เจอกันโดยบังเอิญค่ะ ในโรงเรียนที่ไม่มีนักเรียนไทยเลย เจอพี่เขาอาทิตย์แรก
แฮงค์เอาท์ด้วยกันบ่อยๆ คุยกันในแชทบาง จนเราเริ่มชอบเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง
เรียนในคลาสเดียวกัน เวลาครูปล่อยให้ทำงาน เขาชอบลากเก้าอี้มานั่งใกล้เรา พาไปซื้อของ
สองเดือนต่อจากนั้น มั่นใจค่ะว่าชอบเขามากๆ แบบที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน เพ้อตลอดเว
จนผ่านมาอีกสามเดือนเราเพิ่งรู้ว่าเขามีแฟน แต่อยู่คนละรัฐ รู้จากปากคนอื่นด้วย
ที่ผ่านมาเราไม่รู้เลยว่าเขาคบใครอยู่ แต่เขาชอบเปรยๆว่า เราไม่เหมือนคนอื่น
"เกิดมาเพิ่งเคยเห็นผู้หญิงชอบรถ"
"ผู้หญิงอะไรไม่พกทิชชู"
"ปกติผู้หญิงไม่ชอบกินผัก" แต่เผอิญเราชอบสลัด
อยากตะโกนดังๆ ผญไม่ได้เหมือนกันทั้งโลก
สองเดือนแรกที่รู้ว่าเขามีแฟนเราเฮิร์ทมาก แต่เราเก็บอาการเก่ง จากที่พูดน้อยอยู่แล้ว ก็พูดน้อยลงไปอีก
หลบหน้าเขามากขึ้น เทอมสองตอนแรกดีใจ (ปนเสียดายนิดๆ) ไม่มีคลาสที่ต้องเจอเขาเลยค่ะ
เราเปลี่ยนคลาสวันสุดท้ายของการลงคลาส คิดว่า 'รอดแล้ว ไม่เจอแน่ๆ ทั้งคลาส ทั้งตอนกินข้าว'
วันจันทร์ คุณชายเขามานั่งเสนอหน้าขาวๆทั้งตอนกินข้าวทั้งในคลาสหลังกินข้าว
"พี่ไปหามีส.... เขาบอกว่าเดี๋ยวเปลี่ยนให้" -O- เปลี่ยนทำไม!!! แหกกฎนี่หว่า อุตส่าห์หนี T^T
แต่ก็แอบดี สอบทีไรลอกกันตลอด (นึกสภาพเด็กไทย สุภาพเรียบร้อย เป็นที่เอ็นดูของครูสิคะ)
เราหนีตลอด เดินผ่านบางทีก็ไม่ทัก พอคิดว่าต้องตัดใจเราก็ไม่อยากเห็นหน้าเขาเลย
มีข้อแนะนำสำหรับคนเฮิร์ทนะคะ นิยายช่วยคุณ เราอ่านๆๆๆๆๆๆ จนจิ้นพระเอกในฝันต่อ 555
จนตอนนี้นั่งใกล้เขาก็ไม่คิดอะไรแล้วค่ะ แกล้งสนิทกับผชคนอื่นซะอีก
ตกลงเขาแค่บริหารเสน่ห์ใช่มั้ยคะ
เขาอัธยาศัยดีหรือเราคิดไปเอง
แฮงค์เอาท์ด้วยกันบ่อยๆ คุยกันในแชทบาง จนเราเริ่มชอบเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง
เรียนในคลาสเดียวกัน เวลาครูปล่อยให้ทำงาน เขาชอบลากเก้าอี้มานั่งใกล้เรา พาไปซื้อของ
สองเดือนต่อจากนั้น มั่นใจค่ะว่าชอบเขามากๆ แบบที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน เพ้อตลอดเว
จนผ่านมาอีกสามเดือนเราเพิ่งรู้ว่าเขามีแฟน แต่อยู่คนละรัฐ รู้จากปากคนอื่นด้วย
ที่ผ่านมาเราไม่รู้เลยว่าเขาคบใครอยู่ แต่เขาชอบเปรยๆว่า เราไม่เหมือนคนอื่น
"เกิดมาเพิ่งเคยเห็นผู้หญิงชอบรถ"
"ผู้หญิงอะไรไม่พกทิชชู"
"ปกติผู้หญิงไม่ชอบกินผัก" แต่เผอิญเราชอบสลัด
อยากตะโกนดังๆ ผญไม่ได้เหมือนกันทั้งโลก
สองเดือนแรกที่รู้ว่าเขามีแฟนเราเฮิร์ทมาก แต่เราเก็บอาการเก่ง จากที่พูดน้อยอยู่แล้ว ก็พูดน้อยลงไปอีก
หลบหน้าเขามากขึ้น เทอมสองตอนแรกดีใจ (ปนเสียดายนิดๆ) ไม่มีคลาสที่ต้องเจอเขาเลยค่ะ
เราเปลี่ยนคลาสวันสุดท้ายของการลงคลาส คิดว่า 'รอดแล้ว ไม่เจอแน่ๆ ทั้งคลาส ทั้งตอนกินข้าว'
วันจันทร์ คุณชายเขามานั่งเสนอหน้าขาวๆทั้งตอนกินข้าวทั้งในคลาสหลังกินข้าว
"พี่ไปหามีส.... เขาบอกว่าเดี๋ยวเปลี่ยนให้" -O- เปลี่ยนทำไม!!! แหกกฎนี่หว่า อุตส่าห์หนี T^T
แต่ก็แอบดี สอบทีไรลอกกันตลอด (นึกสภาพเด็กไทย สุภาพเรียบร้อย เป็นที่เอ็นดูของครูสิคะ)
เราหนีตลอด เดินผ่านบางทีก็ไม่ทัก พอคิดว่าต้องตัดใจเราก็ไม่อยากเห็นหน้าเขาเลย
มีข้อแนะนำสำหรับคนเฮิร์ทนะคะ นิยายช่วยคุณ เราอ่านๆๆๆๆๆๆ จนจิ้นพระเอกในฝันต่อ 555
จนตอนนี้นั่งใกล้เขาก็ไม่คิดอะไรแล้วค่ะ แกล้งสนิทกับผชคนอื่นซะอีก
ตกลงเขาแค่บริหารเสน่ห์ใช่มั้ยคะ