ตอนนี้เรียนอยู่ปีห้าเลยมาครึ่งค่อนชีวิตนักศึกษาแพทย์แล้ว
แต่ตัวผมเองที่หัวไม่ค่อยดีเรียนตามไม่ทันเพื่อนๆมักจะมีปัญหาเรื่องการเรียนบ่อยๆ
รู้สึกว่าเนื้อหาหนักมาก เวลาในการอ่านบางวอร์ดแทบไม่มี รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการเรียน
รู้สึกว่ายิ่งเรียนไปความพยายามที่จะตั้งใจเริ่มลดลง เรียนให้จบๆไปงั้นเอง รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับสายอาชีพนี้เท่าไรนัก
อาจเพราะท้อแท้ เบื่อหรืออะไรก็ตาม บางทีผมก็อยากที่จะเลิกเรียนแล้วไปทำอย่างอื่นที่ตัวเองสนใจ (เคยคิดจะเข้าเรียนสถาปนิกแต่ครอบครัวห้ามไม่ให้เรียน)
พาลโกรธพ่อแม่ที่กึ่งบังคับให้เราเรียนหมอโดยเฉพาะแม่ ที่พูดยำ้เช้าเย็นๆให้เรียนหมอ.เรียนเพื่อแม่
ได้พูดปรึกษาแม่ แม่ก็ไม่ได้ปลอบหรือให้กำลังใจอะไรเท่าไร แต่พูดยำ้ๆให้เรียนจบ
ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้บ้างครับ
บางทีรู้สึกโกรธตัวเองโกรธพ่อแม่ ที่ต้องมาเรียนหมอ
แต่ตัวผมเองที่หัวไม่ค่อยดีเรียนตามไม่ทันเพื่อนๆมักจะมีปัญหาเรื่องการเรียนบ่อยๆ
รู้สึกว่าเนื้อหาหนักมาก เวลาในการอ่านบางวอร์ดแทบไม่มี รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการเรียน
รู้สึกว่ายิ่งเรียนไปความพยายามที่จะตั้งใจเริ่มลดลง เรียนให้จบๆไปงั้นเอง รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับสายอาชีพนี้เท่าไรนัก
อาจเพราะท้อแท้ เบื่อหรืออะไรก็ตาม บางทีผมก็อยากที่จะเลิกเรียนแล้วไปทำอย่างอื่นที่ตัวเองสนใจ (เคยคิดจะเข้าเรียนสถาปนิกแต่ครอบครัวห้ามไม่ให้เรียน)
พาลโกรธพ่อแม่ที่กึ่งบังคับให้เราเรียนหมอโดยเฉพาะแม่ ที่พูดยำ้เช้าเย็นๆให้เรียนหมอ.เรียนเพื่อแม่
ได้พูดปรึกษาแม่ แม่ก็ไม่ได้ปลอบหรือให้กำลังใจอะไรเท่าไร แต่พูดยำ้ๆให้เรียนจบ
ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้บ้างครับ