจก็ไม่รู้จะบอกใคร ทุกข์ใจก็ไม่รู้จะบอกใคร บางครั้งก็ท้อกับชีวิต
อยากมีโมเม้นความรู้สึก ความห่วงใย ดูแลเอาใจใส่จากพ่อแม่บ้าง
ดิฉันไม่สนิทกับใครในครอบครัวเลย. ดิฉันโตมาด้วยการดูแลตัวเอง. คิดเอง ทำเอง
เค้าไม่บังคับ. และเค้าก็ไม่สนใจ ปล่อยให้ดิฉันอยากทำอะไีก็ทำ. มันดีค่ะ อิสระมาก
แต่ในใจ อยากได้รับ ความอบอุ่นดูแลกันบ้าง. แค่เปิดอกคุยกันบ้างก็ยังดี
แปลกจังนะคะ ยิ่งโต ยิ่งคิดถึง อยากได้ โหยหา จบปริญญาปีหน้า ไม่รู้จะมีใครมากันรึเปล่า
ท้อค่ะ ขอบ่น
พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่ สองขวบค่ะ อยู่กะย่า อาชีพขายของทั่วไป
ที่บ้านนิสัย จะออกหยิ่งๆ แข็งๆ ไม่อ่อนโยน ไม่มีการแสดงความรักออกมาตรงๆ
พ่อ อยู่ไม่ไกลกัน. นานๆเจอครั้ง ไม่ค่อยพูดกัน ไม่เคยกอด ไม่เคยหอม ไม่เคยคุยหรือเล่าเรื่องราวให้ฟัง
หลายครั้งที่พยายามจะคุย จะเล่า ได้เกรด 3.6 ก็มาบอก ย่ากะพ่อ แต่เค้าเงียบ ไม่พูดไร ไม่ยินดี เฉยๆ จนไม่กล้าจะคุย ไม่กล้าจะเล่า
แม่อยู่ห่างกันตั้งแต่เด็ก ปีนึงเจอกันครั้งนึง คุยเยอะกว่าฝ่ายพ่อ แต่แม่ค่อนข้างอารมณ์ร้อนพอๆกันกับดิฉัน ทะเลาะกันบ่อย
เพราะความชอบต่างกันมาก
ปีนี้เพิ่งมาเรียนที่กรุงเทพ แม่อยูากรุงเทพ. อยู่มา 5-6 เดือน แม่มาหาแค่ครั้งเดียว
แม่ติดเพื่อนมาก. แม่ไปโน่นไปนี่ตลอด.
วันก่อนบอกแม่ว่าไม่สบาย ปวดหัวหนัก. ขอให้แม่พาไปตรวจ แม่บอกได้ ให้ตื่นไวๆ เดี๋ยวมารับ
ตื่นมารอ 6โมงเช้า แม่ก็ไม่มา. แม่ผลัด เป็นอีกวัน สุดท้าย รอ2-3 วันก๋ไม่มา
หลายครั้งที่นัดกันแล้วผิดนัด. จะไปหาแม่ แม่ก็ไม่ค่อยอยู่
วันนี้ก็รอ. รอทุกครั้ง เหนื่อยใจจังค่ะ โตจนป่านนี้แล้วยังไม่มีโมเม้นของความรัก ความผูกพันธ์ พ่อแม่ลูกเลย
ดีใจก็ไม่รู้จะบอกใคร ทุกข์ใจก็ไม่รู้จะบอกใคร บางครั้งก็ท้อกับชีวิต
อยากมีโมเม้นความรู้สึก ความห่วงใย ดูแลเอาใจใส่จากพ่อแม่บ้าง
ดิฉันไม่สนิทกับใครในครอบครัวเลย. ดิฉันโตมาด้วยการดูแลตัวเอง. คิดเอง ทำเอง
เค้าไม่บังคับ. และเค้าก็ไม่สนใจ ปล่อยให้ดิฉันอยากทำอะไีก็ทำ. มันดีค่ะ อิสระมาก
แต่ในใจ อยากได้รับ ความอบอุ่นดูแลกันบ้าง. แค่เปิดอกคุยกันบ้างก็ยังดี
แปลกจังนะคะ ยิ่งโต ยิ่งคิดถึง อยากได้ โหยหา จบปริญญาปีหน้า ไม่รู้จะมีใครมากันรึเปล่า