ต่อจากกระทู้นี้
http://pantip.com/topic/30409580
เกริ่นก่อนเมื่อคืนที่เฝ้าป๊า มีคนไข้คนใหม่เข้ามา (ขออนุญาตเรียกป้าที่เฝ้าไข้คนนี้ว่าแม่น้องโจ๊ก เพราะน้อง(ที่อายุไม่น้อยคนนี้)ฮามากๆ
แม่น้องโจ๊กบอกว่าที่น้องโจ๊กต้องเข้า รพ. เหตุเพราะแกจะให้น้องโจ๊กหักดิบเหล้า เพราะน้องโจ๊กลงแดงเอามากๆ (แต่เราว่าน้องโจ๊กท่าจะเมายามากกว่าเมาเหล้า) ดิ้นจนเข็มหลุดเลือดสาด แถมเตะเสยหน้านางพยาบาลไปอีก พยาบาลโมโหก็เลยรุมกันมัดมือมัดอก และเท้า แต่น้องโจ๊กก็ยังสามารถถีบที่กั้นเตียงจนเกือบพังได้ แม่น้องโจ๊กนั้นได้ทำการเฝ้าน้องโจ๊กตลอดเปงเวลา 2 ชม กว่าๆ แต่น้องโจ๊กก็โวยวายน่าดูมากๆ ทำให้ผู้คน ทั้งคนไข้ และคนเฝ้าไข้แตกตื่นไม่ได้นอนไปพร้อมๆ กับน้องโจ๊ก พยาบาลเลยสั่งให้แม่น้องโจ๊กไปนอนหลับข้างนอก แต่ด้วยความเป็นแม่ ถึงแม้ลูกจะเป็นยังไง แม่ก็ยังรักลูกเสมอ พยาบาลและ จนท ช่วยกันกดไหล่ มัดมือเท้า และหน้าอกของน้องโจ๊ก และปิดผ้าหน้าน้องโจ๊กไว้ โดยที่ไม่หยิบออก แต่แม่น้องโจ๊ก ก็เดินมาดูและ เปิดผ้า เช็ดตัว และก็พูดกับน้องโจ๊กดีๆ แต่น้องโจ๊ก ดันตะคอกแม่กลับด้วยคำหยาบคาย ซึ่งแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เราและคนไข้รวมญาติเตียงอื่นๆ ต่างลุกขึ้นมานั่งมองน้องโจ๊กด้วยความตลกขบขัน แต่สายตาของเราซึ่งหันไปมองผู้เป็นแม่นั้น ไม่ต่างอะไรเหมือนคนที่โดนว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงเสียเอง เรารู้สึกสลดใจ ทั้งที่ตอนแรกนั่งขำไม่หยุด บอกตรงๆ เราสงสารแม่น้องโจ๊กมาก ที่ต้องมาเจอลูกแบบนี้ แต่ถ้ามองมุมกลับ ใจของแม่นั้นไม่ได้คิดอะไรหรอก ถึงแม้ลูกจะด่าว่ายังไง แต่คำเดียวที่แม่มีให้ ก็คือคำว่า "รัก" ที่มอบให้ลูกเสมอ ไม่ว่าลูกจะอยู่ในสถานะแบบไหน เรารู้ว่าแม่น้องโจ๊กต้องทนเจ็บปวดกับคำดูหมิ่น และเสียงหัวเราะของคนอื่น เจ็บปวดแทนลูกเมื่อลูกถูกตรึงด้วยผ้ารัดข้อทั้งหลาย น้องโจ๊กดิ้นไม่หยุดอยู่บนเตียงนอน ตั้งแต่ก่อน 5 โมงเย็นของเมื่อวาน จนถึงช่วง 6 โมงกว่าๆ ของวันนี้ ทั้งที่น้องโจ๊กโดนยานอนหลับไป 2 เข็ม
ใจคนเป็นแม่นั้นกระวนกระวายหนักหนา เมื่อวาน เราหัวเราะน้องโจ๊กทั้งคืน แม้กระทั่งช่วงเช้าก็ตาม แต่เราอยากบอกแม่น้องโจ๊กว่าเราขอโทษที่หัวเราะเยาะ แต่สิ่งที่เราหัวเราะ เราไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่บางคำที่น้องโจ๊กเอ่ยขึ้นมาหรือกริยาบางอย่าง มันทำให้เราขำจริงๆ
แม่น้องโจ๊ก หนูขอโทษค่ะ จากใจ
