นึกถึงสมัยวัยละอ่อนตอนยังไม่มีครอบครัวค่ะ เวลาเห็นดาราสวยๆ ในโทรทัศน์เราก็เปรยๆ ว่าสวยเนอะ แม่บอกลูกแม่สวยกว่าอีก เคยเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนมันขำ บอกแม่แกวิสัยทัศน์แคบ หัดพาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกมั่ง 5555

พอตอนนี้เรามีหนุ่มน้อยวัย 4 เดือนครึ่งมั่งค่ะ เวลาเค้าหลับก็ชอบแอบมองเค้าบ่อยๆ เค้าทำอะไรก็น่ารักไปหมด คิดแต่ว่าลูกเราทำไมน่ารักแบบนี้ 555 ดูเค้าแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ วอล์เปเปอร์คอมที่ทำงานก็เป็นรูปหนุ่มน้อยยิ้มให้ งานเครียดๆ ก็ผ่อนคลายได้มั่ง ^_^