ขอเกริ่นก่อนนะครับ ว่า ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันทุกวัน
จันทร์-เสาร์ ช่วงเช้าแยกย้ายกันไปทำงาน ช่วงเย็นก็กลับมาอยู่ด้วยกัน
วันอาทิตย์ ก็จะไปเที่ยว ไปคาเฟ่ด้วยกัน (อาทิตย์เว้นอาทิตย์)
ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ นิสัยผมกับแฟนค่อนข้างเหมือนกันครับ โดยอย่างเช่น เวลาเลิกงานจะชอบกลับบ้านเลย ไม่ชอบออกไปสังสรรค์ หรือแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนที่ทำงานต่อ เราใช้ชีวิตอย่างนี้มา4-5ปีแล้ว
เรื่องที่ 1 : (เพื่อนมัธยม) เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา เพื่อนมัธยมทักเข้ามาในกลุ่มชวนกันไปสังสรรค์ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดว่าตั้งแต่จบมัธยมมาจะ10ปีแล้วไม่ค่อยได้ไปเจอเพื่อนเลย เลยพูดคุยกับแฟนว่าขอไปแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนหนึ่งวัน โดยเป็นวันเสาร์หลังเลิกงาน ซึ่งแฟนก็ให้คำตอบมาว่าไปกินได้ แต่ห้ามค้าง กลับไม่เกินตี1 ผมก็ตอบกลับไปว่า เอ้าาา ถ้าสมมติเมาละ ขับกลับจะเกิดอุบัติเหตุนะ หรือเจอด่านตำรวจเรียกเป่าก็เข้าคุกนะ แล้วอีกอย่างกว่าจะไปถึงบ้านเพื่อนก็ 2 ทุ่มแล้ว เพื่อนที่ไม่ได้เจอ ไม่ค่อยได้คุยกันมาเกือบ 10 ปี ก็อยากจะคุยอยากจะสนุกให้เต็มที่หน่อย แค่คืนคืนเดียว พอผมพูดจบเขาก็โกรธผม แล้วก็บอกอีกว่างั้นจะทำอะไรก็ทำเลยไม่ต้องมาขอ เหตุการณ์วันที่ขอทำให้ผมกับแฟนทะเลาะกันหนัก จนถึงวันที่ต้องไปบ้านเพื่อน เขาก็ยังคงพูดคำเดิมว่า ถ้าเลยตี 1 ก็ไม่ต้องมาคุยกัน ทำให้วันนั้นที่ไปแฮงค์เอ้าท์บ้านเพื่อน ผมดื่มแอลฯไปแค่2แก้ว ที่เหลือก็ดื่มแต่โค้ก เพราะกลัวอันตรายตอนขับกลับ แล้วเพื่อนก็ยังคุยสนุกกันอยู่ ผมก็ต้องแอบกลับบ้าน
เรื่องที่ 2 : (เพื่อนมหาลัย) วันที่ 26 ธันวาคม จะเป็นการทำงานวันสุดท้ายของบริษัทแฟนก่อนที่จะหยุดปีใหม่ ซึ่งแฟนผมได้คุยตกลงกับพี่ชายของเขาว่าจะขอติดรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยในวันที่ 26 เพราะบริษัทผมหยุดวันที่ 30 เดี๋ยวผมจะตามขึ้นไปทีหลัง แล้วทีนี้ช่วงปีใหม่ผมก็ไม่มีแพลนจะไปเที่ยวไหน เพราะเป็นคนไม่ชอบเที่ยวช่วงเทศกาล คนเยอะ แออัดเกินไป ผมและเพื่อนก็ได้คุยกันถึงว่าปีใหม่มีใครไปเที่ยวไหนมั้ย อยากชวนมาสังสรรค์กันหน่อย ซึ่งเพื่อนบ้างคนช่วงปีใหม่ไม่ว่าง เลยทำให้เราสรุปกันว่าเป็นวันเสาร์ที่ 27 มั้ย 28 จะได้พักผ่อน 29จะได้ไปทำงานกันต่อ ซึ่งเพื่อนทุกคนโอเค พอเพื่อนโอเคผมจะไปบอกกับแฟนเช่นเดิมว่า วันที่ 27 ขอไปดื่มกับเพื่อนมหาลัยนะ แฟนก็ตอบกลับมาเหมือนเดิมว่า ไปได้แต่ห้ามค้าง ผมก็ยังคงตอบกลับไปเหมือนเดิมว่า เธอไม่กลัวเราเกิดอุบัติเหตุหรือ หรือไม่กลัวเราโดนตำรวจจับหรอ (ผมก็อัดอั้นมาจากครั้งที่แล้ว ว่าสนุก แต่สนุกไม่สุด) ถ้าเราขอเธอว่าไปแค่กินข้าว แล้วกลับไม่ตรงเวลา เธอมาโกรธเราจะไม่ว่าเลย อันนี้เราขอเธอตรงๆว่า ขอไปดื่นแอลฯ พอพูดจบ เขาก็โกรธผมเหมือนเดิม
ผมจึงอยากถามความเห็นเพื่อนๆครับว่า สิ่งที่ผมขออนุญาตเขา เหตุผลที่ผมบอกกับเขา มันดูมีเหตุผมมั้ย หรือผมดูงี่เง่าไปมั้ย หรือผมเป็นคนไม่แคร์เขามั้ย
เพราะในความคิดส่วนตัวผมคิดว่า ปีๆหนึ่ง(365วัน)ผมไม่เคยขอเขาไปไหน นอกจากที่ไปเที่ยวด้วยกัน กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน แต่อันนี้ไม่ได้เจอเพื่อนมัธยมเกือบ10ปี จะไปสังสรรค์ก็มีข้อจำกัด เพื่อนมหาลัยที่อยู่ต่างจังหวัดนัดรวมตัวกันที่จังหวัดผมอยู่ก็มีข้อจำกัด ผมก็ยังคิดอีกว่าเพื่อนเดินทางข้ามจังหวัดมา ให้สังสรรค์ถึงแค่ตี 1 มันก็อาจจะไม่ควรรึเปล่า เพราะกว่าจะเลิกงานกัน กว่าจะขับมาถึงกัน กว่าจะรวมตัวกัน ก็ปาไป 2 - 3 ทุ่มแล้วครับ
ผมขอความเห็นเพื่อนๆทีครับ
ปัญหาคู่รักกับการแฮงค์เอ้าท์
จันทร์-เสาร์ ช่วงเช้าแยกย้ายกันไปทำงาน ช่วงเย็นก็กลับมาอยู่ด้วยกัน
วันอาทิตย์ ก็จะไปเที่ยว ไปคาเฟ่ด้วยกัน (อาทิตย์เว้นอาทิตย์)
ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ นิสัยผมกับแฟนค่อนข้างเหมือนกันครับ โดยอย่างเช่น เวลาเลิกงานจะชอบกลับบ้านเลย ไม่ชอบออกไปสังสรรค์ หรือแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนที่ทำงานต่อ เราใช้ชีวิตอย่างนี้มา4-5ปีแล้ว
เรื่องที่ 1 : (เพื่อนมัธยม) เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา เพื่อนมัธยมทักเข้ามาในกลุ่มชวนกันไปสังสรรค์ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดว่าตั้งแต่จบมัธยมมาจะ10ปีแล้วไม่ค่อยได้ไปเจอเพื่อนเลย เลยพูดคุยกับแฟนว่าขอไปแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนหนึ่งวัน โดยเป็นวันเสาร์หลังเลิกงาน ซึ่งแฟนก็ให้คำตอบมาว่าไปกินได้ แต่ห้ามค้าง กลับไม่เกินตี1 ผมก็ตอบกลับไปว่า เอ้าาา ถ้าสมมติเมาละ ขับกลับจะเกิดอุบัติเหตุนะ หรือเจอด่านตำรวจเรียกเป่าก็เข้าคุกนะ แล้วอีกอย่างกว่าจะไปถึงบ้านเพื่อนก็ 2 ทุ่มแล้ว เพื่อนที่ไม่ได้เจอ ไม่ค่อยได้คุยกันมาเกือบ 10 ปี ก็อยากจะคุยอยากจะสนุกให้เต็มที่หน่อย แค่คืนคืนเดียว พอผมพูดจบเขาก็โกรธผม แล้วก็บอกอีกว่างั้นจะทำอะไรก็ทำเลยไม่ต้องมาขอ เหตุการณ์วันที่ขอทำให้ผมกับแฟนทะเลาะกันหนัก จนถึงวันที่ต้องไปบ้านเพื่อน เขาก็ยังคงพูดคำเดิมว่า ถ้าเลยตี 1 ก็ไม่ต้องมาคุยกัน ทำให้วันนั้นที่ไปแฮงค์เอ้าท์บ้านเพื่อน ผมดื่มแอลฯไปแค่2แก้ว ที่เหลือก็ดื่มแต่โค้ก เพราะกลัวอันตรายตอนขับกลับ แล้วเพื่อนก็ยังคุยสนุกกันอยู่ ผมก็ต้องแอบกลับบ้าน
เรื่องที่ 2 : (เพื่อนมหาลัย) วันที่ 26 ธันวาคม จะเป็นการทำงานวันสุดท้ายของบริษัทแฟนก่อนที่จะหยุดปีใหม่ ซึ่งแฟนผมได้คุยตกลงกับพี่ชายของเขาว่าจะขอติดรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยในวันที่ 26 เพราะบริษัทผมหยุดวันที่ 30 เดี๋ยวผมจะตามขึ้นไปทีหลัง แล้วทีนี้ช่วงปีใหม่ผมก็ไม่มีแพลนจะไปเที่ยวไหน เพราะเป็นคนไม่ชอบเที่ยวช่วงเทศกาล คนเยอะ แออัดเกินไป ผมและเพื่อนก็ได้คุยกันถึงว่าปีใหม่มีใครไปเที่ยวไหนมั้ย อยากชวนมาสังสรรค์กันหน่อย ซึ่งเพื่อนบ้างคนช่วงปีใหม่ไม่ว่าง เลยทำให้เราสรุปกันว่าเป็นวันเสาร์ที่ 27 มั้ย 28 จะได้พักผ่อน 29จะได้ไปทำงานกันต่อ ซึ่งเพื่อนทุกคนโอเค พอเพื่อนโอเคผมจะไปบอกกับแฟนเช่นเดิมว่า วันที่ 27 ขอไปดื่มกับเพื่อนมหาลัยนะ แฟนก็ตอบกลับมาเหมือนเดิมว่า ไปได้แต่ห้ามค้าง ผมก็ยังคงตอบกลับไปเหมือนเดิมว่า เธอไม่กลัวเราเกิดอุบัติเหตุหรือ หรือไม่กลัวเราโดนตำรวจจับหรอ (ผมก็อัดอั้นมาจากครั้งที่แล้ว ว่าสนุก แต่สนุกไม่สุด) ถ้าเราขอเธอว่าไปแค่กินข้าว แล้วกลับไม่ตรงเวลา เธอมาโกรธเราจะไม่ว่าเลย อันนี้เราขอเธอตรงๆว่า ขอไปดื่นแอลฯ พอพูดจบ เขาก็โกรธผมเหมือนเดิม
ผมจึงอยากถามความเห็นเพื่อนๆครับว่า สิ่งที่ผมขออนุญาตเขา เหตุผลที่ผมบอกกับเขา มันดูมีเหตุผมมั้ย หรือผมดูงี่เง่าไปมั้ย หรือผมเป็นคนไม่แคร์เขามั้ย
เพราะในความคิดส่วนตัวผมคิดว่า ปีๆหนึ่ง(365วัน)ผมไม่เคยขอเขาไปไหน นอกจากที่ไปเที่ยวด้วยกัน กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน แต่อันนี้ไม่ได้เจอเพื่อนมัธยมเกือบ10ปี จะไปสังสรรค์ก็มีข้อจำกัด เพื่อนมหาลัยที่อยู่ต่างจังหวัดนัดรวมตัวกันที่จังหวัดผมอยู่ก็มีข้อจำกัด ผมก็ยังคิดอีกว่าเพื่อนเดินทางข้ามจังหวัดมา ให้สังสรรค์ถึงแค่ตี 1 มันก็อาจจะไม่ควรรึเปล่า เพราะกว่าจะเลิกงานกัน กว่าจะขับมาถึงกัน กว่าจะรวมตัวกัน ก็ปาไป 2 - 3 ทุ่มแล้วครับ
ผมขอความเห็นเพื่อนๆทีครับ