สำหรับเพลงกระแสหลัก ก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้วครับ คือผมรู้ว่ามันเน้นการขายให้ได้กำไรอยู่แล้ว จึงไม่แปลกใจในส่วนนี้
แต่ที่ผมรู้สึกเสียดายและอยากเห็นการพัฒนา คือในส่วนของดนตรีนอกกระแส ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ในความคิดผม ผมว่าดนตรีนอกกระแสก็ยังไม่สามารถข้ามพ้นกรอบที่มีผู้วางไว้ได้ ยกตัวอย่าง
ดนตรีนอกกระแสมักพยายามแสดงภาพลักษณ์ออกมาว่า วงชั้นมีความเป็นอินดี้นะ ด้วยการแต่งตัว ภาพลักษณ์ บุคลิก ทั้งๆที่บางที ผลงานของวงนั้นๆ ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับดนตรีกระแสหลัก ทั้งแนวเพลงที่ประกอบด้วยเครื่องดนตรีที่ใช้ซ้ำแล้วซ้ำอีกเช่น กีตาร์ กลอง หรือตัวเนื้อหาที่วนเวียนอยู่กับเรื่องของความรัก
หรือแม้แต่กระทั่งตัวศิลปินเอง เราสามารถเห็นศิลปินนอกกระแส ปรากฎออกมาภายใต้ภาพของวงดนตรี ที่มีคนเล่นเครื่องดนตรีอยู่ข้างหลังอยู่ตลอดเวลา กลายเป็นความจำเจ ทั้งๆที่ในฝั่งของประเทศทางยุโรปดนตรีกระแสหลักของทางนั้น กลับมีมากมายหลายแนวให้เสพ มากกว่าดนตรีนอกกระแสของบ้านเราด้วยซ้ำ เช่น อิเล็กทรอนิกส์ นิวเอจ แทรนซ์ แอมเบียนท์ คลาสสิก เป็นต้น
ผมพอจะทราบนะครับว่าเมืองไทย ก็มีศิลปินที่มีความเป็นตัวเองสูงและมีผลงานที่มีความเป็นอัตลักษณ์อยู่เหมือนกัน เช่น คุณ ริค วชิรปิลันธิ์
วงเคหะสถาน หรือวง kidnapper หรือ inspirative แต่ศิลปินเหล่านี้กลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรนัก และก็มักจะเลือนหายไปตามกาลเวลา
เรื่องแผ่นผี การดาวน์โหลดในความคิดผม ผมว่ามันเป็นปัญหาของดนตรีกระแสหลักนะ เพราะสำหรับคนที่ฟังดนตรีนอกกระแส ผมเห็นส่วนมากก็ซื้อแผ่นแท้กันทั้งนั้น
ได้แต่หวังว่าวันหนึ่ง ผมจะฟังเพลงไทยได้อย่างเต็มสองหู(ฟัง) เสียที
ทำไมผมรู้สึกว่า วงการเพลง ของไทย มันซ้ำซาก จำเจ จังครับ
แต่ที่ผมรู้สึกเสียดายและอยากเห็นการพัฒนา คือในส่วนของดนตรีนอกกระแส ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ในความคิดผม ผมว่าดนตรีนอกกระแสก็ยังไม่สามารถข้ามพ้นกรอบที่มีผู้วางไว้ได้ ยกตัวอย่าง
ดนตรีนอกกระแสมักพยายามแสดงภาพลักษณ์ออกมาว่า วงชั้นมีความเป็นอินดี้นะ ด้วยการแต่งตัว ภาพลักษณ์ บุคลิก ทั้งๆที่บางที ผลงานของวงนั้นๆ ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับดนตรีกระแสหลัก ทั้งแนวเพลงที่ประกอบด้วยเครื่องดนตรีที่ใช้ซ้ำแล้วซ้ำอีกเช่น กีตาร์ กลอง หรือตัวเนื้อหาที่วนเวียนอยู่กับเรื่องของความรัก
หรือแม้แต่กระทั่งตัวศิลปินเอง เราสามารถเห็นศิลปินนอกกระแส ปรากฎออกมาภายใต้ภาพของวงดนตรี ที่มีคนเล่นเครื่องดนตรีอยู่ข้างหลังอยู่ตลอดเวลา กลายเป็นความจำเจ ทั้งๆที่ในฝั่งของประเทศทางยุโรปดนตรีกระแสหลักของทางนั้น กลับมีมากมายหลายแนวให้เสพ มากกว่าดนตรีนอกกระแสของบ้านเราด้วยซ้ำ เช่น อิเล็กทรอนิกส์ นิวเอจ แทรนซ์ แอมเบียนท์ คลาสสิก เป็นต้น
ผมพอจะทราบนะครับว่าเมืองไทย ก็มีศิลปินที่มีความเป็นตัวเองสูงและมีผลงานที่มีความเป็นอัตลักษณ์อยู่เหมือนกัน เช่น คุณ ริค วชิรปิลันธิ์
วงเคหะสถาน หรือวง kidnapper หรือ inspirative แต่ศิลปินเหล่านี้กลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรนัก และก็มักจะเลือนหายไปตามกาลเวลา
เรื่องแผ่นผี การดาวน์โหลดในความคิดผม ผมว่ามันเป็นปัญหาของดนตรีกระแสหลักนะ เพราะสำหรับคนที่ฟังดนตรีนอกกระแส ผมเห็นส่วนมากก็ซื้อแผ่นแท้กันทั้งนั้น
ได้แต่หวังว่าวันหนึ่ง ผมจะฟังเพลงไทยได้อย่างเต็มสองหู(ฟัง) เสียที