บางทีตั้งใจจะกินอะไร แล้วร้านดันปิด แล้วต้องไปกินอันที่ไม่อยากกิน หงุดหงิด ท้องอิ่มก็จริง แต่เหมือนมันไม่สุด
สั่งอันที่จะกิน แต่ได้อีกอย่างที่ไม่อยากกินหรือไม่ชอบ กินก็ไม่เหมาะ เสียอารมณ์และหงุดหงิด
อะไรที่คาดว่าจะได้กิน แต่ดันหมด หรือบังเอิญ คนก่อนหน้านี้คือจานสุดท้าย ชุดสุดท้าย ดวงจู๋มาช้าไปก้าวเดียว ก็หงุดหงิด อีกนิดก้ไม่ให้เรา
ของกินถูกใจ สั่งมามากมาย ได้กินแค่เสี้ยวเดียว ทีเหลือมีคนช่วย แต่จ่ายเต็ม แหม มู้ดดี้สุดๆ และนี่คืออารมณ์ล่าสุดของมื้อเย็นวันนี้
สั่งข้าวผัดกะเพราปลาหมึก ข้าวดันหมด ไม่รอมันล่ะ สั่งก๋วยเตี๋ยว สั่งหมูสเต๊ะมาปรากฏว่า หมูสเต๊ะไม้ละ30เจ้าค่ะ
สั่งมา10ไม้ ได้กินไม้เดียว แต่จ่ายเต็ม
เราเคยร้องไห้กับอาหารมาบ่อยมาก ทุเรียนทอด ไม่ได้กินสักคำ พอจะหากินดันหมด น้องแอบฟาดเรียบ นั่งร้องไห้เปงวรรคเปงเวร
ลูกชิ้นปลาได้กิน2ลูก เพื่อนเอาไปทิ้งหมดคิดว่าเปงถุงขยะ ไปคุ้มขยะปรากฏว่ามันเสียแล้ว นั่งร้องไห้อีก
ข้าวมื้อไหนไม่น่าพิศมัย แล้วรู้สึกหงุดหงิด เป็นกันมั้ยคะ
สั่งอันที่จะกิน แต่ได้อีกอย่างที่ไม่อยากกินหรือไม่ชอบ กินก็ไม่เหมาะ เสียอารมณ์และหงุดหงิด
อะไรที่คาดว่าจะได้กิน แต่ดันหมด หรือบังเอิญ คนก่อนหน้านี้คือจานสุดท้าย ชุดสุดท้าย ดวงจู๋มาช้าไปก้าวเดียว ก็หงุดหงิด อีกนิดก้ไม่ให้เรา
ของกินถูกใจ สั่งมามากมาย ได้กินแค่เสี้ยวเดียว ทีเหลือมีคนช่วย แต่จ่ายเต็ม แหม มู้ดดี้สุดๆ และนี่คืออารมณ์ล่าสุดของมื้อเย็นวันนี้
สั่งข้าวผัดกะเพราปลาหมึก ข้าวดันหมด ไม่รอมันล่ะ สั่งก๋วยเตี๋ยว สั่งหมูสเต๊ะมาปรากฏว่า หมูสเต๊ะไม้ละ30เจ้าค่ะ
สั่งมา10ไม้ ได้กินไม้เดียว แต่จ่ายเต็ม
เราเคยร้องไห้กับอาหารมาบ่อยมาก ทุเรียนทอด ไม่ได้กินสักคำ พอจะหากินดันหมด น้องแอบฟาดเรียบ นั่งร้องไห้เปงวรรคเปงเวร
ลูกชิ้นปลาได้กิน2ลูก เพื่อนเอาไปทิ้งหมดคิดว่าเปงถุงขยะ ไปคุ้มขยะปรากฏว่ามันเสียแล้ว นั่งร้องไห้อีก