คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ของแบบนี้เปลี่ยนยากครับ ผมเองไม่ใช่คนติดเกม แต่มีเพื่อน
ที่เป็นแบบนี้เยอะครับ ต้นตอของปัญหาคือ เค้าไม่มองอนาคต
ของตัวเองครับ คือ ไม่มีเป้าหมายในชีีวิต ว่าเค้าอยากทำอะไร
บ้างในอนาคต 5 ปี 10 ปี อยู่ไปแบบเรื่อยเปื่อย แล้วยิ่งอ่าน
ที่น้องโพส ที่บ้านน้องดูจะ support เค้าได้ไปอีกนาน คือถึงแม้
เค้าไม่ทำงาน เค้าก็ยังมีกินมีใช้ ทางแก้คือ หักดิบไปเลยครับ
คุยกับคุณพ่อคุณแม่ดีๆ ว่าอยากให้ลูกเหลวแหลกไปมากกว่านี้ไหม
ถ้าไม่อยาก จงตัดความช่วงเหลือทุกอย่างซะ เหมือนคนติดยาครับ
ให้เค้าเลิกโดยที่เราไม่ให้ยาเค้าเสพ ไม่ให้เงิน ไล่ไปอยู่หอ
ไปใช้ชีวิตเอง ไปหาเงินใช้เอง ขอโทษที่อาจพูดรุนแรง
ที่ในชีวิตจริงมันต้องโหดร้ายแบบนี้แหละครับ ถ้าเราไม่เริ่มตอนนี้
สุดท้าย ชีวิตเค้าจะจบลงด้วยคำว่า พ่อแม่รังแกฉัน
พอเค้าคิดได้วันไหนขึ้นมา เค้าก็จะมาโทษพ่อแม่ว่าทำไมไม่ห้ามเค้าแน่นอนครับ
ที่เป็นแบบนี้เยอะครับ ต้นตอของปัญหาคือ เค้าไม่มองอนาคต
ของตัวเองครับ คือ ไม่มีเป้าหมายในชีีวิต ว่าเค้าอยากทำอะไร
บ้างในอนาคต 5 ปี 10 ปี อยู่ไปแบบเรื่อยเปื่อย แล้วยิ่งอ่าน
ที่น้องโพส ที่บ้านน้องดูจะ support เค้าได้ไปอีกนาน คือถึงแม้
เค้าไม่ทำงาน เค้าก็ยังมีกินมีใช้ ทางแก้คือ หักดิบไปเลยครับ
คุยกับคุณพ่อคุณแม่ดีๆ ว่าอยากให้ลูกเหลวแหลกไปมากกว่านี้ไหม
ถ้าไม่อยาก จงตัดความช่วงเหลือทุกอย่างซะ เหมือนคนติดยาครับ
ให้เค้าเลิกโดยที่เราไม่ให้ยาเค้าเสพ ไม่ให้เงิน ไล่ไปอยู่หอ
ไปใช้ชีวิตเอง ไปหาเงินใช้เอง ขอโทษที่อาจพูดรุนแรง
ที่ในชีวิตจริงมันต้องโหดร้ายแบบนี้แหละครับ ถ้าเราไม่เริ่มตอนนี้
สุดท้าย ชีวิตเค้าจะจบลงด้วยคำว่า พ่อแม่รังแกฉัน
พอเค้าคิดได้วันไหนขึ้นมา เค้าก็จะมาโทษพ่อแม่ว่าทำไมไม่ห้ามเค้าแน่นอนครับ
แสดงความคิดเห็น
ควรทำอย่างไรดี กับพี่ชายอายุจะ 30 แล้วแต่ยังติดเกม
อย่าเพิ่งบอกเราว่าเราจะไปยุ่งทำไมกับชีวิตพี่ตัวเอง ตัวเราเอารอดรึยัง บลาๆๆ คือเรากลุ้มมาก TT"
มีำพี่ชายอยู่คนนึงค่ะ อายุใกล้จะ 30 แล้ว เมื่อก่อนตอนเด็กเค้าเป็นคนเรียนดีมาก หัวดีมาก สอบได้ ม.ดังรัฐบาลแห่งหนึ่งใน กทม.
แต่เรียนได้ไม่ถึงปี ก็ลาออกแล้วซิ่วมาเอกชน สาเหตุเพราะ ติดเกมไม่ยอมไปเรียน...
คุณพ่อก็ตามใจค่ะเพราะเป็นลูกชายคนแรก แต่คือตามใจมากจนเสียนิสัย เหลิง แม้เ้แต่คุณแม่ยังพูดเองเลย
เวลาพูดกับคุณพ่อคุณแม่คุณป้าที่บ้านก็จะชอบตะคอกใส่ ขึ้นเสียง พูดโวยวาย บางทีเราพูดด้วยดีๆ ก็ตะคอกใส่
ที่เ้ราโมโหที่สุดคือตะคอกใส่คุณป้าทั้งๆ ที่ท่านพูดดีๆ ด้วย เราเห็นสีหน้าท่านแล้วท่านดูหน้าเสีย + เสียใจมาก
ทะเลาะกับคุณแม่ก็หลายครั้ง สาเหตุเพราะการพูดจานี่ล่ะ เป็นแบบนี้จนถึงปัจจุบันนี่ล่ะค่ะ
ตอนพี่ชายเรียนจบก็กลับมาช่วยงานที่บ้านทำธุรกิจค้าขาย แต่ก็เห็นไม่ค่อยจะช่วยอะไรเท่าไหร่ วันๆ ก็นั่งเล่นเกมตลอด
พอคุณพ่อคุณแม่ให้ช่วยงานก็จะหงุดหงิด วานให้ขับรถไปไหนก็ไม่ยอมไป ชอบทำเสียงดังปึงปังๆๆ ไม่พอใจเวลาโดนผู้ใหญ่ดุ
เวลาโดนคุณพ่อเทศน์หรืออบรมหลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะโดนเท่าไหร่ก็ดีได้วันสองวัน หลังจากนั้นก็กลับเป็นเหมือนเดิม = ="
เคยโดนไล่ให้ไปทำงานให้ลองไปเป็นลูกจ้างคนอื่น หัดไปเรียนรู้การทำงานนอกบ้านก็ไม่ยอมไป
ทุกคืนเวลาพี่ชายเราเล่นเกม เราไม่มีสิทธิ์แตะต้องคอมอีกเครื่องได้เ้ลยค่ะ จะโดนตะคอกโดนด่าตลอดว่ากระตุกบ้างอะไรบ้าง
(จริงจังกับ HON มากกกก -___-) พาลทะเลาะกันหลายครั้งแล้ว
ถึงเราจะอยู่แค่มหาลัย แต่เรามองดูสภาพพี่ชายเป็นแบบนี้แล้วเรารู้สึกเหนื่อยแทนคุณพ่อคุณแม่อ่ะค่ะ
อายุก็จะ 30 แล้วการงานก็ไม่ทำเลย เล่นแต่เกม กลางคืนก็ออกไปกินเหล้ากินเบียร์มาตลอด
พอมีทางไหนจะแก้ไขได้บ้างมั้ย เราอยากให้พี่ชายเราสำนึกแล้วขยันทำงาน ดูมีอนาคตเหมือนเพื่อนๆ พี่คนอื่นบ้าง TT