คุณคิดว่า "ประเทศไทย" ในตอนนี้ ในมุมมองของคุณเป็นอย่างไร [มุมมองของ 5 สาขาอาชีพ]

สำหรับมุมมองส่วนตัว

หากเทียบประเทศไทยเป็นอาคารสิ่งก่อสร้าง

แต่เดิม ฐานรากที่มีอยู่ของไทย มีเพื่อการสร้างอาคารเรือนไทยสไตล์โคโลเนียลแบบตะวันตก ที่ต้องการให้ต่างชาติเห็นถึงความมีอารยะของประเทศไทย
ดังนั้นจึงไม่ได้เข้าใจอย่างแท้จริงว่าสไตล์ตะวันตกเป็นอย่างไร จึงรับเข้ามาแบบผิด ๆ และไม่เข้าใจ
ทั้งยังผสมกับของไทยที่มีอยู่เดิมจนเกิดความสับสนว่าไหนไทยแท้หรือของต่างชาติ
(การถือคุณค่าพรหมจรรย์ เป็นค่านิยมของฝรั่งในยุควิคตอเรียนที่เขาเลิกมาตั้งนานแล้ว แต่คนไทยก็ยังถือเรื่องผู้หญิงซิงไม่ซิงอยู่อีก)
ซึ่งมันก็เหมาะสมในขณะนั้น เพราะหากไม่ทำ ชาติไทยก็จะถูกชาติตะวันตกรุกรานได้

ทว่าสำหรับปัจจุบัน ฐานรากที่ว่านี้มันไม่ใช่ฐานรากที่เหมาะสม มันเหมาะกับการสร้างอาคารแค่สามถึงสี่ชั้น แต่ในปัจจุบันชาติไทยเป็นอาคารสูงที่เกินกว่าสิบชั้นไปแล้ว
แต่ฐานเดิมที่ว่านี้ กลับไม่มีการเปลี่ยนแปลง มันถูกทิ้งให้เหมือนเดิม ทั้งยังไม่มีการพัฒนาหรือดูแลรักษา มันจึงถูกสนิมกัดกร่อนเข้าไปเรื่อย ๆ

ทว่า เหมือนภาครัฐพยายามจะปกปิดไม่ให้ใครรู้ ด้วยการเอาสีไปทา ดินไปถม เพื่อไม่ให้เห็นฐานรากที่ทรุดโทรมนั้น
(ไม่ยอมรับเรื่องประเทศไทยขึ้นชื่อในเรื่องการค้าบริการทางเพศ)
ทั้งนี้ก็เพราะคนที่มีอำนาจในภาครัฐได้ประโยชน์จากการที่ฐานรากยังมีสภาพเดิมโดยไม่มีใครไปยกเครื่องเปลี่ยนแปลงมัน

แต่แน่นอน ย่อมมีคนบางส่วนที่รู้และสงสัย จึงพยายามที่จะขุดคุ้ย สอบถาม ตั้งข้อสงสัย รวมถึงอยากให้มีการปรับปรุงฐานรากนี้ใหม่ ไม่ว่าด้วยวิธีที่รุนแรงหรือนุ่มนวล
ทว่าคนที่ทำเช่นนี้กลับถูกภาครัฐตราหน้า ว่าเป็นผู้ที่ทำผิดกฎหมาย ศีลธรรม จารีต ประเพณี และวัฒนธรรมอันดีงามของประเทศไทย (...)
โดยมีประชาชนส่วนใหญ่ที่หลงเชื่อจากนโยบาย "คลั่งชาติ" ที่ภาครัฐได้เป่าหูเอาไว้ในการให้มาต่อต้านคนที่อยากให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ด้วย

ซ้ำร้าย ยังมีบางคนแฝงเข้ามากับกลุ่มที่อยากให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ ให้เกิดความวุ่นวายที่รุนแรงมากขึ้น เพื่อหาผลประโยชนฺเข้ากระเป๋าตนเอง
ทั้งที่ไม่ได้หวังกับการเปลี่ยนฐานรากให้ดีขึ้นอย่างแท้จริง (เหลือง-แดง)

ซึ่ง แม้ฐานรากจะห่วยและมีปัญหา แต่ประเทศไทยก็ยังไม่ยอมมอง ไม่คิดว่ามันเป็นปัญหา แล้วสร้างอาคารนี้ให้สูงยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ

แน่นอนว่าคนทั่วไปพอสังหรณ์ใจว่าฐานรากมีปัญหา แต่ภาครัฐก็เบี่ยงประเด็นให้กลายเป็นแค่โครงสร้างเท่านั้นที่มีปัญหาแทน
แล้วก็ทำการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเพื่อหลอกคนไทยว่าทำแล้วจะสามารถรองรับชั้นอาคารที่สร้างเพิ่มเข้ามาได้

ทว่าโครงสร้างที่ปรับปรุง ใช้เพียงเทคนิคการรับน้ำหนักโดยการอัดแรงเท่านั้น โดยไม่มีเทคนิคใดที่รับน้ำหนักโดยการใช้แรงดึงเลย
(ให้คนอยู่ในระบบโดยการบังคับแบบไม่มีการชักจูง เช่นให้ครูมีคุณภาพก็ให้เรียนเยอะ ๆ โดยไม่เพิ่มสวัสดิการหรือการดูแล
ให้เด็กเข้าแถวตอนเช้าด้วยการลงโทษคนที่ไม่ยอมมา แต่ไม่มีการสร้างกิจกรรมสนุก ๆ ให้เด็กอยากมาเข้าร่วมเอง
หรือการเรียน บังคับให้มีการเรียนที่เข้มข้นเพื่อให้เรียนเก่ง แต่ไม่เคยให้เด็กรู้ว่าตัวเองโตขึ้นอยากเป็นอะไร จะได้ขยันเรียนจนเรียนเก่ง)

จนสุดท้ายโครงสร้างก็รับไม่ไหวจนเกิดการกะเทาะ และรับแรงได้น้อยลง แต่ภาครัฐกับคนทั่วไปยังคิดว่าเป็นเพราะยังอัดแรงไม่พอ
จนโครงสร้างที่กะเทาะเพราะถูกอัดแรงจนมากเกินไปต้องกะเทาะมากขึ้นยิ่งกว่าเดิมอีก
(เด็กไทยเรียนเยอะ แต่มีผลการเรียนระดับโลกที่แย่ ทว่าก็ยังจะให้เด็กไทยเรียนเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม)

ดังนั้น ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ ประเทศไทยก็ไม่มีวันสูงเทียบเท่าประเทศที่เจริญแล้วได้อย่างเด็ดขาด
เพราะแม้ภายนอกจะดูดี แต่ทั้งโครงสร้างและฐานรากก็ง่อนแง่นเต็มทน
หากฝืนหรือปล่อยทิ้งไว้เช่นนี้ สักวันหนึ่งมันก็จะถล่มลงมาอย่างแน่นอน