แฟนเก่าของแฟนผมเป็นทอมครับ และเป็นรุ่นน้องของผมด้วยแต่ไม่สนิทกันเท่าไหร่
ผมได้รู้จักกับแฟนก็เพราะรุ่นน้องคนนี้แหละ แต่ที่มาคบกันผมไม่ได้แย่งเค้ามานะครับ
รุ่นน้องผมทิ้งเธอไปมีคนอื่น ประมาณเกือบปีผมก็บังเอิญไปเจอเธอที่ร้านอาหาร ผมก็เลยรู้ว่าเลิกกันไปนานแล้ว
แต่เธอก็บอกว่า ก็ยังคุยกับรุ่นน้องผมบ้าง แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันและตกลงเป็นแฟนกัน
แรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร จนผมมาจับได้ว่าเธอแอบไปเจอกับรุ่นน้องผมมา3ครั้งแล้ว
ผมลืมบอกว่า รุ่นน้องผมกับแฟนผมมีเพื่อนกลุ่มเดียวกันคือเค้าเรียนที่เดียวกัน
ล่าสุดเพื่อนเธอจัดมีตติ้ง ผมโทรไปเธอก็บอกว่ากำลังกลับบ้านแล้ว
ประมาณครึ่งชั่วโมงโทรไปใหม่ ปรากฏว่ายังอยู่บนรถและอยู่กับรุ่นน้องผม
แถมไอ้รุ่นน้องผมยังแย่งโทรศัพท์เธอเพื่อคุยกับผม
และบอกผมว่า เป็นแค่เพื่อนกัน พี่สบายใจได้
ผมก็เลยโมโหมาก มันเป็นหลายอารมณ์มาก ผมนอนไม่หลับเลย
พอตอนเช้าผมกับแฟนทะเลาะกันรุนแรง
เธอก็พูดย้ำอยู่นั่นว่าเป็นแค่เพื่อนกัน เธอบอกเธอไม่ได้เป็นคนชวนรุ่นน้องผมมา
เพราะเธอมีเพื่อนกลุ่มเดียวกันเวลามาเพื่อนของเธอก็ต้องชวนทุกคนรวมถึงแฟนเก่าเธอด้วย
เธอบอกมันเป็นไปไม่ได้ที่เธอและแฟนเก่าจะไม่เจอกันอีก....
ผมเชื่อว่าถ้ากลับกันผมเป็นคนทำ เธอคงขอเลิกกับผมแน่นอน
ผมเริ่มจะรับนิสัยแบบนี้ของเธอไม่ได้ เธอไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง
ไม่ได้ขอโทษผมซักคำ และเธอบอกว่า ถ้าเธอยังไม่ดีพอก็ขอให้ผมเลิกกับเธอซะ
แล้วเธอก็ร้องไห้ ผมก็เลยไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยเนี่ย
รักก็รัก แต่ก็เริ่มจะทนไม่ไหว แต่พอผมเริ่มใจเย็น
ผมมาคิดถึงตอนที่เธอน่ารักเป็นผู้หญิงที่แค่ผมอยู่ใกล้ๆก็มีความสุขแล้ว
เธอเป็นธรรมชาติไม่มีอะไรที่ปรุงแต่งขึ้นมาเลย
ผมคงจะรักเธอมาก ถ้าผมใจร้อนบอกเลิกเธอไปผมคงต้องเสียใจมาก
ผมจะทำยังไงดี เพื่อให้เธอเลิกเจอกับแฟนเก่าของเธอครับ
ถ้าแฟนผมยังแอบคุยแอบเจอกับแฟนเก่าเรื่อยๆ
ผมได้รู้จักกับแฟนก็เพราะรุ่นน้องคนนี้แหละ แต่ที่มาคบกันผมไม่ได้แย่งเค้ามานะครับ
รุ่นน้องผมทิ้งเธอไปมีคนอื่น ประมาณเกือบปีผมก็บังเอิญไปเจอเธอที่ร้านอาหาร ผมก็เลยรู้ว่าเลิกกันไปนานแล้ว
แต่เธอก็บอกว่า ก็ยังคุยกับรุ่นน้องผมบ้าง แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันและตกลงเป็นแฟนกัน
แรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร จนผมมาจับได้ว่าเธอแอบไปเจอกับรุ่นน้องผมมา3ครั้งแล้ว
ผมลืมบอกว่า รุ่นน้องผมกับแฟนผมมีเพื่อนกลุ่มเดียวกันคือเค้าเรียนที่เดียวกัน
ล่าสุดเพื่อนเธอจัดมีตติ้ง ผมโทรไปเธอก็บอกว่ากำลังกลับบ้านแล้ว
ประมาณครึ่งชั่วโมงโทรไปใหม่ ปรากฏว่ายังอยู่บนรถและอยู่กับรุ่นน้องผม
แถมไอ้รุ่นน้องผมยังแย่งโทรศัพท์เธอเพื่อคุยกับผม
และบอกผมว่า เป็นแค่เพื่อนกัน พี่สบายใจได้
ผมก็เลยโมโหมาก มันเป็นหลายอารมณ์มาก ผมนอนไม่หลับเลย
พอตอนเช้าผมกับแฟนทะเลาะกันรุนแรง
เธอก็พูดย้ำอยู่นั่นว่าเป็นแค่เพื่อนกัน เธอบอกเธอไม่ได้เป็นคนชวนรุ่นน้องผมมา
เพราะเธอมีเพื่อนกลุ่มเดียวกันเวลามาเพื่อนของเธอก็ต้องชวนทุกคนรวมถึงแฟนเก่าเธอด้วย
เธอบอกมันเป็นไปไม่ได้ที่เธอและแฟนเก่าจะไม่เจอกันอีก....
ผมเชื่อว่าถ้ากลับกันผมเป็นคนทำ เธอคงขอเลิกกับผมแน่นอน
ผมเริ่มจะรับนิสัยแบบนี้ของเธอไม่ได้ เธอไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง
ไม่ได้ขอโทษผมซักคำ และเธอบอกว่า ถ้าเธอยังไม่ดีพอก็ขอให้ผมเลิกกับเธอซะ
แล้วเธอก็ร้องไห้ ผมก็เลยไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยเนี่ย
รักก็รัก แต่ก็เริ่มจะทนไม่ไหว แต่พอผมเริ่มใจเย็น
ผมมาคิดถึงตอนที่เธอน่ารักเป็นผู้หญิงที่แค่ผมอยู่ใกล้ๆก็มีความสุขแล้ว
เธอเป็นธรรมชาติไม่มีอะไรที่ปรุงแต่งขึ้นมาเลย
ผมคงจะรักเธอมาก ถ้าผมใจร้อนบอกเลิกเธอไปผมคงต้องเสียใจมาก
ผมจะทำยังไงดี เพื่อให้เธอเลิกเจอกับแฟนเก่าของเธอครับ