ขอพี่ๆนักกฏหมายหรือผู้รู้ช่วยทีครับ เรื่องผมเรียนไม่จบ รด. ปี3 ด้วยสาเหตุ ไม่ได้ลงชื่อในใบลงชื่อตอนเข้ารับการฝึก

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ในตอนก่อนที่จะจบ รด. ปี3 ผมได้เข้ารับการฝึกภาคสนามเป็นเวลา5คืน6วัน ซึ่งเป็นข้อกำหนดของการฝึกนักศึกษาวิชาทหารว่าต้องเข้ารับการฝึก แต่ในวันแรกที่มีการให้ นศ ลงชื่อในขั้นแรก ผมและเพื่อนขี่จักรยานยนต์ มาไม่ทัน แต่ถึงตอนนั้นแล้วผมและเพื่อนผมก็ได้ถูกครูฝึกทำโทษโดย ผมและเพื่อนได้แยกจากกันในตอนนั้นและได้มาพบกันอีกทีนึงก็ตอนฝึกแล้ว เนื่องจากในตอนก่อนการฝึกครูฝึกจะเรียกชื่อ นศ แต่ละคนเพื่อที่จะบอกว่าได้ฝึกร้อยอะไร ผมได้ฝึกร้อย1 เพื่อนผมได้ฝึกร้อย2 ซึ่งในตอนที่ครูฝึกเรียกนั้น นศ ทุกคนจะต้องขานรับและออกไปลงลายมือชื่อ เพื่อให้ครูฝึกรับทราบ ซึ่งในตอนนั้นเองที่ผมเข้าใจว่ามันเป็นการลงชท่อเพื่อเข้ารับการฝึก  ต่อมาผมก็ได้ย้ายมาเรียนต่อ มหาวิทยาลัย ใน กทม. ถึงเวลาไปรับใบจบ เพื่อนผมก็ได้มาบอกกับผมว่าผมไม่จบ รด. ปี 3  นะ เนื่องจากผมขาดฝึกภาคสนาม ผมถึงกับอึ้งเลยตอนนั้น เนื่องจากผม ได้เข้ารับการฝึกครบเวลาที่กำหนด ตอนนั้นเองผมก้ได้เข้าไปคุยกับครูฝึกที่หน่วยฝึก เค้าบอกว่าผมไม่ผ่านการฝึกภาคสนามและไม่จบ รด. ปี3 ผมเองก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหลีกเลี่ยงการฝึกแต่อย่างใด เพื่อนผมทุกคนเป็นพยานให้ผมได้ว่าผมเข้ารับการฝึก แต่เนื่องจากว่าเค้าบอกว่า เค้าต้องการหลักฐานที่เป็นวัตถุ แล้วผมจะเอาอะไรที่เป็นวัตถุ ไปให้เค้าหละ ในเมื่อผมก็ใส่เสื่อผ้า แล้วก้พกเงินไปเท่านั้นผมจะเอาอะไรที่เป็นวัตถุไปให้เค้าหละ ผมมีเพียง พยาน บุคคล ก็คือเพื่อนๆที่เข้ารับการฝึกด้วยกัน รวมทั้งบัดดี้ก้คือเพื่อนที่นอนกับผม ส่วนเพื่อนผมอีกคนที่ขี่จักรยานยนต์ ไปกับผมเค้าก็ผ่านการฝึก ไม่ได้เจอเหตุการณ์แบบผม

  เหตุการณ์นี้ชอบกล เนื่องจากมีเพื่อนที่ประสบเหตุการณ์ เช่นเดียวกับผมถึงสองคนด้วยกันรวมผมเป็นสามคน โดยผมและเพื่อนทั้งสามคนนี้ในใบลงชื่อ ชื่อผมทั้งสามคนขึ้นต้นด้วยอักษร น ทั้งสามคนชื่อเรียงกันเลย เป็นเรื่องที่น่าแปลกที่คนสามคนชื่อติดกัน จะขาดการฝึกภาคสนามพร้อมกัน โดยในตอนที่ฝึกผมก็เห็นเพื่อนทั้งสองคนอยู่บ่อยนะ เชื่อได้เลยว่าทั้งสองคนไม่ได้ขาดการฝึกแน่นอน

โดยผมและเพื่อนอีกสามคน ก็ได้มาร้องเรียนที่หน่วยฝึกหน่วยฝึกก็เลย บอกเดียวจะส่งเรื่องไปที่ หน่วยบัญชาการฝึก ผมและเพื่อนก็ได้รวบรวมลายมือชื่อพร้อมสำเนาบัตรเพื่อนที่เป็นพยานนับสิบคนส่งไปให้พร้อมคำร้อง ส่วนตัวผมกลับมาเรียนต่อที่ กทม. และได้โทรไปถามข่าวกับทางหน่วยฝึกอยู่อย่างสม่ำเสมอทุกเดือน เดือนละสองครั้ง เป็นเวลากว่า1ปีกับอีกประมาณ5เดือน ที่ผมโทรไปแต่เค้ากลับตอบมาว่าทางหน่วยบัญชาการหลักยังไม่ติดต่อกลับมา และในตอนที่ผมเริ่มท้อและหมดความอดทน ผมก้ได้เดินทางกลับบ้านผมที่ ต่างจังหวัด เพื่อไปที่หน่วยฝึก และถามข่าวคราวที่แล้วมา ว่าทำไมเรื่องที่ผมส่งคำร้องไปและโทรถามอยู่ทุกเดือน เรื่องมันยังไงกันแน่ ผมขอหมายเลขคำร้องทางราชการณ์ ที่ส่งไปเพื่อจะเอาไปตามเรื่องเอง ผมเข้าไปคุยกับ รอง.ผบ.หน่วยฝึก พันตรีนายหนึ่ง เค้ามักทำสีหน้า บ่ายเบี่ยง และเริ่มพูดไม่ค่อยเป็นภาษาคนกับผม คือพุดเริ่มไม่รู้เรื่อง โดยผมมองว่าเค้ากำลังทำตัวน่าสงสัย ผมพยายามพูดโน้มน้าวถึงเรื่องของคำร้องทางราชการณ์ของผม เค้ากลับอกว่าเค้าไม่ได้มีส่วนรู้เห็นในการส่งเรื่องคำร้องนั้น และยังบอกกับผมอีกว่าลูกน้องของเค้าเป็นคนทำ ผมถึงกับ งง? และก้เข้าใจว่า ตลอด 1ปี5เดือนที่ผมรอคอยความหวังนั้น เค้าโกหก ผมมาตลอด เหมือนผมเป็นแค่เด็กจะมีอำนาจอะไรไปต่อกรกับเค้า ผมเองก้ไม่ใช่ลูกคนใหญ่คนโตที่ไหน เป็นลูกแม่ค้าขายกับข้าว จะเอาอะไรไปสู้กับเค้า จึงมาขอคำแนะนำจากพี่ๆใน Pantip นี่แหละครับ ผมขอขอบคุณพี่ๆทุกคนล่วงหน้าเลยนะครับ ขอบพระคุณจริงๆครับ