เคยเคียงร่วมรวมกันแสนอบอุ่น
เคยเจือจุนให้สวยงามสร้างสีสัน
เคยเกี่ยวโยงถักทอพร้อมเพรียงพลัน
โครงสร้างนั้นต้องมีเรา..จึงสมบูรณ์

ใครกำกับให้เราพรากจากที่รัก
ใครวางหลักจนวุ่นวายมิเกื้อหนุน
ใครทิ้งใครไม่ห่วงหวงคลายค้ำจุน
โครงสร้างนั้นมิเกื้อกูล..ไม่นำพา

เหมือนถูกทิ้งให้ไปไกลดังพลัดถิ่น
เหมือนเป็นอื่นแม้นถวิลเรียกร้องหา
เหมือนแตกต่างหมองค่าไร้ราคา
เพียงเวลาขอทนฝืน..ระรื่นทน

ฉันคือส่วนที่เกินไปเช่นนั้นหรือ
ฉันอาจสื่อเพียงเล็กน้อยใช่บ่อยหน
ฉันมีค่าแค่ประดับควรเจียมตน
เพียงเวลาต่างได้ยล..แล้วลืมเลือน

อ้างว้าง โดดเดี่ยว และเคว้งคว้าง
ถูกเมินหมาง สับสน แลลอยเลื่อน
ถดถอยหลัง หลงรอคอย เขายังเชือน
เป็นเสมือน สิ่งแปลกปลอม .. ไร้ทิศทาง


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

" คิ้ว "  ที่รอเธอ .. มาแก้ไข