ผมจะสู้เพื่อลูก ผมจะเริ่มต้นใหม่ ผมจะไม่อยากตายอีกแล้ว

ขอมองต่างมุมนิดนึง ไม่ว่ากันนะ ความเห็นใจอย่างเดียวไม่ได้ช่วยให้คนพ้นขุมนรกหนี้ที่วนเวียนจ่าย(ดอก)ไม่สิ้นสุดแบบนี้ การคิดอย่างเป็นเหตุผลและตรรกะต่างหาก ที่ถ้าหาก(แค่) เรียงลำดับความคิดและความสำคัญเป็นก็จะหลุดหนี้ในเร็ววัน แน่นอน

หนี้ก้อนที่ 1 เข้าใจได้ถึงความจำเป็นต่อเนื่อง ในตอนนั้น

หนี้ก้อนที่ 2 & 3 น่าจะเข้าทำนอง "คนตายขายคนเป็น" ไม่รู้ว่าย่ามีลูกและหลานกี่คน จขกท. ใช้คำว่า"ค่ารถ" ถ้าเป็นค่ารถอย่างเดียว น่าจะแพงไปหน่อย รถไฟฟรีก็น่าจะไปได้ไกลถึงทุ่งสง (มั้ง) ถ้าเราไม่มีเงิน แค่ไปร่วมงานในฐานะหลานคนนึง เข้าใจว่าวิญญาณย่าก็คงดีใจแล้ว แต่ถ้าเป็นหนี้เป็นสินผูกพันกันยาวนานขนาดนี้ วิญญาณย่าจะคิดยังไง?

หนี้ก้อนที่ 4-5 เริ่มแสดงอาการไปไม่รอด หมุนไม่ทัน ก่อหนี้ใหม่ไปโปะดอกหนี้เก่า ดินพอกหางหมูเริ่มแล้วและคงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย

หนี้ก้อนที่ 6 ที่ว่าส่งแชร์ที่เปียมามือละ 7100 (เดาว่าต้นมือละ 5000 ดอกตาม 2100) ไม่รู้ว่าเปียเมื่อไหร่ แต่เวลาที่เปีย(ด้วยดอกแพงขนาดนั้น) สมมุติว่า 12 มือ น่าจะได้กว่า 6 หมื่นไม่รวมดอก แต่ถ้า 20 มือ เงินเป็นแสน
เวลาที่เปีย เดาว่ามือหลังเท้าแชร์ไม่เกิน 2 เดือน น่าจะช่วงก่อนปลายปี ก่อนย่าเสีย (มองในแง่ดี) และไปลงทุนขุดบ่อ !!!!!! จขกท. คิดอะไรอยู่ โยนเงินก้อนลงไป (ดอกเบี้ยเฉลี่ยโหดกว่า ร้อยละ 20 อีกถ้าคิดเป็นว่าทั้งก้อนเท่าไหร่ เปียเมื่อไหร่) ในบ่อ เมื่อหน้าแล้ง (เดาเวลา) และจะไม่ให้ผลตอบแทนที่เลื่อนลอยใน 1 ปีข้างหน้า (ขุดเร็วไป อีกนานกว่าฝนจะตก ไม่รู้ว่าน้ำจะดี เก็บน้ำอยู่มั้ย น้ำพอใช้ทำอะไรได้บ้าง รดผักหรือเลี้ยงปลา เมื่อไหร่จะเก็บผลได้) แทนที่จะเอาไปโปะหนี้(เจ้านาย)ที่น่าจะหมดหรือเกือบหมด และเอาเงินค่าดอกที่ประหยัดได้เก็บออม ทำให้ไม่มีหนี้ก้อนที่ 2-3-4-5 เพราะจะมีเงินใช้ในงานศพย่าแน่นอน (แม้จะไม่มีใครรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า แต่เงินออมนี่คือหลักประกันหนึ่งของชีวิตยามฉุกเฉิน)

ไม่รู้ว่าเคยคิดไหมว่า "บ่อลูกนั้น" นับถืงวันนี้ให้ผลประโยชน์บ้างหรือยัง? คิดค่าดอกที่ต้องจจ่ายไปทั้งหมด เพื่อบ่อลูกนี้กี่แสนแล้ว

จขกท. ลองเล่าระยะเวลาที่เปียแชร์ ทุนที่ได้ ที่ใช้ไปในการขุดบ่อ ผลที่ได้ปัจจุบัน เราจะได้เห็นว่า จขกท. คิดถูกต้องหรือไม่ แค่ไหน อย่างไร

อย่างที่บอกแต่ต้น ขอมองต่างมุมด้วยตรรกะ เท่าที่ข้อมูลมีและการสันนิษฐานเงื่อนเวลาและจำนวนเงินอย่างอยู่บนเหตุผล จะให้มุมมองที่สว่างแก่ จขกท. อย่างแท้จริง

คำถาม หลายปีที่ผ่านมา "แฟน" คงลางานไปทำนาทุกปี เคยคิดไหมว่า ต้นทุนในการได้ข้าวมาแต่ละปี "คุ้มไหม" ที่กี่ไร่ ทำได้ข้าวปีละเท่าไหร่ 2-3 ปีที่ผ่านมา ราคาในการจำนำ จำนองหรือรับประกันราคาข้าวของภาครัฐ ไม่ช่วยในการลดหนี้ของ จขกท. เลยหรือ?

ถ้างั้น เวลาและค่ารถที่ใช้ไปในการทำนาแต่ละปี (สูญเสียรายได้ทำงานรายวันของแฟนไป ต้องรวมคำนวนทุกเม็ดเงิน) รวม ๆ แล้วคุ้มไหม ถ้าพ่อแม่แฟน แก่แล้ว ทำไม่ไหว ให้เขาเช่าที่นาเอาค่าเช่าเนต ๆ เลยไม่ดีกว่าหรือ? รวมค่าเช่าที่ได้บวกค่าแรง ค่ารถที่เสียไป คุ้มกว่่าไหม? ไม่อยากให้ จขกท. และแฟน เป็นแบบชาวนาโบราณ คิด(คำนวน)ไม่เป็น ทำเพียงเพื่อไม่ให้ว่างงาน ทำนาไปๆมาๆเสียนาเนื่องจากไม่เคยคิดเลยว่า"ไม่คุ้ม" มีแต่ตความหวังกะหนี้เพิ่มขึ้นและมีข้าวกินเท่านั้น (ซึ่งต่อให้รวมค่าไปซื้อข้าวกินก็ไม่คุ้มอยู่ดี)   

ใครเห็นต่าง หรือ จขกท. มีข้อมูลเพิ่มเติม ก็เชิญ แต่อย่าเอาความรู้สึกเห็นอกเห็นใจและสงสาร มาปะปนกะข้อเท็จจริงและการคิดบนตรรกะและเหตุผล เพราะทำแบบน้ำมันฟังดูดีแต่ไม่ช่วยอะไร จขกท. เลย