วิทยาศาสตร์การกีฬาและโภชนาการของเราดูแล้วล้าหลังหลายประเทศมาก

การที่นักกีฬาอ้วน หนา ตัน อืดอาดเชื่องช้า โดดไม่ขึ้น นี่บอกเลยว่าอาหารการกินคือหนักแป้งและน้ำตาลมาก คนไทยตอนนี้ติดหวานกันมากโดยเฉพาะเด็กรุ่นใหม่ กินแต่ชานมไข่มุก  กินแต่จังค์ฟู้ด ไม่แปลกที่เห็นอินฟลูยังชอบซื้อขนมหวานชากาแฟให้นักกีฬาและแพทย์ประจำทีมก็บอกกินได้ อันนี้ไม่โทษคนซื้อเท่าไหร่แต่โทษคนที่คุมเรื่องอาหาร ถ้าคุณให้นักกีฬากินอะไรหวานๆในแคมป์ได้ ก็รับรองได้เลยว่านอกแคมป์นี่กินแหลกแน่นอน เพราะไม่ได้สร้างวินัยในการกินให้ถูกต้อง
นักกีฬาญี่ปุ่นเขาลีนได้ขนาดนั้นกล้ามเนื้อชัดดูแล้วน่าจะเคร่งครัดเรื่องอาหารในชีวิตประจำวันมาก และในลีคก็มีนักโภชนาการที่คุมอาหารอย่างเคร่งครัด เขาเลยคล่องตัวแข็งแรงยืนระยะได้นาน นอกจากนี้นำ้ตาลยังทำให้ร่างกายอักเสบได้ง่าย บาดเจ็บได้ง่าย ยังรวมถึงอาหารที่คนไทยกินปกติเช่น ข้าว คนไทยชอบกินข้าวเยอะเกินไป เยอะเกินที่ร่างกายต้องการ สุดท้ายเปลี่ยนเป็นไขมัน รวมถึงพวกแกงกะทิทั้งหลายนี่ก็ตัวดีเลย ดูแล้วเราต้องยกเครื่องวิทยาศาสตร์การกีฬาและโภชนาการใหม่หมด เห็นเด็ก u19 เล่นแล้วเหนื่อยแทน หุ่นแต่ละคน ขนาดคนเตี้ยยังช้าอืดอาดหนาตัน ต้องสร้างวินัยการกินในชีวิตประจำวันใหม่หมดเลย เน้นโปรตีน ลดแป้งและน้ำตาลลดของมัน ต้องสร้างวินัยการกินให้เป็นส่วนหนึ่งของอาชีพนักกีฬาเป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างเคร่งครัดไม่ใช่แค่ทำแค่ในแคมป์แต่ต้องทำเป็นประจำจนเป็นนิสัยในชีวิตประจำวัน ทั้งรุ่นใหญ่รุ่นเล็ก