สิ่งที่ผมเห็นในสมาธิ คืออะไร

สิ่งที่คุณ jaithonsitt เห็น  เรียกว่า นิมิต...

   ซึ่งนิมิตนี้จะเกิดกับคนที่ฝึกสมาธิจำนวนหนึ่ง  แต่ก็มีมากมายที่ไม่เคยเห็นนิมิตอะไรเลย  แม้ฝึกๆๆไปนานๆก็เห็นแต่ความมืดมิด...
   นิมิตที่เห็นๆกันนั้น มีสารพัดรูปแบบ นับไม่ถ้วน  เช่น กรณีของคุณเห็นเป็นลูกแก้วหลากสี  แต่ของคนอื่นๆอาจจะเห็นเป็นภาพคนหรือซากศพหรือเป็นภาพนรก สวรรค์ หรือ ผีสาง เทวดา หรืออื่นๆ  อะไรก็ได้ฯลฯ  มากมายนับไม่ถ้วนที่อาจจะเห็นไป...ตามแต่จริตนิสัยของผู้นั้น ... นิมิต ไม่ใช่จะมีเป็นแบบภาพ เท่านั้น เป็นแบบเสียงก็มี เช่น บางคนฝึกๆไปก็ได้ยินเสียงแปลกๆต่างๆนานา หรือเสียงคล้ายมีใคครมากระซิบในหูตลอดเวลา ... และยังมีนิมิตแบบอื่นๆอีก เช่น แบบเป็นกลิ่น หรือแบบรู้สึกตามร่างกาย ฯลฯ

...สรุปสำหรับผู้ฝึกสมาธิใหม่ๆ ยังไม่ชำนาญ  ไม่ควรไปสนใจนิมิตสารพัดแบบต่างๆเหล่านั้น  เพราะจะเป็นอันตรายมากๆ  จะเป็นตัวขวางทางที่น่ากลัวที่สุด  และถ้าละนิมิตพวกนั้นไม่ได้  ส่วนมากจะเป็นวิปลาส หรือเป็นบ้า หรือเป็นผู้หลงผิดเป็นคนที่มีความเห็นผิดในหลักธรรม เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไปในที่สุด  

...ดังนั้น การฝึกสมาธิครั้งต่อๆไป อย่าไปตั้งจุดหมายว่าอยากจะเห็นนิมิตเหล่านั้นอีก  ..ควรตั้งจุดหมายว่า จะฝึกเพื่อให้จิตสงบลงแน่วแน่เป็นกลางวางเฉย ... เมื่อได้ความสงบดังว่านี้มาแล้ว  ก็เอามาใช้พิจารณาทางด้านปัญญา คือ พิจารณาขันธ์ ๕ หรือ ร่างกายและจิตใจของตนเอง ให้เห็นเป็นของไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน หรือเป็นแค่ธาตุ ๔ เท่านั้น ... เพื่อชำระล้างกิเลสทั้งหลาย ได้แก่ ความโลภ  โกรธ  หลง ทั้งปวง ให้สูญสิ้นไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้   นี่จึงจะเป็นการตั้งจุดหมายการฝึกที่ตรงทาง ถูกทาง...

...เมื่อคุณมาฝึกอีกครั้งต่อไป  สิ่งที่คุณเจอ จะไม่เหมือนของเดิมอีกแล้ว  แต่จะเป็นของใหม่ ที่ลึกละเอียดกว่าเดิม  แต่จะทำได้ยากกว่าการทำครั้งแรก  ยากกว่ามาก  เพราะความอยากที่เกิดในใจคุณจะมาเป็นตัวขัดขวางอย่างแรง แก้ยากมากๆ..ดังนั้น ถ้าคิดจะฝึกครั้งต่อไปให้ได้ผลไวๆ  ก็ต้องพยายาม ละลด เลิก ความอยากจะเห็นผล หรือความอยากในการห่วงอาลัยต่อของเก่าที่เคยเห็นมา  ออกไปจากใจให้ได้ ...