พลังความรักที่ยิ่งใหญ่จากแม่....(เรื่องฮา แต่ซึ้งใจเต็มๆ)
เกริ่นก่อนเมื่อคืนที่เฝ้าป๊า มีคนไข้คนใหม่เข้ามา (ขออนุญาตเรียกป้าที่เฝ้าไข้คนนี้ว่าแม่น้องโจ๊ก เพราะน้อง(ที่อายุไม่น้อยคนนี้)ฮามากๆ
แม่น้องโจ๊กบอกว่าที่น้องโจ๊กต้องเข้า รพ. เหตุเพราะแกจะให้น้องโจ๊กหักดิบเหล้า เพราะน้องโจ๊กลงแดงเอามากๆ (แต่เราว่าน้องโจ๊กท่าจะเมายามากกว่าเมาเหล้า) ดิ้นจนเข็มหลุดเลือดสาด แถมเตะเสยหน้านางพยาบาลไปอีก พยาบาลโมโหก็เลยรุมกันมัดมือมัดอก และเท้า แต่น้องโจ๊กก็ยังสามารถถีบที่กั้นเตียงจนเกือบพังได้ แม่น้องโจ๊กนั้นได้ทำการเฝ้าน้องโจ๊กตลอดเปงเวลา 2 ชม กว่าๆ แต่น้องโจ๊กก็โวยวายน่าดูมากๆ ทำให้ผู้คน ทั้งคนไข้ และคนเฝ้าไข้แตกตื่นไม่ได้นอนไปพร้อมๆ กับน้องโจ๊ก พยาบาลเลยสั่งให้แม่น้องโจ๊กไปนอนหลับข้างนอก แต่ด้วยความเป็นแม่ ถึงแม้ลูกจะเป็นยังไง แม่ก็ยังรักลูกเสมอ พยาบาลและ จนท ช่วยกันกดไหล่ มัดมือเท้า และหน้าอกของน้องโจ๊ก และปิดผ้าหน้าน้องโจ๊กไว้ โดยที่ไม่หยิบออก แต่แม่น้องโจ๊ก ก็เดินมาดูและ เปิดผ้า เช็ดตัว และก็พูดกับน้องโจ๊กดีๆ แต่น้องโจ๊ก ดันตะคอกแม่กลับด้วยคำหยาบคาย ซึ่งแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เราและคนไข้รวมญาติเตียงอื่นๆ ต่างลุกขึ้นมานั่งมองน้องโจ๊กด้วยความตลกขบขัน แต่สายตาของเราซึ่งหันไปมองผู้เป็นแม่นั้น ไม่ต่างอะไรเหมือนคนที่โดนว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงเสียเอง เรารู้สึกสลดใจ ทั้งที่ตอนแรกนั่งขำไม่หยุด บอกตรงๆ เราสงสารแม่น้องโจ๊กมาก ที่ต้องมาเจอลูกแบบนี้ แต่ถ้ามองมุมกลับ ใจของแม่นั้นไม่ได้คิดอะไรหรอก ถึงแม้ลูกจะด่าว่ายังไง แต่คำเดียวที่แม่มีให้ ก็คือคำว่า "รัก" ที่มอบให้ลูกเสมอ ไม่ว่าลูกจะอยู่ในสถานะแบบไหน เรารู้ว่าแม่น้องโจ๊กต้องทนเจ็บปวดกับคำดูหมิ่น และเสียงหัวเราะของคนอื่น เจ็บปวดแทนลูกเมื่อลูกถูกตรึงด้วยผ้ารัดข้อทั้งหลาย น้องโจ๊กดิ้นไม่หยุดอยู่บนเตียงนอน ตั้งแต่ก่อน 5 โมงเย็นของเมื่อวาน จนถึงช่วง 6 โมงกว่าๆ ของวันนี้ ทั้งที่น้องโจ๊กโดนยานอนหลับไป 2 เข็ม
ใจคนเป็นแม่นั้นกระวนกระวายหนักหนา เมื่อวาน เราหัวเราะน้องโจ๊กทั้งคืน แม้กระทั่งช่วงเช้าก็ตาม แต่เราอยากบอกแม่น้องโจ๊กว่าเราขอโทษที่หัวเราะเยาะ แต่สิ่งที่เราหัวเราะ เราไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่บางคำที่น้องโจ๊กเอ่ยขึ้นมาหรือกริยาบางอย่าง มันทำให้เราขำจริงๆ
แม่น้องโจ๊ก หนูขอโทษค่ะ จากใจ