ความรักของเรากับแฟนเป็น ญ รัก ญ เราเป็นทอม
คบกันได้ประมาณ 3 ปีกว่า ทุกวันนี้เราเรียนจบแล้วทำงานแทบจะไม่มีเวลาให้เลย
ส่วนแฟนเราเขาก็เรียนอยู่แถวรังสิตแหนะ ไกลกันมาก
คุยกันก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ เพราะเค้าก็วุ่นวายกับกิจกรรมของมหาลัย
ส่วนเราก็จะมีเรื่องงานเข้ามา ก็เลยทำให้ห่างๆกัน
แต่เราก็คิดว่าเป็นความผิดของเราที่ไม่มีเวลาให้
เราเลยโทษตัวเราเองแล้วพยายามแก่ไข หาเวลาที่จะเจอกันให้ได้ทุกทาง
(เหมือนเรากระวนกระวายไปเอง เพราะเค้าเรียกร้องมาก แต่ไม่เคยมาหาเราเอง)
ในขณะเดียวกันเค้าก็พยายามตัดเราและมองเราในแง่ร้ายว่าเราทำไม่ดีกับเค้า ทั้งๆที่เราไม่มีเวลาจริงๆ
อาทิตย์ที่แล้วเราพยายามตัด ได้เลิกติดต่อกันแค่ 1 อาทิตย์เท่านั้น
แฟนเราเป็นคนติดต่อกลับมาเอง บอกว่าขอเป็นเพื่อนนะ เค้ายังคิดถึงอยู่ และเราก็เป็นคนดี แม่เค้าก็รักเรามาก
เราก็เสียใจมากเลยไม่รู้จะทำยังไง จากที่คิดว่าตัดได้ กลายเป็นเริ่มต้นใหม่
เราเริ่มโหยหาเค้ามากขึ้นเลยขอไปหาเค้าที่บ้าน พอเจอกันเค้าทำกับเราเหมือนแฟนแบบเดิม
และเค้าก็บอกว่าเค้าต้องไปงานมหาลัยตอนเย็นนะ หลังจากนั้นเราไปทะเลกันนะ
เราก็ดีใจและตอบตกลงไป พอตกเย็นเราไปหาเค้า เค้าก็ไปร้านเหล้ากับเพื่อนเยอะแยะมากมาย
โดยมีเรานั่งง่อยๆไม่รู้จักใคร มองเค้าเต้นกับคนนุ้นคนนี้ ไม่รู้จะวางตัวยังไง
จนเราคิดว่าเค้าคงไม่ไปกับเราแล้วละ เราก็เลยเดินไปบอกเค้าตอนตี 2 ว่าเราจะกลับบ้านแล้วเหนื่อย
ไม่รู้บ้างเพราะว่าเราอยู่คนเดียวเนี่ย และเราก็ไม่อยากรบกวนเวลาเทอกับเพื่อนด้วย
เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่ง แล้วเค้าก็พูดกับเราก่อนขึ้นรถว่า
"เธอ คือเราแค่สงสารเธออ่ะ เราไม่อยากให้เธอร้องไห้
ที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้ทำดีกับเราขนาดนั้น แล้วตอนนี้จะเอาอะไร
คือจริงๆเราตัดเธอได้แล้ว แต่แบบเธอก็เป็นคนดีเลยอยากเป็นเพื่อนอยู่
เราไม่น่าคบกันแบบแฟน ตั้งแต่แรกเลยเนอะ ถึงบ้านแล้วโทรมาด้วยนะ "
เราก็อึ้งๆช็อคๆ ยืนแทบจะไม่ไหว เพราะทนสีหน้าและคำพูดที่เค้าให้เราไม่ได้
เราเลยบอกเค้าว่าเลิกยุ่งไปเลยดีกว่า เขาเลยบอกว่าถ้าไม่รับโทรศัพท์เราจะโทรหาแม่เธอ
พอเราจะร้องไห้ เค้าก็ด่าเรา เห้ออออ สุดท้ายเราเลยขับรถกลับแต่โดยดี ร้องไห้จะเป็นจะตาย
และเค้าก็ยังโทรมาหาเราอยู่ แต่เราไม่ได้รับ (และโทรมาหาแม่เราด้วย เฮ่อออออ)
เพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงดี เรารักและแคร์เขามากเลย
