ไม่รู้แฟนๆคู่กรรมเคยเห็นมั้ยนะคะ แต่จขกท.ไปเจอมาเลยอยากแชร์
เป็นนักเขียนในเว็บเด็กดีคนหนึ่งที่แต่งเรื่องราวของโยอิจิต่อจากคู่กรรม2 ที่ตอนจบแม่อังไปพบพ่อโกที่ทางช้างเผือกแล้วชีวิตหลังจากนั้นของโยอิจิจะเป็นอย่างไร ...
ส่วนตัวจขกท.คิดว่านักเขียนคนนี้แต่งดีมากค่ะ สำนวนการเขียนได้อารมณ์คุณหญิงวิมลจริงๆ
---------------------------------------
http://writer.dek-d.com/malikarn/story/view.php?id=681810
ภาคต่อคู่กรรมสอง The Sunset At Chawpraya
"โย!...ลูกควรได้รักและถูกรัก ในความรักไม่มีเชื้อชาติ หากมีอิสระอยู่เต็มหัวใจ"
love to give but not take...เพราะรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
วันนี้ กลินทร์จะทำฉันใดกับชีวิต ชีวิตที่ว่างเปล่า แม่ไปอยู่กับพ่อแล้ว แล้วเขาละจะทำเช่นไร
"แม่ผมรู้จักการสูญเสีย รู้จักความเจ็บปวดเนื่องจากการสูญเสียแล้ว แต่รักนั้น...ผมยังไม่แน่ใจ"
"สองปีแล้วนะ โยจะอยู่อย่างนี้อีกนานเท่าไหร่ มองหาใครซักคนดีไหม" ลุงเคยถามเขา ทว่าไร้คำตอบ
เขาไม่เคยคิดว่า ใครซักคน ของลุงจะเป็นเธอ
“ฉันชื่อ...โยนิโกะค่ะ” เหมือนเธอจะชะงักนิดๆเมื่อเอ่ยชื่อตัวเอง คราวนี้เขายอมพูด “คุณเป็นคนญี่ปุ่น?” “ค่ะ ฉันมาหาโยอิจิซัง”
เขาจ้องเธอเขม็ง ภายใต้ตาเรียวยาวมีคำถามอย่างเด่นชัด “ผมเอง”
จนวันนี้เขายังยึดมั่น "เกียรติศักดิ์รักแห่งข้า....มอบไว้แด่ตน"
ปล. ที่เขียนเรื่องนี้เพราะผู้เขียนอ่านคู่กรรมของคุณยายทมฯมานาน แล้วหลายรอบมาก อ่านทีไรก็ว้าเหว่แทนโยอิจิทุกครั้ง เลยต้องถือวิสาสะหาเมียให้แก ถ้ามีใครไม่ชอบใจ ผู้เขียนก็ขออภัยด้วยนะคะ (บอกตรงๆว่าผู้เขียนคิดเอาเองว่าถ้าให้คุณยายทมฯอาจให้นายโยบวชเสียเลยก็ได้)
ผู้เขียนได้แรงบันดาลใจนี้มาจากตอนที่เจ้าโก๊ะบอกว่าพี่โยของมันจะมีเมียเป็นญี่ปุ่น ก็เลยผูกเรื่องเช่นนี้ แล้วทางบ้านของโกโบริที่ยังเหลืออยู่ก็คือย่าของโยอิจิ แล้วก็อดีตคู่หมายที่โกโบริเคยปฏิเสธ ผู้เขียนเลยเอามาเข้ากัน แล้วสดุดใจตอนอังสุมาลินเคยถามโกโบริว่าหากมีผู้หญิงประเทศเขาแต่งงานกับคนอเมริกันจะเป็นอย่างไรสุดท้ายนี้ต้องขอบคุณคุณยายอี๊ดที่สร้างสรรค์โลกนี้ให้ได้ศึกษา หนูขอโทษที่ละลาบละล้วงค่ะ!
