เมื่อหนาวคราวก่อน ผมได้มีโอกาสเดินทางไปสัมผัสไอหมอกและสายน้ำยังดินแดนเหนือสุดยอดในสยามนามว่าเจียงอาย เป็นการเดินทางไปพักผ่อนใช้บริการ ณ รีสอร์ทแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมฝั่งโขงติดพรมแดนประเทศเพื่อนบ้านนามว่า ไร่แสงอรุณ

ยังจำได้ดีเมื่อได้เห็นภาพบรรยากาศของรีสอร์ทแห่งนี้ในนิตยสารฉบับหนึ่ง และตั้งใจไว้ว่าสักวันหนึ่งจะต้องไปทดลองใช้บริการและดื่มด่ำบรรยากาศริมโขงแบบที่เห็นในภาพให้ได้ ด้วยความตั้งใจทีมีแต่นั้นมากลายเป็นความจริงขึ้นมาเมื่อสามารถจองบ้านริมโขงได้โดยไม่คาดฝันแต่ก็ต้องอาศัยการสำรองห้องพักข้ามปีกันเลยทีเดียวเนื่องจากบ้านริมโขงจองค่อนข้างยากลำบากโดยเฉพาะช่วงฤดูหนาว  ด้วยเหตุนี้เองการเดินทางไปใช้บริการเป็นครั้งแรกจึงเริ่มขึ้น

ไม่เคยคิดเลยแม้สักครั้งว่า แสงแรกของวัน ที่โผ่ลพ้นขอบฟ้า ณ ไร่แสงอรุณ งดงามยิ่งในช่วงเวลาแห่งเหมันตฤดู ได้ประจักษ์แก่สายตาในวันนั้น วันแห่งการเดินทางตามรอยสายน้ำโขง วันที่ได้เห็นการเดินทางอันยาวไกลของสายน้ำแห่งอารยธรรมมายังดินแดนเหนือสุดของสยาม ภายใต้ตะวันส่องเรืองรองเบิกฟ้าวันใหม่  ไม่มีวันใดที่จะไม่จดจำภาพเหล่านั้น...