((( ละครคู่กรรม ))) หลังจากที่โกโบริตายไป อังซัง..............

ต้องเลี้ยงลูกด้วยความยากลำบาก โดยที่มีคุณยาย ของโยอิจิ ตาผล ตาบัว คอยดูแลกันมาตลอด  และวนัสซึ่งเป็นคุณลุงให้ความช่วยเหลือในเรื่องต่าง รวมถึงอยากจะจัดการเรื่องปรับปรุงบ้านให้อังศุมาลินใหม่ด้วย

แต่อังศุมาลินไม่ยอม เพราะกลัวว่า โกโบริมองลงมาแล้วจะจำไม่ได้   จนโยอิจิเติบโตเป็นอาจารย์ในรั้วมหาวิทยาลัย
และอังศุมาลินได้ป่วยหนัก  จนวาระสุดท้ายของชีวิต


อังศุมาลิน    " โกโบริ กี่ปีแล้ว ที่คุณสัญญา ว่าคุณจะมารับฉัน ไปไว้บนดาวเจ้าหญิงทอหูก"
โกโบริ     " คุณนอนพักเถอะนะ ......ฮิเดโกะ"
อังศุมาลิน   " นานเหลือเกินแล้วที่ไม่มีใครเรียกชื่อฉันแบบนั้น"
โกโบริ    "ต่อจากนี้ไปผมจะเรียกคุณ ทุกคืน ทุกวัน ผมจะเล่นซามิเซ็งให้คุณฟังทุกวัน คุณนอนตรงนี้นะ"







ปล. เป็นบทที่ จขกท. จำมาจากภาคก่อนๆ นะคะ ไม่ได้เป๊ะทำบทประพันธ์คร่า^^