ตามที่เกริ่นในคำถามนะครับ ผมพึ่งเริ่มทำงานเดือนแรก(เริ่มวันที่ 1 เมษาที่ผ่านมา)กับบริษัทใหม่ เป็นบริษัทมหาชน เล็กๆซึ่งสไตล์การทำงานก็ยังไม่เป็น corporate ซะทีเดียว ในตำแหน่งที่ต้องดุแลprojectโครงการต่างๆ กับการพัฒนาธุรกิจ เป็นงานระดับmiddle management แบบเกือบจะเป็น top management ด้วยว่าเป็นองค์กรค่อนข้างเล็ก ซึ่งงานส่วนใหญ่ต้องประสานงานกับต่างประเทศ และเดินทางค่อนข้างบ่อย อย่างเดือนนี้ก็ไปมาทั้งหมด 3 รอบแล้ว
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั้งแต่ช่วงแรกๆของการเริ่มงาน ผมได้แจ้งกับทางบริษัทว่า วันที่ 29 เมษา ผมจะขอลา 1 วัน เพื่อไปทำธุระ ซึ่งธุระนี้ก็คือการไปทำบุญที่ ต่างจังหวัดกับที่บ้านแฟนที่ทางแถบอีสาน(มุกดาหาร) โดยเอารถผมไป โดยจะเดินทางกลับวันจันทร์ที่ 29
ซึ่งปัญหามันอยู่ว่าแม้จะพึ่งมาเริ่มงาน แต่ก็มีproject ต่างๆเข้ามามากมาย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับที่จะสะสางไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ก็ยังกังวลว่า มันอาจจะมีอะไรด่วน ที่ต้องการ action เดี๋ยวนั้น ประกอบกับว่า อาจจะมีประชุมกับ partner ต่างประเทศในวันจันทร์ และที่สำคัญคือ ปัจจัยที่เกิดจากที่บ้าน คือพ่อและแม่ไม่เห็นด้วยที่ผมจะลางานไป เนื่องจากเห็นว่่าผมพึ่งมาเริ่มงานไม่ได้ถึง 1 เดือนดี ประกอบกับว่า อาจจะมีประชุมกับ partner ต่างประเทศในวันจันทร์ ซึ่งยังไม่ได้รับการยืนยัน เพียงแต่ทราบว่าอีกฝ่ายจะอยู่ในประเทศไทยและมีโอกาสได้คุยกันเฉพาะวันนั้น มิเช่นนั้นจะต้องไปหาทางนัดอีกทีที่ประเทศเค้า (ลึกๆผมก็เห็นด้วย เพราะเป็นกังวลเหมือนกัน เรื่องงานเหมือนกัน แต่ก็ห่วงว่าเราให้คำสัญญาไว้กับแฟนแล้วด้วย จะทำอย่างไรดี)
ท่านก็ไม่ได้ตำหนิหรือว่าอะไรแฟนผม เพราะท่านรู้ดีว่าคนที่ตัดสินใจก็คือผมเอง ผมรักแฟนและห่วงเค้ามากไม่อยากให้ขับรถไกลๆ แถมเป็นรถเล็กอีกต่างหาก
ผมพึ่งทราบถึงความไม่แน่นอนนี้เหมือนกัน เลยบอกกับแฟนไปว่า เดี๋ยวผมจะขับรถไปให้ในวันเสาร์ ผมกลับบก่อนในวันอาทิตย์ อาจจะเป็นนั่งเครื่องบินหรือรถทัวร์ก็ได้แล้วแต่สะดวก และค่อยให้เค้าค่อยขับรถกลับมาวันจันทร์ตามเดิม
ซึ่งเค้าก็ตอบมาว่า ทั้งเค้า แม่ และ ป้า ไม่น่าจะขับรถผมถนัด เค้าเลยบอกว่าผมไม่ต้องไปก็ได้ เค้าไปเอง เค้าบอกว่าเค้าไม่โกรธ แต่ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า ต่อให้ไม่โกรธ ก็ต้องรู้สึกไม่ดีบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันต่อหลังจากนั้น
เพื่อนๆพี่ๆน้องมีความเห็นหรือขอชี้แนะอย่างไรบ้างครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
การลากิจกับการทำงานเดือนแรก และสิ่งที่รับปากแฟน ขอความคิดเห็นหน่อยครับ T T
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั้งแต่ช่วงแรกๆของการเริ่มงาน ผมได้แจ้งกับทางบริษัทว่า วันที่ 29 เมษา ผมจะขอลา 1 วัน เพื่อไปทำธุระ ซึ่งธุระนี้ก็คือการไปทำบุญที่ ต่างจังหวัดกับที่บ้านแฟนที่ทางแถบอีสาน(มุกดาหาร) โดยเอารถผมไป โดยจะเดินทางกลับวันจันทร์ที่ 29
ซึ่งปัญหามันอยู่ว่าแม้จะพึ่งมาเริ่มงาน แต่ก็มีproject ต่างๆเข้ามามากมาย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับที่จะสะสางไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ก็ยังกังวลว่า มันอาจจะมีอะไรด่วน ที่ต้องการ action เดี๋ยวนั้น ประกอบกับว่า อาจจะมีประชุมกับ partner ต่างประเทศในวันจันทร์ และที่สำคัญคือ ปัจจัยที่เกิดจากที่บ้าน คือพ่อและแม่ไม่เห็นด้วยที่ผมจะลางานไป เนื่องจากเห็นว่่าผมพึ่งมาเริ่มงานไม่ได้ถึง 1 เดือนดี ประกอบกับว่า อาจจะมีประชุมกับ partner ต่างประเทศในวันจันทร์ ซึ่งยังไม่ได้รับการยืนยัน เพียงแต่ทราบว่าอีกฝ่ายจะอยู่ในประเทศไทยและมีโอกาสได้คุยกันเฉพาะวันนั้น มิเช่นนั้นจะต้องไปหาทางนัดอีกทีที่ประเทศเค้า (ลึกๆผมก็เห็นด้วย เพราะเป็นกังวลเหมือนกัน เรื่องงานเหมือนกัน แต่ก็ห่วงว่าเราให้คำสัญญาไว้กับแฟนแล้วด้วย จะทำอย่างไรดี)
ท่านก็ไม่ได้ตำหนิหรือว่าอะไรแฟนผม เพราะท่านรู้ดีว่าคนที่ตัดสินใจก็คือผมเอง ผมรักแฟนและห่วงเค้ามากไม่อยากให้ขับรถไกลๆ แถมเป็นรถเล็กอีกต่างหาก
ผมพึ่งทราบถึงความไม่แน่นอนนี้เหมือนกัน เลยบอกกับแฟนไปว่า เดี๋ยวผมจะขับรถไปให้ในวันเสาร์ ผมกลับบก่อนในวันอาทิตย์ อาจจะเป็นนั่งเครื่องบินหรือรถทัวร์ก็ได้แล้วแต่สะดวก และค่อยให้เค้าค่อยขับรถกลับมาวันจันทร์ตามเดิม
ซึ่งเค้าก็ตอบมาว่า ทั้งเค้า แม่ และ ป้า ไม่น่าจะขับรถผมถนัด เค้าเลยบอกว่าผมไม่ต้องไปก็ได้ เค้าไปเอง เค้าบอกว่าเค้าไม่โกรธ แต่ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า ต่อให้ไม่โกรธ ก็ต้องรู้สึกไม่ดีบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันต่อหลังจากนั้น
เพื่อนๆพี่ๆน้องมีความเห็นหรือขอชี้แนะอย่างไรบ้างครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