กลางเดือนนี้เรากำลังจะเริ่มงานที่ใหม่ค่ะ เป็นบริษัทใหญ่โต มีชื่อเสียง ถ้าเทียบในอุตสาหกรรมเดียวกัน บริษัทนี้ถือว่าเป็นบริษัทที่อยู่อันดับต้นๆเลย แต่เรามีความกังวล เกิดขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะที่นี่เป็นองค์กรใหญ่ ซึ่งในประวัติการทำงานของเรานับ 10 ปีที่ผ่านมา เราไม่เคยทำงานกับบริษัทใหญ่ๆขนาดนี้มาก่อน ง่ายๆคือเราผ่านมาแต่บริษัทเล็กๆ ที่มีคนทำงานไม่เกิน 10 คนซักที่เลย แต่ด้วยอายุ ด้วยความต้องการเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน การตัดสินใจเปลี่ยนงานครั้งนี้ ทำให้เราตัดสินใจเลือกรับโอกาสจากบริษัทนี้ ที่นี่เราไม่ได้สมัครไปนะคะ เราไปอัพเดทรีซูเม่ในเวปสมัครงาน แล้วทางฝ่ายบุคคลโทรเรียกเราไปสัมภาษณ์ ตอนนั้นมีบริษัทที่เราไปสัมภาษณ์และรับเราเข้าทำงานแล้ว แต่ยังไม่ถึงวันเซ็นสัญญา ตอนเราได้ยินชื่อบริษัท เราก็ไปหาข้อมูลดูก่อนรับนัดสัมภาษณ์ ซึ่งก็พบว่าถ้าได้ทำต้องเป็นโอกาสที่ดีแน่ๆ เลยโทรไปรับนัดสัมภาษณ์ และตอนสัมภาษณ์เสร็จเค้าก็แจ้งว่าผลการสัมภาษณ์จะแจ้งให้ทราบประมาณ 2 สัปดาห์ เราก็ถามคนที่สัมภาษณ์เราว่า คิดว่าเรามีโอกาสที่จะได้มาร่วมงานกับที่นี่มั๊ย เพราะจริงๆเราต้องเข้าไปเซ็นต์สัญญากับอีกที่นึงวันจันทร์(เราไปสัมภาษณ์วันพุธ) เค้าก็บอกเราว่า งั้นต้องขอประชุมกันก่อน เพราะยังมีคนรอคิวสัมภาษณ์อยู่อีก
ตอนนั้นเราค่อนข้างถอดใจแล้ว ถ้าเค้ามีตัวเลือกเยอะ จะเอาอะไรไปสู้ เพราะเราไม่ใช่คนทำงานเก่งมาก (ข้อนี้เราก็บอกเค้านะ เค้าถามว่าถ้าให้เกรดตัวเองในการทำงาน A-D คุณให้ตัวเองเท่าไหร่ เราบอกว่าให้ C+ ถึง B )วันที่ไปสมัครงาน ก็มีแค่เอกสารทั่วไป และประสบการณ์ทำงานไปบอกเล่าให้เค้าฟัง ไม่ได้มีผลงานอะไรแนบไปให้ดู ตำแหน่งที่เราสมัครก็ค่อนข้างเป็นฟันเฟืองที่สำคัญของบริษัทพอสมควร แต่ปรากฏว่าเก้าโมงครึ่งของเช้าวันศุกร์ คนที่สัมภาษณ์โทรมาหาเรา แจ้งว่าเราผ่านการสัมภาษณ์ ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน !!
เราดีใจได้ซักพัก ก็โทรไปขอโทษและแจ้งยกเลิกการเซ็นต์สัญญากับอีกที่นึงทันที แล้วก็มาเปิดหาข้อมูลบริษัทที่เราจะไปทำงาน สอบถามคนใกล้ชิดที่อยู่วงการเดียวกับธุรกิจนี้ ยิ่งรู้ข้อมูลมาก เรายิ่งเกิดความกังวล ความกลัว ความไม่มั่นใจ ตามมาด้วยคำถามเยอะแยะเต็มไปหมด กลัวว่าจะทำไม่ได้ !!! แฟนเราเค้าก็ดีใจที่เราเลือกทำกับที่นี่ รู้ว่าเรากังวล ก็ช่วยปลอบใจ พูดให้กำลังใจ เราก็ยิ้มๆ พยักหน้าหงึกๆ แต่ลึกๆยังกังวลอยู่มาก ว่าเราจะทำได้มั๊ย องกรณ์ใหญ่ๆเค้าต้องทำงานกันยังไงบ้าง ความกดดันจะเยอะขนาดไหน รายละเอียดในงานที่รับผิดชอบจะเป็นยังไง นั่นนี่นู่นเต็มไปหมด ไม่น่าเชื่อว่าเราจะมีวันนี้ วันที่ต้องหมดความมั่นใจกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง (ปกติเราไม่เป็นแบบนี้นะคะ อาจไม่ถึงกับมั่นใจในตัวเองมาก แต่ก็ค่อนข้างจัดการเรื่องต่างๆได้ด้วยตัวเองในระดับที่น่าพอใจ)
พิมพ์ซะยาวเชียว ตามประสาคนขาดความมั่นใจ อยากได้กำลังใจ อยากได้วิธีรับมือ อยากได้แง่มุมข้อคิดให้เราหลุดจากอาการกังวลแบบนี้ สงสารแฟนเราด้วยค่ะ รุ้ว่าเรากังวล เค้าก็กังวล เราจัดการกับอารมณ์ของตัวเองตอนนี้ไม่ได้เลย ใกล้ถึงวันต้องไปทำงานแล้ว T____T
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณเวปพันทิปที่มีพื้นที่ให้เราระบายความรู้สึกด้วยค่ะ....