----------------------------------------------
ปล.จขกท.คิดถึงโกโบบี้กะอังซังหนูนามากกกกกกก
(คู่กรรม2.5) ภาคต่อเรื่องราวของโยอิจิ
เป็นนักเขียนในเว็บเด็กดีคนหนึ่งที่แต่งเรื่องราวของโยอิจิต่อจากคู่กรรม2 ที่ตอนจบแม่อังไปพบพ่อโกที่ทางช้างเผือกแล้วชีวิตหลังจากนั้นของโยอิจิจะเป็นอย่างไร ...
ส่วนตัวจขกท.คิดว่านักเขียนคนนี้แต่งดีมากค่ะ สำนวนการเขียนได้อารมณ์คุณหญิงวิมลจริงๆ
---------------------------------------
http://writer.dek-d.com/malikarn/story/view.php?id=681810
ภาคต่อคู่กรรมสอง The Sunset At Chawpraya
"โย!...ลูกควรได้รักและถูกรัก ในความรักไม่มีเชื้อชาติ หากมีอิสระอยู่เต็มหัวใจ"
love to give but not take...เพราะรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
วันนี้ กลินทร์จะทำฉันใดกับชีวิต ชีวิตที่ว่างเปล่า แม่ไปอยู่กับพ่อแล้ว แล้วเขาละจะทำเช่นไร
"แม่ผมรู้จักการสูญเสีย รู้จักความเจ็บปวดเนื่องจากการสูญเสียแล้ว แต่รักนั้น...ผมยังไม่แน่ใจ"
"สองปีแล้วนะ โยจะอยู่อย่างนี้อีกนานเท่าไหร่ มองหาใครซักคนดีไหม" ลุงเคยถามเขา ทว่าไร้คำตอบ
เขาไม่เคยคิดว่า ใครซักคน ของลุงจะเป็นเธอ
“ฉันชื่อ...โยนิโกะค่ะ” เหมือนเธอจะชะงักนิดๆเมื่อเอ่ยชื่อตัวเอง คราวนี้เขายอมพูด “คุณเป็นคนญี่ปุ่น?” “ค่ะ ฉันมาหาโยอิจิซัง”
เขาจ้องเธอเขม็ง ภายใต้ตาเรียวยาวมีคำถามอย่างเด่นชัด “ผมเอง”
จนวันนี้เขายังยึดมั่น "เกียรติศักดิ์รักแห่งข้า....มอบไว้แด่ตน"
ปล. ที่เขียนเรื่องนี้เพราะผู้เขียนอ่านคู่กรรมของคุณยายทมฯมานาน แล้วหลายรอบมาก อ่านทีไรก็ว้าเหว่แทนโยอิจิทุกครั้ง เลยต้องถือวิสาสะหาเมียให้แก ถ้ามีใครไม่ชอบใจ ผู้เขียนก็ขออภัยด้วยนะคะ (บอกตรงๆว่าผู้เขียนคิดเอาเองว่าถ้าให้คุณยายทมฯอาจให้นายโยบวชเสียเลยก็ได้)
ผู้เขียนได้แรงบันดาลใจนี้มาจากตอนที่เจ้าโก๊ะบอกว่าพี่โยของมันจะมีเมียเป็นญี่ปุ่น ก็เลยผูกเรื่องเช่นนี้ แล้วทางบ้านของโกโบริที่ยังเหลืออยู่ก็คือย่าของโยอิจิ แล้วก็อดีตคู่หมายที่โกโบริเคยปฏิเสธ ผู้เขียนเลยเอามาเข้ากัน แล้วสดุดใจตอนอังสุมาลินเคยถามโกโบริว่าหากมีผู้หญิงประเทศเขาแต่งงานกับคนอเมริกันจะเป็นอย่างไรสุดท้ายนี้ต้องขอบคุณคุณยายอี๊ดที่สร้างสรรค์โลกนี้ให้ได้ศึกษา หนูขอโทษที่ละลาบละล้วงค่ะ!
----------------------------------------------
ปล.จขกท.คิดถึงโกโบบี้กะอังซังหนูนามากกกกกกก