ตามคำแนะนำของท่าน F9b ที่เสนอว่าการที่ผมแย้งคำสอนของท่านพุทธทาสที่สอนว่า
*************************************************************
การไม่ยึดถือสิ่งใดภายนอกว่าเป็นตัวตน คราวใด
คราวนั้นคือ นิพพาน คือ เย็น การนิพพาน(เ้ย็น)ทำได้หลายครั้งในระหว่างวัน
การว่างจากกิเลสของจิต การว่างจากการไม่คิดสิ่งใด คือนิพพา่น
*************************************************************
ให้อ้างหลักฐานว่าท่านพุทธทาสสอนไว้ที่ใด...? และผมเห็นว่าคำสอนของท่านพุทธทาสนั้นยังไม่ถูกต้องและต้องพิจารณาโดยแยบคาย
ไม่ใช่เพื่อต่อต้านคำสอนและตัวท่านพุทธทาสโดยตรง เป็นความเห็นส่วนตัวที่พิจารณาว่าคำสอนของท่าน
บางส่วนยังไม่ถูกต้อง เบื้องต้นนั้นไม่มีปัญหา แต่เบื้องปลายต้องพิจารณาโดยแยบคาย เพื่อศาสนาพุทธโดยรวมต่อไปภาคหน้า
*************************************************************
คุณ F9b ครับ ดูหนังสือเรื่อง สมถวิปัสนาแห่งยุคปรมาณู ของท่านพุทธทาส หน้า ๑๗๙-๑๘๐ เรื่องสรุปโครงร่างของการปกิบัติและผล
อ้างอิง
http://thammapedia.com/dhamma/books/bdds/215.pdf
*************************************************************
โดยท่านพุทธทาสเห็นว่า การว่างจากกิเลศ ว่างจากนิวรณ์ เมื่อใด ก็เป็นนิพพาน( ชั่วคราว )
นิพพานคือเย็น มีอยู่ในความรู้สึก
และนิพพาน( ชั่วคราว ) กับนิพพาน ( จริง ) เป็นอย่างเดียวกัน ( เหมือนกัน )
**************************************************************
ความเห็นนี้ยังไม่ถูกต้อง นิพพานของศาสนาพุทธ ไม่ใช่แค่ การจิตว่าง ตื้นๆพื้นๆ เช่นนี้ครับ
คำสอนของท่านพุทธทาสต่างจากวิสุทธิมรรคที่กล่าว ว่า "เพราะพระนิพพานเป็นคำสุขุมนัก...เป็นธรรมที่ต้องเห็นด้วยอริยจักษุ
เป็นธรรมอันบุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยมรรค (เท่านั้น) จะพึงถึงได้" นิพพานจึงมิใช่เรื่องของการเข้าใจ แต่อยู่ที่การเข้าถึง
อันเป็นผลจากการปฏิบัติธรรมของตนเอง
อ้างอิง
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%9E%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%99 
คำสอนของท่านพุทธทาส...ต้องพิจารณาโดยแยบคาย...?
*************************************************************
การไม่ยึดถือสิ่งใดภายนอกว่าเป็นตัวตน คราวใด
คราวนั้นคือ นิพพาน คือ เย็น การนิพพาน(เ้ย็น)ทำได้หลายครั้งในระหว่างวัน
การว่างจากกิเลสของจิต การว่างจากการไม่คิดสิ่งใด คือนิพพา่น
*************************************************************
ให้อ้างหลักฐานว่าท่านพุทธทาสสอนไว้ที่ใด...? และผมเห็นว่าคำสอนของท่านพุทธทาสนั้นยังไม่ถูกต้องและต้องพิจารณาโดยแยบคาย
ไม่ใช่เพื่อต่อต้านคำสอนและตัวท่านพุทธทาสโดยตรง เป็นความเห็นส่วนตัวที่พิจารณาว่าคำสอนของท่าน
บางส่วนยังไม่ถูกต้อง เบื้องต้นนั้นไม่มีปัญหา แต่เบื้องปลายต้องพิจารณาโดยแยบคาย เพื่อศาสนาพุทธโดยรวมต่อไปภาคหน้า
*************************************************************
คุณ F9b ครับ ดูหนังสือเรื่อง สมถวิปัสนาแห่งยุคปรมาณู ของท่านพุทธทาส หน้า ๑๗๙-๑๘๐ เรื่องสรุปโครงร่างของการปกิบัติและผล
อ้างอิง http://thammapedia.com/dhamma/books/bdds/215.pdf
*************************************************************
โดยท่านพุทธทาสเห็นว่า การว่างจากกิเลศ ว่างจากนิวรณ์ เมื่อใด ก็เป็นนิพพาน( ชั่วคราว )
นิพพานคือเย็น มีอยู่ในความรู้สึก
และนิพพาน( ชั่วคราว ) กับนิพพาน ( จริง ) เป็นอย่างเดียวกัน ( เหมือนกัน )
**************************************************************
ความเห็นนี้ยังไม่ถูกต้อง นิพพานของศาสนาพุทธ ไม่ใช่แค่ การจิตว่าง ตื้นๆพื้นๆ เช่นนี้ครับ
คำสอนของท่านพุทธทาสต่างจากวิสุทธิมรรคที่กล่าว ว่า "เพราะพระนิพพานเป็นคำสุขุมนัก...เป็นธรรมที่ต้องเห็นด้วยอริยจักษุ
เป็นธรรมอันบุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยมรรค (เท่านั้น) จะพึงถึงได้" นิพพานจึงมิใช่เรื่องของการเข้าใจ แต่อยู่ที่การเข้าถึง
อันเป็นผลจากการปฏิบัติธรรมของตนเอง
อ้างอิง http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%9E%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%99