โดนเพื่อนร่วมงานกลัว

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้เราเคยทำงานที่บริษัทนี้มาแล้วค่ะ ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ แล้วมีเหตุให้ต้องออกไปทำธุระส่วนตัวประมาณ3เดือน จึงลาออกโดยมีสัญญากับทางบริษัทว่า จะกลับมาอีกอย่างแน่นอน โดยส่วนตัวแล้ว เราค่อนข้างจะสนิทกับผู้จัดการแผนกค่ะ คุยกันเหมือนพี่เหมือนน้อง มีอะไรก็พูดกันตรงๆไปเลย หัวหน้าแผนกเราเป็นคนตรงๆค่ะ เราถูกเรียกว่าเป็นเด็กเค้าค่ะ แต่ทุกคนจะรู้ว่า เค้าเป็นคนที่ไม่อุ้มลูกน้อง ถ้าลูกน้องทำผิดจะโดนดุก่อนเพื่อน เพราะเค้าอยากให้ได้ดี ผิดก็ต้องรีบแก้ไข แต่ช่วงที่เราออกไป มีน้องคนนึงซึ่งมาเป็นลูกน้องเรา แต่ก็กินตำแหน่งซุปเปอร์ไวเซอร์ ไปเป็นแฟนกับเด็กเสิร์ฟ ทางหัวหน้าเค้าก็ติงมาให้เราช่วยดูหน่อย มันเสียภาพพจน์ เราก็บอกหัวหน้าแผนกไปค่ะว่าเรื่องส่วนตัว เราไม่อยากพูด หัวหน้าแผนกก็อือๆ ไม่เป็นไร และช่วงที่เราไม่อยู่ก็มีคนมาทำงานเพิ่ม หัวหน้าเค้าก็เล่าให้ฟังค่ะ ว่าเธอไม่ค่อยโอเค เฟคงานเยอะ แต่ส่วนตัวเราเป็นคนให้โอกาสคนนะ ให้เวลาตัดสิน เลยตอบหัวหน้าไปว่า คนเราคงมีดีคนละอย่างค่ะ เราก็สังเกตุการทำงานของเค้านะ เช่นแบบทดสอบความเห็นลูกค้า มีชื่อลูกค้าก่อนสอบถามอีกหงะ แต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร แค่เข้าใจว่าที่หัวหน้าบอกเธอเฟคงานหมายความว่าอะไร หลังจากเรามาก็มีมาสมัครอีก1คนค่ะ เค้าไปกินข้าวกันก็ไม่ชวนเราอะนะ พอเราไปนั่งด้วยเค้าก็พูดอะไรกันประมาณสตรอเบอรี่ๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันนึง เค้ามาขอแลกตารางเวรกับเรา เราก็ อืม โอเค เราอยากเข้ากะบ่ายอยู่แล้ว เพราะบ้านไกล ไม่อยากตื่นเช้ามาก เค้าก็ไปบอกหัวหน้าแผนกค่ะ พอบอกเสร็จ หัวหน้าแผนกก็บอกว่า ขอพิจารณาก่อนนะ คือเค้าต้องถามเราก่อนไงคะ ว่าโอเคมั้ย เลยเรียกเราไปคุย เราเลยบอกโอเคค่ะ คุยกันแล้ว พอออกมาจากห้อง เราได้ยินเสียงนินทาแบบระยะเผาขนมาก ว่าลิ้น2แฉก หัวหน้าแผนกเราก็ได้ยิน เปิดเฟสบุคของหัวหน้าเราดู ปรากฏว่า เธอลงไว้ว่า ต้องทนโดนเพื่อนร่วมงานถล่มอยู่ฝ่ายเดียว+หัวหน้าต้องคุมคนด้วยใจ ไม่ใช่อำนาจ มันทำให้สัมผัสได้ถึงความคิดของเค้าอะค่ะ เค้าคงเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าให้ระวังเราไรเงี๊ย คนอื่นในแผนกเล็กๆนี้เลยไม่มีใครกล้าคุยด้วย เจอก็มีแต่หลบหน้า เราก็ไม่ได้แคร์อะไรหรอกค่ะ ไปทำงานอะ ไม่ได้ไปหาวันหยุดหรือแคร์ใครมากมาย ใจพังเปล่าๆ สงสารก็แต่หัวหน้าแผนกแหละที่ทำอะไรไม่ได้อะ เพราะทุกอย่างต้องรอการตัดสินใจจากหัวหน้าใหญ่อย่างเดียว ก็เลยได้แต่ปลอบใจกัน ว่าช่างเหอะเนอะ ต่างคนต่างอยู่ แม้ว่าโลกนี้มันจะอยู่ยากขึ้นก็ตาม เฮ้อ ไม่อยากพูดเล้ย ว่าคนเราหนีไม่พ้นคำนินทา แต่ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดนักหนา คนเค้าก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหรอก โตๆกันแล้ว ถ้าเป็นเรา กลัวโดนจับผิดขนาดนี้ คงไม่มาทำแล้วหละค่ะงาน จิตตกเปล่าๆ มีใครมีคำแนะนำสำหรับเราบ้างมั้ยคะ เผื่อเรามีอะไรต้องปรับปรุงตัว ยินดีรับฟังค่ะ