ได้ทำงานที่ดีๆจะมัวกลัว กังวลอะไรก็ไม่รู้ จัดการกับตัวเองยังไงดี !!!
ตอนนั้นเราค่อนข้างถอดใจแล้ว ถ้าเค้ามีตัวเลือกเยอะ จะเอาอะไรไปสู้ เพราะเราไม่ใช่คนทำงานเก่งมาก (ข้อนี้เราก็บอกเค้านะ เค้าถามว่าถ้าให้เกรดตัวเองในการทำงาน A-D คุณให้ตัวเองเท่าไหร่ เราบอกว่าให้ C+ ถึง B )วันที่ไปสมัครงาน ก็มีแค่เอกสารทั่วไป และประสบการณ์ทำงานไปบอกเล่าให้เค้าฟัง ไม่ได้มีผลงานอะไรแนบไปให้ดู ตำแหน่งที่เราสมัครก็ค่อนข้างเป็นฟันเฟืองที่สำคัญของบริษัทพอสมควร แต่ปรากฏว่าเก้าโมงครึ่งของเช้าวันศุกร์ คนที่สัมภาษณ์โทรมาหาเรา แจ้งว่าเราผ่านการสัมภาษณ์ ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน !!
เราดีใจได้ซักพัก ก็โทรไปขอโทษและแจ้งยกเลิกการเซ็นต์สัญญากับอีกที่นึงทันที แล้วก็มาเปิดหาข้อมูลบริษัทที่เราจะไปทำงาน สอบถามคนใกล้ชิดที่อยู่วงการเดียวกับธุรกิจนี้ ยิ่งรู้ข้อมูลมาก เรายิ่งเกิดความกังวล ความกลัว ความไม่มั่นใจ ตามมาด้วยคำถามเยอะแยะเต็มไปหมด กลัวว่าจะทำไม่ได้ !!! แฟนเราเค้าก็ดีใจที่เราเลือกทำกับที่นี่ รู้ว่าเรากังวล ก็ช่วยปลอบใจ พูดให้กำลังใจ เราก็ยิ้มๆ พยักหน้าหงึกๆ แต่ลึกๆยังกังวลอยู่มาก ว่าเราจะทำได้มั๊ย องกรณ์ใหญ่ๆเค้าต้องทำงานกันยังไงบ้าง ความกดดันจะเยอะขนาดไหน รายละเอียดในงานที่รับผิดชอบจะเป็นยังไง นั่นนี่นู่นเต็มไปหมด ไม่น่าเชื่อว่าเราจะมีวันนี้ วันที่ต้องหมดความมั่นใจกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง (ปกติเราไม่เป็นแบบนี้นะคะ อาจไม่ถึงกับมั่นใจในตัวเองมาก แต่ก็ค่อนข้างจัดการเรื่องต่างๆได้ด้วยตัวเองในระดับที่น่าพอใจ)
พิมพ์ซะยาวเชียว ตามประสาคนขาดความมั่นใจ อยากได้กำลังใจ อยากได้วิธีรับมือ อยากได้แง่มุมข้อคิดให้เราหลุดจากอาการกังวลแบบนี้ สงสารแฟนเราด้วยค่ะ รุ้ว่าเรากังวล เค้าก็กังวล เราจัดการกับอารมณ์ของตัวเองตอนนี้ไม่ได้เลย ใกล้ถึงวันต้องไปทำงานแล้ว T____T
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณเวปพันทิปที่มีพื้นที่ให้เราระบายความรู้สึกด้วยค่ะ....