รบกวนหน่อยนะคับ ผมควรจะทำไงดี?อยู่อย่างคนที่เหงาในวันที่ยังไม่มีใคร...ไม่ปวดใจเท่าเหงาทั้งๆที่ฉันนั้นมีเธออยู่...

ผมต้องบอกก่อนนะคับว่าผมเป็นเกย์คน1ที่ต้องการรักแท้(ซึ่งมันหายากมากในสังคมนี้)แต่ผิดรึป่าวคับที่ผมอยากมีรักแท้ใครๆก็ต้องการไม่ใช่หรอคับ?
ตอนนี้ผมอายุ21ปี ผมมีแฟนมาก้อหลายคนนะคับผม เจอแต่คนไม่จิงใจ จนตัวผมเองเริ่มท้อกับการโดนคนรักหลอก เจ็บมากสุดโดนแฟนที่คบกันอยู่ไปมีไรกับคนอื่นสุดๆเลยและผมก็เลิกกับเขาไป
จนมาเรื่อยๆผมเริ่มชินชากับความรัก โลกผมมันไม่เคยเป็นสีชมพูเลยทั้งๆที่มีแฟนผมก็ยังต้องร้องไห้
จนผมได้มาเจอกับพี่คน1เขาอยู่หัวหินคับเขาชื่อพี่ไนท์อายุ31คับ ครั้งแรกที่ผมเจอเขาคือในเฟชบุ๊ค
เขาเป็นคนหน้าตาบ้านๆคับแต่หุ่นดีมาก(หลงรักคนหุ่นดี) วัน1ผมก็เข้าไปทักพี่ไนท์ในเฟช พี่ไนท์เป็นคนเป็นกันเองคุยสนุก
เขาก็ถามนะคับว่าผมมีคนคุยเยอะั้มั้ย ผมยอมรับตอนนั้นมีคนมาจีบผมหลายคนอยู่แต่ผมไม่่ได้รู้สึกอะไรกับคนเหล่านั้น้ลย
จนพี่เขาบอกผมมาว่าเขาจะจีบผมแล้วนะ ผมจะตัดสินใจไงแล้วแต่ผม..... ผมรู้สึกหลงรักเขาตอนนี้ไม่ใช่เพราะมีหุ่นที่ดี
แต่มันกลายเป็นเพราะว่าเขาเท๊คแคร์ ใส่ใจผม ผมไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้กับแฟนของผมเลยทั้งๆที่ผมมีความรักมาหลายครั้ง
เขาโทรหาผมเช้า กลางวัน เย็น ทักแชทมาตลอดถามกินข้าวยัง ทำอะไร ไปไหน ไปกับใคร เขาทำให้ชีวิตผมดูมีค่ามากๆเลย ผมเลยตัดสินใจไปหาเขาที่หัวหินเพราะเขาอยากให้ผมไปหาไปทำความรู้จักกัน วันทีเราได้เจอกันผมก็รู้สึกประทับใจในหลายๆในตัวเขานะคับ เขากอดผมทั้งวันหอมแก้มเป็น100ครั้งจนแก้มผมช้ำไปเลย ผมก็ถามนะคับทำไมหอมเยอะจังเขาบอกว่าเขาหอมคนทีเขารักมันทำให้ผมเขิลไปเลย-///- และในวันนั้นเราก้อเีที่ยวกันทั้งวันไปไหว้พระ ไปตลาดน้ำ ต่างๆนาๆนอนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน จนวันผมกลับบ้านผมรู้สึกเลยว่าผมมีความสุขมากที่สุดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน เรืองของเราก็ราบรื่นไปด้วยดีผมมั่นคงและพยายามไปหาเขาเกือบทุกอาทิตย์ เลยเราก้อปกติเหมือนๆเคยกันจนมามีอยู่ช่วง1ที่ตัวผมเองต้องไปบวชให้แม่่่เขาก็ยังคงปกติดีนะคับมางานบวชผมมาเจอพ่อแม่มาช่วยงานจนงานบวชผ่านไปได้ด้วยดี ในช่วงผมบวชเขาก็ยังคอยโทรมานะคับถามว่าเป็นไงบ้างอยู่ได้มั้ยทุกอย่างยังคงปกติดี จนกระทั้งผมศึกหลังวันที่ผมสึกตรงกับวันเกิดเขาพอดีผมตัดสินใจไปเซอร์ไพลเขาทำของขวัญเองกับมือไปให้เขา พีเขาเห็นเขาก็ยิ้มนะคับกับของขวัญที่ผมทำให้ เราก็ใช้ชีวิตกันไปปกติดีคับแต่ผมรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆไป จากที่เขาเคยกอดผม หอมผม