พึ่งเลิกกับแฟนขอคำปรึกษาหน่อย
คบกันได้ประมาณ 3 ปีกว่า ทุกวันนี้เราเรียนจบแล้วทำงานแทบจะไม่มีเวลาให้เลย
ส่วนแฟนเราเขาก็เรียนอยู่แถวรังสิตแหนะ ไกลกันมาก
คุยกันก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ เพราะเค้าก็วุ่นวายกับกิจกรรมของมหาลัย
ส่วนเราก็จะมีเรื่องงานเข้ามา ก็เลยทำให้ห่างๆกัน
แต่เราก็คิดว่าเป็นความผิดของเราที่ไม่มีเวลาให้
เราเลยโทษตัวเราเองแล้วพยายามแก่ไข หาเวลาที่จะเจอกันให้ได้ทุกทาง
(เหมือนเรากระวนกระวายไปเอง เพราะเค้าเรียกร้องมาก แต่ไม่เคยมาหาเราเอง)
ในขณะเดียวกันเค้าก็พยายามตัดเราและมองเราในแง่ร้ายว่าเราทำไม่ดีกับเค้า ทั้งๆที่เราไม่มีเวลาจริงๆ
อาทิตย์ที่แล้วเราพยายามตัด ได้เลิกติดต่อกันแค่ 1 อาทิตย์เท่านั้น
แฟนเราเป็นคนติดต่อกลับมาเอง บอกว่าขอเป็นเพื่อนนะ เค้ายังคิดถึงอยู่ และเราก็เป็นคนดี แม่เค้าก็รักเรามาก
เราก็เสียใจมากเลยไม่รู้จะทำยังไง จากที่คิดว่าตัดได้ กลายเป็นเริ่มต้นใหม่
เราเริ่มโหยหาเค้ามากขึ้นเลยขอไปหาเค้าที่บ้าน พอเจอกันเค้าทำกับเราเหมือนแฟนแบบเดิม
และเค้าก็บอกว่าเค้าต้องไปงานมหาลัยตอนเย็นนะ หลังจากนั้นเราไปทะเลกันนะ
เราก็ดีใจและตอบตกลงไป พอตกเย็นเราไปหาเค้า เค้าก็ไปร้านเหล้ากับเพื่อนเยอะแยะมากมาย
โดยมีเรานั่งง่อยๆไม่รู้จักใคร มองเค้าเต้นกับคนนุ้นคนนี้ ไม่รู้จะวางตัวยังไง
จนเราคิดว่าเค้าคงไม่ไปกับเราแล้วละ เราก็เลยเดินไปบอกเค้าตอนตี 2 ว่าเราจะกลับบ้านแล้วเหนื่อย
ไม่รู้บ้างเพราะว่าเราอยู่คนเดียวเนี่ย และเราก็ไม่อยากรบกวนเวลาเทอกับเพื่อนด้วย
เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่ง แล้วเค้าก็พูดกับเราก่อนขึ้นรถว่า
"เธอ คือเราแค่สงสารเธออ่ะ เราไม่อยากให้เธอร้องไห้
ที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้ทำดีกับเราขนาดนั้น แล้วตอนนี้จะเอาอะไร
คือจริงๆเราตัดเธอได้แล้ว แต่แบบเธอก็เป็นคนดีเลยอยากเป็นเพื่อนอยู่
เราไม่น่าคบกันแบบแฟน ตั้งแต่แรกเลยเนอะ ถึงบ้านแล้วโทรมาด้วยนะ "
เราก็อึ้งๆช็อคๆ ยืนแทบจะไม่ไหว เพราะทนสีหน้าและคำพูดที่เค้าให้เราไม่ได้
เราเลยบอกเค้าว่าเลิกยุ่งไปเลยดีกว่า เขาเลยบอกว่าถ้าไม่รับโทรศัพท์เราจะโทรหาแม่เธอ
พอเราจะร้องไห้ เค้าก็ด่าเรา เห้ออออ สุดท้ายเราเลยขับรถกลับแต่โดยดี ร้องไห้จะเป็นจะตาย
และเค้าก็ยังโทรมาหาเราอยู่ แต่เราไม่ได้รับ (และโทรมาหาแม่เราด้วย เฮ่อออออ)
เพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงดี เรารักและแคร์เขามากเลย