ในฐานะที่เป็นแฟนอวยย่าแว่นมานามิมาตั้งนาน จึงตั้งใจมาตั้งนานแล้วเหมือนกันว่าอยากตั้งกระทู้นี้ซักครั้งนึง และในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างจบสิ้นลงแล้ว (แม้จะมีคนบอกว่า "ยังเหลือเนื้อเรื่อง 10 ปีให้หลังให้ลุ้นอยู่" แต่ดูจากบทของมานามิในเล่มสุดท้ายที่คนเขียนยัดเยียดให้เป็นแบบนั้น คงหมดหวังแล้วล่ะ)
เรื่องเกี่ยวกับ
"ทำไมจบแบบนี้" ,
"ทำไมเคียวสุเกะกลายเป็นแบบนั้น" ,
"เรื่องนี้ยอมรับได้หรือไม่" ข้างล่างคุยกันไปเยอะแล้ว เพราะงั้นขอไม่พูดถึงอีก
ที่ผมอยากพูด นั้นเป็นเรื่องที่ติดค้างมานานตั้งแต่เล่ม 11 แล้ว
และก็ทั้ง "คิดไว้แล้ว" และ "ไม่คาดคิด" ว่าจะได้เห็นอีกในวันนี้หรือเมื่อวานนี้
เรื่องที่มีคนชอบพูดนักหนาว่า
"มานามิเฟคว่ะ" ,
"มานามิร้ายลึก" ,
"มานามิลาสต์บอสตัวจริง"
บอกตรงๆ ว่าตั้งแต่คราวนั้น ซึ่งรวมถึงคราวนี้ด้วย ทำให้ผมมีเดจาวู นึกถึงกรณี
"เสี่ยตันอิชิตันกับเหรียญทองโอลิมปิค" จริงๆ ครับ พร้อมๆ กับคำพูดที่เคยได้ยินมาว่า
"อยู่เมืองไทย ใครคิดจะเป็นคนดี ต้องดีให้ตลอด หรือ ดีขึ้นเรื่อยๆ ห้ามดีลดลงหรือทำตัวแย่เด็ดขาด มิฉะนั้นคุณจะถูกเหยียบจมดินทันที"
มานามิเปิดตัวในเรื่องนี้ด้วยการเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ที่คอยเทคแคร์เคียวสุเกะ เป็นแม่บ้านแม่เรือน ฯลฯ เรียกได้ว่าถ้าเทียบกับสาวคนอื่นๆ ในเรื่องเธอเป็นคนที่ธรรมดาที่สุด ปกติที่สุด และ (น่าจะ) นิสัยดีที่สุด ถ้าเทียบกับสาวคนอื่นๆ
จวบจนมาถึงเล่มที่ 11 ที่มีการเปิดเผยว่า
"สาเหตุที่ 2 พี่น้อง ระหองระแหงตั้งแต่เริ่มเรื่องมา เพราะมานามิเป็นสาเหตุ เธออาศัยช่วงเวลาที่เคียวฯ จิตตก ล้างสมองเคียวฯ ให้กลายเป็นคนแบบที่เธอต้องการ รวมทั้งพยายามกีดกันไม่ให้เคียวฯ กับคิริโนะ รักกันด้วย"
และพอมาถึงเล่มสุดท้ายที่ทุกคนคงทราบแล้วว่าเธอเป็นอย่างไร?
บอกตรงๆ ว่าตอนแรกผมงงและไม่เชื่อเลยว่า เธอจะทำอะไรแบบนั้น แต่พอได้อ่านสปอยจากกระทู้
http://pantip.com/topic/30577265
แล้วผมก็คิดว่า "ก็สมควรที่ 2 คนนั้นจะโดนล่ะครับ"
เกี่ยวกับมานามิ ผมขอแสดงทัศนคติของผมเองไปเป็นข้อๆ ละกันนะครับ หากท่านใดต้องการแย้ง เชิญแย้งได้ตามสะดวกครับ
[Spoil Ore no Imouto.] ข้อความจากความในใจ..."กองอวยย่าแว่นมานามิ"...คนนึง
เรื่องเกี่ยวกับ "ทำไมจบแบบนี้" , "ทำไมเคียวสุเกะกลายเป็นแบบนั้น" , "เรื่องนี้ยอมรับได้หรือไม่" ข้างล่างคุยกันไปเยอะแล้ว เพราะงั้นขอไม่พูดถึงอีก
ที่ผมอยากพูด นั้นเป็นเรื่องที่ติดค้างมานานตั้งแต่เล่ม 11 แล้ว
และก็ทั้ง "คิดไว้แล้ว" และ "ไม่คาดคิด" ว่าจะได้เห็นอีกในวันนี้หรือเมื่อวานนี้
เรื่องที่มีคนชอบพูดนักหนาว่า "มานามิเฟคว่ะ" , "มานามิร้ายลึก" , "มานามิลาสต์บอสตัวจริง"
บอกตรงๆ ว่าตั้งแต่คราวนั้น ซึ่งรวมถึงคราวนี้ด้วย ทำให้ผมมีเดจาวู นึกถึงกรณี "เสี่ยตันอิชิตันกับเหรียญทองโอลิมปิค" จริงๆ ครับ พร้อมๆ กับคำพูดที่เคยได้ยินมาว่า
"อยู่เมืองไทย ใครคิดจะเป็นคนดี ต้องดีให้ตลอด หรือ ดีขึ้นเรื่อยๆ ห้ามดีลดลงหรือทำตัวแย่เด็ดขาด มิฉะนั้นคุณจะถูกเหยียบจมดินทันที"
มานามิเปิดตัวในเรื่องนี้ด้วยการเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ที่คอยเทคแคร์เคียวสุเกะ เป็นแม่บ้านแม่เรือน ฯลฯ เรียกได้ว่าถ้าเทียบกับสาวคนอื่นๆ ในเรื่องเธอเป็นคนที่ธรรมดาที่สุด ปกติที่สุด และ (น่าจะ) นิสัยดีที่สุด ถ้าเทียบกับสาวคนอื่นๆ
จวบจนมาถึงเล่มที่ 11 ที่มีการเปิดเผยว่า
"สาเหตุที่ 2 พี่น้อง ระหองระแหงตั้งแต่เริ่มเรื่องมา เพราะมานามิเป็นสาเหตุ เธออาศัยช่วงเวลาที่เคียวฯ จิตตก ล้างสมองเคียวฯ ให้กลายเป็นคนแบบที่เธอต้องการ รวมทั้งพยายามกีดกันไม่ให้เคียวฯ กับคิริโนะ รักกันด้วย"
และพอมาถึงเล่มสุดท้ายที่ทุกคนคงทราบแล้วว่าเธอเป็นอย่างไร?
บอกตรงๆ ว่าตอนแรกผมงงและไม่เชื่อเลยว่า เธอจะทำอะไรแบบนั้น แต่พอได้อ่านสปอยจากกระทู้
http://pantip.com/topic/30577265
แล้วผมก็คิดว่า "ก็สมควรที่ 2 คนนั้นจะโดนล่ะครับ"
เกี่ยวกับมานามิ ผมขอแสดงทัศนคติของผมเองไปเป็นข้อๆ ละกันนะครับ หากท่านใดต้องการแย้ง เชิญแย้งได้ตามสะดวกครับ