เขากลับไม่ทำมันเลย ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูกเขาไม่สนใจผมเลยสักนิดทุกๆการกระทำที่เขาเคยทำให้เรายิ้มกลับไม่มีอีกแล้ว พยายามเข้าหาเขาแต่เขากลับเฉยๆตอบ ตกเย็นๆวันอาทิตย์เขาหลับอยู่ผมได้แต่นอนดูเขาและก็แอบร้องไห้ ผมทำอะไรไม่ได้เลย จนเขาตื่นผมก็บอกเขาไปว่า"พี่คับผมรู้สึกปวดหัว" เขาจึงยื่นยาดมให้ผม วินาทีนั้นผมกลับร้องไห้ออกมาอีกครั้งไม่รุตัวผมปล่อยโฮออกมาโดยที่ไม่อายเขาเลยผมดึงเขาเข้ามากอดเอาไว้เขาก็ถามผมว่าผมเป็นอะไรแต่ตอนนั้นผมพูดไรไม่ได้ ได้แต่ร้องออกมาจนตัวเองหลับไปเลย ตกเวลา3ทุ่มเขาก็มาปลุกผมและบอกกับผมว่าเขาจะไปคอนเสิตกับเพื่อน ผมเลยถามเขาไปว่าแล้วผมล่ะ...เขาบอกว่าให้ผมนอนรออยู่ที่นี่...ผมเสียใจมากเลยคับผมมาหาเขาตั้งใกล้ตั้งใจมาเซอไพลวันเกิดให้เขาแต่เขากับจะทิ้งผมให้ยุคนเดียวในห้องที่ไม่มีอะไรเลยทีวีก้อไม่มี ในตอนนั้นโทรผมโชคร้ายโทรสัพวงเงินเกินทำไีีรไม่ได้สักอย่างแม้แต่โทรออก ผมติ้อเขาให้พาผมไปด้วยอย่างน้อยรอข้างนอกคอนก็ได้ดีกว่าให้ผมนอนรอยุแบบไม่ได้ทำอะไรเลยมันน่ากัวมากคับที่ๆพักอยู่ รอเขาที่รถตั้งแต่4ทุ่มจนเกือบเที่ยงคืน เขาไม่เคยทิ้งผมยุคนเดียวเลยมาวันนี้้เขาก็ทำ....ผมก้อทนอยู่ไปเรื่อยๆคับเพราะคิดว่าเดียวอะไรมันก็ดีขึ้นจนผมกลับกรุงเทพเรื่องราวต่างๆของเราไม่มีอะไรที่ดีขึ้นเลย จากเคยโทรเช้ากลางวันเย็น ทักแชท มาคุย ตกดึกเปิดกล้องคุย มาในวันนี้ไม่มีเลยมีเพียงผมที่ทนคิดถึงไม่ได้จึงโทรไปหา...ถามนะคับว่าทำไมไม่ติดต่อมาเลยทั้งๆที่วันนั้นเขาหยุดงานทั้งวันกลับได้คำตอบมาว่าจะคุยไรเยอะแยะ...!!!เสียใจมากคับไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำนี้จากเขาจิงๆ แต่พยายามข่มความรู้สึกและคุยไปแบบปกติมีอยู่ช่วง1นะคับผมถามเขาว่าแฟนเก่าพี่เป็นคนยังไงหรอเขาดีมั้ย... พี่เขาก้อบอกมาว่าแฟนเก่าเขาดีทุกคนแต่คนที่ไม่ดีคือเขาเอง เพราะเขาเป็นคนเบื่อง่าย....ผมเลยถามเขไปว่า"แล้วพี่ล่ะเบื่อผมรึยัง?" ผมได้คำตอบจากคนที่ผมรักกลับมาว่า..."ไม่รู้สิ"......ช๊อคเ้ลยคนที่ผมรักคนเดิมเขาหายไปไหนแล้วทำไมเหลือเพียงคนเย็นชาคนนี้อยู่เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้เขาเปลียนไปได้ขนาดนี้ พยายามถามแล้วแต่เขาก็หาว่าผมคิดมากไปเอง
แต่เพื่อนๆคับเวลาเรายุกับคนที่เราเคยใกล้ชิดกันมาเราย่อมรู้ว่าเขาเคยปติบัติยังไงพอมาวัน1ที่มันเปลียนไปเราก็ย่อมรับรู้ได้ใช่มั้ยคับ...แล้วผมคิดไปเองรึป่าวอ่าคับคนที่เริ่มนับ100มา0มันไม่เจ็บหรอกคับ แต่คนที่มันนับ0ไป100แบบผมอ่าคับมันทรมานที่สุดเลย ผมยังหาทางออกไม่ได้เลยคับวันนี้้ผมก็ยังร้องไห้อยู่ ผมไม่รู้จะทำไงดีผมกัวจะเสียคนดีๆที่ผมเคยมีไปอ่าคับT^T